به گزارش
جهان نيوز، فعالان حوزه گردشگری معتقدند مالیات برارزش افزده برای این صنعت مضر است. به عقیده آنها، این مالیات می‌تواند رقابت‌پذیری تورهای ورودی به ایران را از بین ببرد و تنها سودکننده این مسیر، کشورهای همسایه باشند.
اما گروهی دیگر هم معتقدند اگر مالیات گرفته شده از آنها در جهت زیرساخت‌های گردشگری کشور هزینه شود، احتمالا به نفع این صنعت خواهد بود.
مرکز پژوهش‌های مجلس گزارشی با عنوان «بررسی تطبیقی سیاست‌های مالیاتی و عوارض در صنعت گردشگری» منتشر کرده است.
طبق این گزارش «خبرگان اقتصادی بر این باورند که مالیات و نظام مالیاتی نقش موثری بر روند توسعه کشور دارد؛ در واقع مالیات، به عنوان یکی از ابزارهای هدایت غیرمستقیم دولت، از طریق تاثیر بر فعالیت بنگاه‌های اقتصادی در سیاستگذاری‌های توسعه صنعتی نقش کلیدی ایفا می‌کند و دولت با تدوین یک نظام مالیاتی کارآمد می‌تواند بر چگونگی دستیابی به اهداف توسعه‌ای اثرگذار باشد.»
طبق این گزارش صنعت گردشگری به واسطه اشتغال‌زایی، جذب سرمایه خارجی و کسب درآمدهای ارزی و ارزش افزوده ملی-منطقه‌ای-محلی کمک فزآینده‌ای به اقتصاد جامعه می‌کند و اگرچه، این صنعت در بازارهای رقابتی و درحال تحول جهانی فعالیت می‌کند، اما به‌خصوص در سال‌های اخیر نقش بسزایی در رونق روزافزون اقتصادهای درحال ظهور ایفا کرده است.
این گزارش اضافه می‌کند: کسب‌وکارهای گردشگری نیز همانند دیگر صنایع، دستخوش مالیات‌ها، هزینه‌ها و عوارض خاصی است که دولت را قادر می‌سازد تا بودجه مورد نیاز برای حمایت از سرمایه‌گذاری‌های عمومی در جهت توسعه این صنعت را تامین کند.
درواقع این توسعه به واسطه تخصیص بودجه مورد نیاز به بازاریابی و ترویج گردشگری، فراهم سازی خدمات و تسهیلات مورد نیاز گردشگران، تامین امنیت و ایمنی بازدیدکننده و همچنین نگهداری از منابع طبیعی و جاذبه‌های گردشگری میسر خواهد شد.
براساس این گزارش، عطف به اهمیت گردشگری در اقتصاد جهانی، موضوعاتی چون سهم مالیات گردشگری از درآمد کلی مالیات، تاثیر هزینه‌های گردشگری بر خدمات عمومی و توسعه و تدارک زیرساخت‌ها، خدمات و تسهیلات مورد نیاز گردشگران، از جمله مسائل مهمی هستند که مباحث و دیدگاه‌های متعددی را به دنبال دارند.
از منظر سیاست‌گذاری گردشگری نیز تاثیر مالیات گردشگری بر جذابیت، رقابت‌پذیری و پایداری گردشگری و همچنین سازوکارهای غیرمالیاتی جایگزین برای تامین بودجه گردشگری، چالش کلیدی پیش‌روی خط مشی‌گذاران این حوزه است.
روند مالیات‌های گردشگری چگونه است؟
این گزارش همچنین به روندهای اخیر در مالیات‌های گردشگری پرداخته است به این ترتیب که علیرغم وجود مالیات‌ها از گذشته، تنها طی ۱۱ تا ۱۲ سال اخیر، شاهد رشد کلی حوزه و تعداد مالیات‌ها، هزینه‌ها و عوارض گردشگری بوده‌ایم.
ویزاها، شکل اصلی دریافت مالیات‌های مربوط به ورود و خروج از کشورها هستند و تعداد کشورهایی که سیاست ویزای مشترک برای اقامت‌های کوتاه مدت را اتخاذ کرده‌اند، رو به افزایش بوده است (به طور مثال، در اروپا درحال حاضر ۲۶ کشور عضو ناحیه شنگن وجود دارد که این میزان در سال ۱۹۹۲ تنها هفت کشور بوده است).
تعداد مالیات‌های مرتبط با سفرها به خصوص سفرهای هوایی رو به افزایش بوده است که این مالیات‌ها در زیرمجموعه‌های ایمنی، خدمات مسافران و پروازهای خروجی قرار می‌گیرند (برخی از این مالیات‌ها به دنبال ایجاد رفتارهای سازگار با محیط‌زیست از طریق افزایش بهای بلیت‌ها است).
بیشتر مالیات‌های مربوط به امکانات هتل‌ها و مراکز اقامتی (مانند، مالیات بر نرخ اشغال بازدیدکنندگان با اقامت شبانه، مالیات‌های مراکز اقامتی یا مالیات‌های نرخ اشغال) در سطوح پایین‌تر از ملی و در درجه اول سطوح شهری تعیین می‌شوند و تنها در پنج کشور می‌توان شاهد نمونه‌هایی از سطوح ملی برای این مالیات‌ها بود.
کاهش نرخ مالیات بر مصرف برای فعالیت‌های مرتبط با گردشگری در درجه اول بر هتل‌ها و رستوران‌ها تمرکز داشته و در سال‌های اخیر به دنبال روندی گسترده‌تر برای حفظ و یا افزایش استاندارد نرخ ها بوده است؛ اگرچه برای اولین بار تنها چند کشور کاهش نرخ مالیات بر رستوران‌ها را اعمال کردند.
براساس این گزارش، مشوق‌های مالیاتی به منظور ترویج افزایش سرمایه‌گذاری در هتل‌ها و دیگر تسهیلات و زیرساخت‌های تفریحی، افزایش مخارج گردشگران (مانند، طرح بازپرداخت مالیات بر ارزش افزوده/ مالیات کالاها و خدمات) و توسعه گردشگری داخلی، ایجاد و معرفی شده‌اند.
مالیات گردشگری، مانع رشد این صنعت می‌شود؟
با این حال، در این گزارش هم به تاثیر مالیات بر صنعت گردشگری پرداخته شده است. «نظرات متفاوتی در رابطه با آثار مختلف مالیات‌های گردشگری بر روی رقابت‌پذیری و جذابیت مقاصد وجود دارد. اگرچه، به احتمال زیاد ترکیبی از مالیات‌های ثابت گردشگری و اینکه سیستم مالیاتی چگونه به عنوان یک کل، بر بخش گردشگری اثرگذار است، تعیین کننده آثار بلندمدت خواهد بود.»
یک دیدگاه کلی وجود دارد مبنی بر اینکه مالیات‌های متعدد، هم مالیات‌های گردشگری و هم مالیات‌های عمومی، مانعی برای کسب‌وکارهای گردشگری بوده و می‌تواند آثار منفی بر رقابت‌پذیری در سطوح بین‌المللی داشته باشد.
دیدگاه‌هایی هم وجود دارد که مالیات‌های مربوط به سفرهای هوایی را عاملی برای آثار منفی بر جذابیت/ رقابت‌پذیری مقاصد و به خصوص مقاصد دوردست می‌دانند.
این ادعا توسط وجود شواهدی مبنی بر کاهش تعداد بازدیدکنندگان در مسیرهایی که در برگیرنده اینگونه هزینه‌ها بوده و این مطلب که بسیاری از مجریان برنامه‌ها به مشتریان خود پیشنهاد می‌دهند که برای اجتناب از پرداخت چنین هزینه‌هایی به مقاصد نزدیک پرواز و سپس از آنجا به مقصد نهایی خود سفر کنند، تایید شده است.
افزایش در میزان مالیات‌ها، هزینه‌ها و عوارضی که تورگردان‌ها باید پرداخت کنند و نگرانی‌هایی که در رابطه با نبود رابطه شفافی میان این هزینه‌های پرداخت شده و هزینه‌های خدمات ارائه شده، وجود دارد.
براساس این گزارش باید دقت کرد که آثار نامناسب مالیات‌ها بر شرکت‌های گردشگری (مانند افرادی که در آن شرکت مشغول به کارند) در مقایسه با کسب‌وکارهای بخش‌های دیگر، به دلیل ماهیت نیروی کار انسانی در گردشگری وجود دارد به همین دلیل هم نیاز به وجود درک بهتری از ماهیت مالیات‌ها، شامل تحلیلی از هزینه‌ها و منافع، حساسیت قیمت‌ها و آثار کلی بر رقابت‌پذیری در سطح بین‌المللی که مرتبط با مالیات‌ها، هزینه‌ها و عوارض متعدد هستند.
در نهایت مرکز پژوهش‌های مجلس اهمیت مشاوره با صنعت گردشگری زمانی که دولت قصد دارد مالیات‌های جدید یا اصلاحاتی در مالیات‌های موجود ایجاد کند که پیامدهای آن شامل صنعت گردشگری نیز می‌شود، را پیشنهاد می‌دهد.
منبع: اتاق تهران
مرکز پژوهش‌های مجلس گزارشی با عنوان «بررسی تطبیقی سیاست‌های مالیاتی و عوارض در صنعت گردشگری» منتشر کرده است.
طبق این گزارش «خبرگان اقتصادی بر این باورند که مالیات و نظام مالیاتی نقش موثری بر روند توسعه کشور دارد؛ در واقع مالیات، به عنوان یکی از ابزارهای هدایت غیرمستقیم دولت، از طریق تاثیر بر فعالیت بنگاه‌های اقتصادی در سیاستگذاری‌های توسعه صنعتی نقش کلیدی ایفا می‌کند و دولت با تدوین یک نظام مالیاتی کارآمد می‌تواند بر چگونگی دستیابی به اهداف توسعه‌ای اثرگذار باشد.»
طبق این گزارش صنعت گردشگری به واسطه اشتغال‌زایی، جذب سرمایه خارجی و کسب درآمدهای ارزی و ارزش افزوده ملی-منطقه‌ای-محلی کمک فزآینده‌ای به اقتصاد جامعه می‌کند و اگرچه، این صنعت در بازارهای رقابتی و درحال تحول جهانی فعالیت می‌کند، اما به‌خصوص در سال‌های اخیر نقش بسزایی در رونق روزافزون اقتصادهای درحال ظهور ایفا کرده است.
این گزارش اضافه می‌کند: کسب‌وکارهای گردشگری نیز همانند دیگر صنایع، دستخوش مالیات‌ها، هزینه‌ها و عوارض خاصی است که دولت را قادر می‌سازد تا بودجه مورد نیاز برای حمایت از سرمایه‌گذاری‌های عمومی در جهت توسعه این صنعت را تامین کند.
درواقع این توسعه به واسطه تخصیص بودجه مورد نیاز به بازاریابی و ترویج گردشگری، فراهم سازی خدمات و تسهیلات مورد نیاز گردشگران، تامین امنیت و ایمنی بازدیدکننده و همچنین نگهداری از منابع طبیعی و جاذبه‌های گردشگری میسر خواهد شد.
براساس این گزارش، عطف به اهمیت گردشگری در اقتصاد جهانی، موضوعاتی چون سهم مالیات گردشگری از درآمد کلی مالیات، تاثیر هزینه‌های گردشگری بر خدمات عمومی و توسعه و تدارک زیرساخت‌ها، خدمات و تسهیلات مورد نیاز گردشگران، از جمله مسائل مهمی هستند که مباحث و دیدگاه‌های متعددی را به دنبال دارند.
از منظر سیاست‌گذاری گردشگری نیز تاثیر مالیات گردشگری بر جذابیت، رقابت‌پذیری و پایداری گردشگری و همچنین سازوکارهای غیرمالیاتی جایگزین برای تامین بودجه گردشگری، چالش کلیدی پیش‌روی خط مشی‌گذاران این حوزه است.
روند مالیات‌های گردشگری چگونه است؟
این گزارش همچنین به روندهای اخیر در مالیات‌های گردشگری پرداخته است به این ترتیب که علیرغم وجود مالیات‌ها از گذشته، تنها طی ۱۱ تا ۱۲ سال اخیر، شاهد رشد کلی حوزه و تعداد مالیات‌ها، هزینه‌ها و عوارض گردشگری بوده‌ایم.
ویزاها، شکل اصلی دریافت مالیات‌های مربوط به ورود و خروج از کشورها هستند و تعداد کشورهایی که سیاست ویزای مشترک برای اقامت‌های کوتاه مدت را اتخاذ کرده‌اند، رو به افزایش بوده است (به طور مثال، در اروپا درحال حاضر ۲۶ کشور عضو ناحیه شنگن وجود دارد که این میزان در سال ۱۹۹۲ تنها هفت کشور بوده است).
تعداد مالیات‌های مرتبط با سفرها به خصوص سفرهای هوایی رو به افزایش بوده است که این مالیات‌ها در زیرمجموعه‌های ایمنی، خدمات مسافران و پروازهای خروجی قرار می‌گیرند (برخی از این مالیات‌ها به دنبال ایجاد رفتارهای سازگار با محیط‌زیست از طریق افزایش بهای بلیت‌ها است).
بیشتر مالیات‌های مربوط به امکانات هتل‌ها و مراکز اقامتی (مانند، مالیات بر نرخ اشغال بازدیدکنندگان با اقامت شبانه، مالیات‌های مراکز اقامتی یا مالیات‌های نرخ اشغال) در سطوح پایین‌تر از ملی و در درجه اول سطوح شهری تعیین می‌شوند و تنها در پنج کشور می‌توان شاهد نمونه‌هایی از سطوح ملی برای این مالیات‌ها بود.
کاهش نرخ مالیات بر مصرف برای فعالیت‌های مرتبط با گردشگری در درجه اول بر هتل‌ها و رستوران‌ها تمرکز داشته و در سال‌های اخیر به دنبال روندی گسترده‌تر برای حفظ و یا افزایش استاندارد نرخ ها بوده است؛ اگرچه برای اولین بار تنها چند کشور کاهش نرخ مالیات بر رستوران‌ها را اعمال کردند.
براساس این گزارش، مشوق‌های مالیاتی به منظور ترویج افزایش سرمایه‌گذاری در هتل‌ها و دیگر تسهیلات و زیرساخت‌های تفریحی، افزایش مخارج گردشگران (مانند، طرح بازپرداخت مالیات بر ارزش افزوده/ مالیات کالاها و خدمات) و توسعه گردشگری داخلی، ایجاد و معرفی شده‌اند.
مالیات گردشگری، مانع رشد این صنعت می‌شود؟
با این حال، در این گزارش هم به تاثیر مالیات بر صنعت گردشگری پرداخته شده است. «نظرات متفاوتی در رابطه با آثار مختلف مالیات‌های گردشگری بر روی رقابت‌پذیری و جذابیت مقاصد وجود دارد. اگرچه، به احتمال زیاد ترکیبی از مالیات‌های ثابت گردشگری و اینکه سیستم مالیاتی چگونه به عنوان یک کل، بر بخش گردشگری اثرگذار است، تعیین کننده آثار بلندمدت خواهد بود.»
یک دیدگاه کلی وجود دارد مبنی بر اینکه مالیات‌های متعدد، هم مالیات‌های گردشگری و هم مالیات‌های عمومی، مانعی برای کسب‌وکارهای گردشگری بوده و می‌تواند آثار منفی بر رقابت‌پذیری در سطوح بین‌المللی داشته باشد.
دیدگاه‌هایی هم وجود دارد که مالیات‌های مربوط به سفرهای هوایی را عاملی برای آثار منفی بر جذابیت/ رقابت‌پذیری مقاصد و به خصوص مقاصد دوردست می‌دانند.
این ادعا توسط وجود شواهدی مبنی بر کاهش تعداد بازدیدکنندگان در مسیرهایی که در برگیرنده اینگونه هزینه‌ها بوده و این مطلب که بسیاری از مجریان برنامه‌ها به مشتریان خود پیشنهاد می‌دهند که برای اجتناب از پرداخت چنین هزینه‌هایی به مقاصد نزدیک پرواز و سپس از آنجا به مقصد نهایی خود سفر کنند، تایید شده است.
افزایش در میزان مالیات‌ها، هزینه‌ها و عوارضی که تورگردان‌ها باید پرداخت کنند و نگرانی‌هایی که در رابطه با نبود رابطه شفافی میان این هزینه‌های پرداخت شده و هزینه‌های خدمات ارائه شده، وجود دارد.
براساس این گزارش باید دقت کرد که آثار نامناسب مالیات‌ها بر شرکت‌های گردشگری (مانند افرادی که در آن شرکت مشغول به کارند) در مقایسه با کسب‌وکارهای بخش‌های دیگر، به دلیل ماهیت نیروی کار انسانی در گردشگری وجود دارد به همین دلیل هم نیاز به وجود درک بهتری از ماهیت مالیات‌ها، شامل تحلیلی از هزینه‌ها و منافع، حساسیت قیمت‌ها و آثار کلی بر رقابت‌پذیری در سطح بین‌المللی که مرتبط با مالیات‌ها، هزینه‌ها و عوارض متعدد هستند.
در نهایت مرکز پژوهش‌های مجلس اهمیت مشاوره با صنعت گردشگری زمانی که دولت قصد دارد مالیات‌های جدید یا اصلاحاتی در مالیات‌های موجود ایجاد کند که پیامدهای آن شامل صنعت گردشگری نیز می‌شود، را پیشنهاد می‌دهد.
منبع: اتاق تهران
نظر شما