شناسهٔ خبر: 23647817 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: فرهیختگان آنلاین | لینک خبر

یادداشت/ مهسا شمس‌کلائی روزنامه‌نگار

پلاسکو مهم‌تر است یا جشن تولد؟

تنها موضوعی که فکرم را درگیر کرده این است که مراسم سالگرد شهدای پلاسکو مهم‌تر است یا جشن تولد؟ که آقای نجفی به دلیل اینکه اعضای شورای شهر برایش گل نفرستاده‌اند پست اینستاگرام می‌گذارد و گلایه می‌کند ولی برای این مراسم، مراسم‌های دیگر را لغو نمی‌کند! آقایان! مردم ما را نگاه می‌کنند، بهتر است جور دیگر کار و خدمت کنیم.

صاحب‌خبر -

به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، از همان ساعات اول فرو ریختن ساختمان پلاسکو در خیابان جمهوری تهران، انتشار اخبار ضدونقیض در شبکه‌های اجتماعی آغاز شد. یکی با ساختمان در حال فرو ریختن عکس یادگاری گرفت و خود را تبدیل به سوژه کرد، دیگری با به نمایش گذاشتن عکس مردمی که خیابان‌ها را بسته و برای آتش‌نشانان راهگشایی نمی‌کنند تبدیل به سوژه شد.

شهردار وقت تهران از اولین لحظات این حادثه در محل حضور داشت و مدیریت بحران را به عهده گرفت و آتش‌نشانان با جان و دل برای همنوعان و همکاران‌شان وقت می‌گذاشتند و سایر مردم هم لب به دعا گشوده بودند. در این بین دلالان سیاسی همه چیز را به سخره گرفته و هر رفتار از سوی هر مسئولی را سیاسی کرده و به جرات می‌توان گفت که تنها چیزی که برایشان اهمیت نداشت جان افرادی بود که زیر آوار هستند. اطلاعات مربوط به گزارش‌ها درباره علت آتش‌سوزی، علت فروریختن ساختمان و از همه مهم‌تر تعداد کشته‌شدگان و مفقودان بارها تغییر کرد تا جایی که در یکی از رسانه‌ها به طنز نوشته شده بود: «سخنگوی آتش‌نشانی خبر و تکذیبیه آن را اعلام کرد.» در شبکه‌های اجتماعی هم این گفته نقل‌قول می‌شد که «تاکنون معتبرترین خبرها، تکذیبیه‌ها بوده است.» صداوسیما هم نبوغش را به چشم سایر رسانه‌ها کشیده بود و دوربین را در محلی نصب و پخش مستقیم داشت! عده‌ای می‌گفتند که مگر جام‌جهانی است که پخش مستقیم گذاشته‌اند و عده‌ای دیگر می‌گفتند اتفاقا رفتار خوبی است و باعث می‌شود مردم به محل نروند و صحنه حادثه را از داخل خانه ببینند.

انفجار روز پنجشنبه ۳۰ دی‌ماه اتفاق افتاد و امروز دقیقا یک سال است که از آن حادثه دلخراش می‌گذرد، هنوز سوال‌های زیادی مطرح است که بی‌پاسخ مانده و البته مطمئن هستیم حسرت پاسخ صحیح این سوال‌ها هم بر دلمان می‌ماند چراکه هرکسی که سخن می‌گوید سعی دارد تیم قبل خود را تخریب و خود را اثبات کند!

بنابر گزارش اورژانس تهران، آخرین آمار اعلامی از تعداد مصدومان این حادثه ۲۳۵ نفر بوده‌است. ۱۸۰ نفر از مصدومان به صورت سرپایی تحت‌درمان قرار گرفتند و ۵۵ نفر دیگر به بیمارستان منتقل شدند که یک نفر از آنها فوت کرد. ۵۲ نفر پس از بستری در بیمارستان و دریافت خدمات لازم، ترخیص شدند. همچنین پیکر ۱۶ آتش‌نشان و ۶ شهروند عادی از زیر آوار خارج شد و با این حساب مجموع قربانیان اعلام شده از طرف پزشک قانونی 22 نفر شد.

۱۲۰۰ واحد در پلاسکو وجود داشت که براساس آمارها ۵۶۰ واحد از آن فعال بودند. ۱۵ هزار میلیارد ریال خسارت به این واحدها وارد شده‌است و سه هزار کارگر بیکار شده‌اند. به گفته «ایسنا» به نقل از تقی نوربخش، رئیس سازمان تامین اجتماعی، تنها نیمی از این کارگران بیمه بوده‌اند. شهرام جبارزادگان در گفت‌وگو با «مهر» می‌گوید: «براساس نظر یکی از اساتید صاحب‌نظر حوزه سازه، تمامی تصمیمات میدانی در مورد پلاسکو اشتباه بود و یک آتش‌سوزی ساده با بی‌درایتی به یک فاجعه ملی تبدیل شد و شاهد اتفاقات تکان‌دهنده در فاجعه پلاسکو بودیم، این در حالی بود که مدیران شهری هر روز از مدیریت بحران صحبت می‌کردند. امکانات آتش‌نشان‌ها بسیار پایین بود و آنها تنها با آب آتش پلاسکو را مهار می‌کردند، آنقدر آب روی ساختمان ریخته شد که طبقات، سنگینی ناشی از آن را تحمل نکرده و درنهایت ساختمان فرو ریخت.»

فرمانده عملیات ساختمان پلاسکو در واقع مدیریت امداد و نجات بود که البته در این حادثه نه امدادی انجام شد و نه نجاتی؛ نتیجه فرماندهی عملیات پلاسکو این بود که متاسفانه با از دست دادن زمان طلایی و بعد از گذشت یک هفته صرفا پیکرهای پاک و غیرقابل شناسایی شهدای آتش‌نشان از زیر خروارها آوار خارج شد.

حادثه‌هایی از قبیل «پلاسکو»، «خروج قطار از ریل»، «معدن زمستان یورت»، «نفتکش سانچی» و... در ایران به کرات رخ داده و تنها وجه مشابه آنها مدیریت ضعیف در تمام امور بوده است.

افراد فعال در شبکه‌های اجتماعی از این موقعیت سوءاستفاده کرده و شایعات خارج از ذهن را در بین آحاد جامعه منتشر می‌کردند، اینکه متولی فرهنگی هم در این زمینه نداریم تا در وقت بروز حادثه بتوان نظارت بهتری را بر این موارد داشت، خود جای تامل دارد.

به غیر از یک مورد از این حوادث در دورانی اتفاق افتاد که نزدیک به انتخابات بود و کوچک‌ترین فعالیت مسئولان حتی اگر واقعا انجام وظیفه بود را سیاسی‌کاری می‌دانستند؛ با این حال جلوی حادثه را که نمی‌توان گرفت، پس باید دعا کنیم حوادث در زمانی رخ دهد که به اصطلاح دَم انتخابات است تا بلکه مسئولان تنی تکان دهند وگرنه می‌شود مانند حادثه نفتکش که... .

از تمام دغدغه‌ها که بگذریم و تمام کم‌کاری‌های مسئولان را که ندید بگیریم، شرکت نکردن شهردار تهران در مراسم نخستین سالگرد شهدای آتش‌نشان پلاسکو را نمی‌شود نادیده گرفت، چراکه دیگر نه شب بودن، نه خواب بودن، نه کیش بودن، نه صبح زود بودن و نه هیچ بهانه دیگری! آقای شهردار روز گذشته در اینستاگرام خود پست گذاشته بود که به دلیل تداخل مراسم‌هایی با مراسم سالگرد شهدای پلاسکو نمی‌توانم در این مراسم شرکت کنم! آیا نمی‌شد مراسم‌های دیگر را به خاطر این مراسم لغو می‌کردند؟ اگر به‌جای «نجفی»، «قالیباف» بود هم به همین سادگی از کنار آن عبور می‌کردید؟

تنها موضوعی که فکرم را درگیر کرده این است که مراسم سالگرد شهدای پلاسکو مهم‌تر است یا جشن تولد؟ که آقای نجفی به دلیل اینکه اعضای شورای شهر برایش گل نفرستاده‌اند پست اینستاگرام می‌گذارد و گلایه می‌کند ولی برای این مراسم، مراسم‌های دیگر را لغو نمی‌کند! آقایان! مردم ما را نگاه می‌کنند، بهتر است جور دیگر کار و خدمت کنیم.

نظر شما