به انگيزه گراميداشت هفتمين روز درگذشت حجت الاسلام والمسلمين حاج شيخ مهدي مظاهري(ره)
بسم الله الرحمن الرحيم« كانُوا قَلِيلًا مِنَ اللَّيْلِ ما يَهْجَعُونَ * وَ بِالْأَسْحارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ» (ذاريات، 17و 18)
آنان (پرهيزکاران) اندکي از شب را مي خوابيدند (و بيشتر آن را به عبادت و بندگي مي گذراندند) و سحرگاهان از خدا طلب آمرزش مي کردند.
يکي از شخصيت هاي اثرگذار و محوري در پنجاه سال اخير خطه اصفهان مرحوم حجت الاسلام والمسلمين حاج شيخ مهدي مظاهري بود که در شب جمعه گذشته به لقاء الله پيوست.
خوشبختانه رهبري معظم انقلاب بلافاصله پيام گرانقدري را به مناسبت درگذشت اين واعظ شهير و روحاني خدمتگزار صادر فرمودند که اشارات ارزشمندي در معرفي شخصيت اين عالم وارسته دارد.
ايشان پس از تسليت به همه دوستداران و ارادتمندان و تربيت شدگان منابر مؤثر آن مرحوم، از زمزمه ي معنوي دعا و نيايش ايشان در شب هاي جمعه و سحرهاي ماه مبارک رمضان طي سال هاي طولاني ذکر کرده و آن را از يادگارهاي معنوي شهر عزيز اصفهان برشمردند.
حجت الاسلام حاج شيخ مهدي مظاهري يکي از چهره هاي بسيار محبوب و دوست داشتني و پرنفوذ در بين مردم اصفهان بود و اين محبوبيت و جايگاه اجتماعي به خصايص اين روحاني مردمي مربوط مي شود.
اولاً ايشان پايه گذار مؤسسات خيريه بسياري در اصفهان بود که هر کدام هزاران نفر را تحت پوشش دارد که از جمله آنها عبارتند از: انجمن خيريه ابابصير(جهت خدمت به نابينايان) و انجمن مددکاري امام زمان(عج) جهت خدمتگزاري به ايتام و محرومين و مستمندان و يا ديگر مؤسسات علمي و فرهنگي مانند تشکيل دانشگاه علوم و معارف قرآن در اصفهان و به همين سبب هم سال ها پيش در دوره وزارت آقاي احمد مسجد جامعي در وزارت ارشاد از زمره خادمان قرآن معرفي شده بود.
بحث خدمتگزاري ايشان منحصر به ايتام و محرومين و بي بضاعت ها نبود، در زمان جبهه و جنگ، بيشترين تدارکات مردمي جبهه در اصفهان به همت وي و با توجه به مجالس و منابري که با جمعيت هاي کثير برگزار مي شد، شکل مي گرفت و آنان هر نيازي داشتند کافي بود به اطلاع ايشان برسانند و ايشان در يک جلسه مردمي تمام آن آذوقه و تدارکات را فراهم مي کرد.
اما محبوبيت ايشان و اثر کلامش در بين مردم اصفهان براي چه بود؟! اين سوال مهمي است و محور سخن و معرفي شخصيت مرحوم حجت الاسلام مظاهري در همين مطلب است که در پيام رهبري معظم انقلاب هم به آن اشاره شده است. مرحوم مظاهري احياگر روح دعا و نيايش در بين نوجوانان، جوانان و عامة مردم اصفهان بود. در قبل از انقلاب که دعاي کميل هنوز در بسياري از شهرها اصلا مطرح نبود، ايشان جلسات بسيار گرم و پرشوري داشت و سنت ايشان هم در دعا خواني اين بود که زمان سحر را انتخاب مي کردند، يعني غالب برنامه هاي دعاخواني ايشان در نيمه دوم شب بود و تا اذان صبح به طول مي انجاميد.
در شب هاي ماه مبارک رمضان، هر شب تمام دعاي ابوحمزه ثمالي را قرائت مي کرد و مردم اصفهان با نغمه هاي عاشقانه دعا خواني ايشان عشق و صفا مي کردند.
خداوند يکي از الطافي که به آقاي مظاهري داده بود، صداي خوش بود و مردم از صداي دعا خواني ايشان چه دعاي کميل، دعاي ندبه و يا دعاي ابوحمزه و يا زيارات و دعاهاي مأثوره لذت مي بردند.
بنده حقير از کودکي علاقمند شرکت در مجالس دعا خواني مرحوم حجت الاسلام والمسلمين مظاهري بودم و تا وقتي که در اصفهان بودم حضور در مجالس ايشان را مغتنم مي دانستم و در اين سال هايي که در اصفهان نبودم هم سعي مي کردم در ماه مبارک رمضان يک شب به عشق دعاي ابوحمزه ايشان به اصفهان بروم.
شايد تعجب کنيد يک جمعيت چند هزار نفري در دل شب در مسجد سيد و يا مسجد جامع اصفهان براي استماع دعاي ابوحمزه که توسط حجت الاسلام مظاهري قرائت مي شد، هرشب اجتماع مي کردند و جناب حجت الاسلام قرائتي نيز معمولاً سالي يک شب مي آمدند و بارها از ايشان شنيدم که به مردم اصفهان مي گفتند، قدر جلسه تان را بدانيد، چنين جلسه اي با اين روح و صفا در هيچ شهري نيست!
يکي از لوازم شخصيت انسان اگر بخواهد متقي و پرهيزکار باشد و با خدايش عشقبازي کند، آشناشدن با روح دعا و نيايش است و فطرت انسان اين معنا را مي طلبد ولي متأسفانه ما عوض آنکه به اين نياز روحي با مراجعه به مفاتيح و يا دعاهاي امام سجاد و ديگر ائمه(ع) برويم، به سراغ عرفان هاي کاذب شرقي و غربي مي رويم که جز سراب چيز ديگري نيست و جز ضلالت و گمراهي نصيب ديگري ندارد.
مرحوم حاج آقا مهدي مظاهري اين نياز بشري را خوب شناخته بود و قاطبه مردم اصفهان از مجالس دعا و نيايش ايشان بهره مند بودند و لذا در اصفهان هم اکنون دعاخواني در بين هيأت ها و حسينيه ها و مساجد بسيار رواج دارد و اينها به نفس گرم مرحوم حاج شيخ مهدي مظاهري است و البته در يک دوراني هم که استاد پرورش در اصفهان بودند با ايشان در اين مهم همراه بودند و آقاي سيدعلي اکبر پرورش نيز گاهي در مجالس دعا و نيايش با حجت الاسلام مظاهري همنوا بود.
در قرآن کريم مي فرمايد: « قُلْ ما يَعْبَؤُا بِكُمْ رَبِّي لَوْ لا دُعاؤُكُمْ» (فرقان- 77) يعني اگر دعاي شما نبود، پروردگار به شما توجهي نمي کرد! پس بنابر اين انسان بايد براي جلب توجه پروردگار و کسب استعانت از او که قادر مطلق است و برانجام هر کاري تواناست، با دعا خواندن از او طلب مغفرت کند و رابطه اش را با خدا اصلاح نمايد و سعي کند همه شب را نخوابد و سحرگاهان بيدار باشد و از فيوضات سحري که به اولياء خدا داده مي شود، بهره مند گردد که قرآن کريم بارها بر اين رمز گشايش در زندگي اشاره دارد و حافظ لسان الغيب نيز گفته است:
اين گنج سعادت که خدا داد به حافظ / از يمن دعاي شب و فيض سحري بود
مدير دارالقرآن علامه طباطبايي ـ مرتضي نجفي قدسي
نظر شما