به گزارش خبرگزاری تسنیم از بیرجند، صنایع دستی پلی میان اقتصاد و فرهنگ است و عرصه صنایع دستی و  هنرهای سنتی از جمله بخش‌های مهم فرهنگ و اقتصاد کشورمان است زیرا می‌تواند تاثیر زیادی در اشتغال و جلب توریست داشته باشد.

رهبر معظم انقلاب چند سالی است که براقتصاد مقاومتی تاکید دارد و از مردم خواسته‌اند تا با تکیه بر توان داخلی این امر را محقق سازند از طرفی خراسان جنوبی یکی از استان‌های محروم کویرنشین است که هنوز مردمانش با خشکسالی دست و پنجه نرم می‌کنند.

آری مردم خراسان جنوبی که از زمان‌های گذشته حرف‌های زیادی در صنایع دستی و هنر دست داشته با وجود تمامی مشکلات باز هم تلاش دارند تا سخن رهبر خود را عملیاتی کرده و هنرهای زیبایی را خلق کنند.

اگر وارد نمایشگاه سراسری صنایع دستی خراسان جنوبی که در بیرجند برگزار شد بشویم در هر گوشه از این نمایشگاه غرفه‌هایی را می‌بینی یکی از هنرهای اصیل و بومی منطقه را به نمایش گذاشته‌اند.

"پخل بافی" یکی از هنرهایی است که توسط بانوان سرزمین خورشید انجام می‌شود. هنری که از ساقه گندم تولید می‌شود و طی گذر روزگار رو به فراموشی رفته بود و اکنون به همت زنان سرزمین کویر، این هنر باری دیگر احیا شده و رنگ و بوی دیگری را در بازارها به خود گرفته است.

معصومه زربختی از جمله افرادی است که بعد از گذشته سال‌ها، این هنر را رها نکرده و با داشتن 65 سال سن نیز هنوز با دستان خویش گندم می‌کارد و از ساقه آن سبدهایی زییا درست می‌کند.

وی با بیان اینکه از هفت سالگی به این کار مشغول هستم گفت: پخل بافی از جمله هنرهایی است که انگیزه و علاقه می‌خواهد.

زربختی با بیان اینکه هر کجا گندم کشت شود پخل بافی نیز رواج بیشتری دارد گفت: هنگام برداشت گندم، خوشه  گندم را با ساقه آن درو کرده و قسمت بند خوشه را که دارای دانه‌های گندم است جدا می‌کنند.

وی ادامه داد: پوست رویی ساقه را جدا کرده و ساقه‌ها را به مدت 48 ساعت در آب قرار می‌دهند تا کاملاً نرم، انعطاف پذیر و آماده برای بافت شود.

این هنرمند قاینی بیان کرد: ابتدا بافت دو ساقه گندم را که "تو" می‌نامند را در دست گرفته و ساقه‌ دیگری که ساقه‌ پیچ‌ گفته می‌شود‌ در وسط تو قرار داده و به دور ‌توها می پیچانیم.

وی با بیان اینکه به اندازه‌ای آن را می‌پیچند که با تا دادن آن، یک دایره کوچک تشکیل شود گفت: سپس بافت را خم کرده و توها همه زیر دست قرار می‌گیرند تا ‌فرم دایره‌ای کوچک مشخص شود.

زربختی با بیان اینکه برای بست زدن، ساقه‌ پیچ را بعد از سه دور پیچاندن، ‌از زیر سوراخ ردیف قبلی‌ عبور داده و به روی کار آورده، دوباره یک دور، دور "توها" پیچیده و از روی تک قلاب به وجود آمده بست می‌خورد و به زیر کار می‌رود، افزود: از سبدهای تولید شده می‌توان به عنوان جاقاشقی، جا تخم مرغی، جا میوه‌ای و جا نانی نیز استفاده کرد.

زربختی با تأکید بر اینکه باید بازار فروش این هنر نیز فراهم شود افزود: نبود بازار فروش از مهمترین مشکلات پیش روی هنرمندان این صنعت است.

وی گفت: باید این هنر را به دیگران نیز آموزش دهیم تا فراموش نشود و تاکنون این هنر را به 30 نفر از علاقه‌مندان آموزش داده‌ام.

این هنرمند قاینی قدمت این هنر را مربوط به 100 سال گذشته دانست و گفت: این هنر را در 60 سال پیش از بزرگانم آموخته‌ام.

رئیس میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان قاین نیز با بیان اینکه پخل بافی یکی از هنرهای اصیل این شهرستان است گفت: این هنر به همت زنان روستایی احیا شده است.

شاهرخ عباسی بیان کرد: صنایع دستی و هنرهای سنتی در شهرستان قاینات از گذشته‌های دور به عنوان یک منبع درآمد مورد استفاده قرار می‌گرفته اما اخیراً با جایگزین شدن نیروهای ماشین به جای انسان از جایگاه و موقعیت صنایع دستی کاسته شده و برخی از رشته‌ها منسوخ شده است.

وی تصریح کرد: حوزه صنایع دستی با اولویت احیا و زنده کردن هنرهای سنتی فراموش شده و آموزش، تولید و فروش محصولات صنایع دستی تمام توان خود را به کار گرفته است.

رئیس میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان قاین افزود: در حال حاضر رشته‌های سفره آردی، پلاس‌بافی، سفالگری، جاجیم‌بافی، پارچه‌بافی سنتی، رنگرزی سنتی، آهنگری سنتی، پخل‌بافی و بسیاری از رشته‌های دیگر توسط هنرمندان و صنعتگران مورد استفاده قرار می‌گیرد.

گزارش از اعظم انصاری

انتهای پیام/