به گزارش خبرنگار شبستان، هادی خورشاهیان، نویسنده امروز در نشست تخصصی هفته پژوهش و هنر انقلاب در بخش داستان که در سالن سلمان هراتی حوزه هنری برگزار شد، گفت: پژوهش صرفا این نیست که توصیفی شود از آنچه اتفاق افتاده است، پژوهش مسایل مغفول مانده در هر عرصه ای را نشان می دهد. اولین هنری که در دوره انقلاب ظهور پیدا کرد شعر و موسیقی بود. در هنر انقلاب به مرحوم سبزواری مدیون هستیم، ایشان شعر می گفتند و در یک استودیوی کوچک سروده های انقلابی آفریده می شد.

خورشاهیان با بیان اینکه نویسندگان ما در حوزه ادبیات داستانی خیلی به تجویز اعتقاد ندارند، عنوان کرد: به یاد دارم رمانی می نوشتم و به فصلی رسیدم که می خواستم 16 آذر را توصیف کنم با اینکه در این زمینه مطالعه و پژوهش کرده بودم به امامزاده عبدالله در شهرری بر سر مزار آن سه شهید بزرگوار رفتم و سپس آن فصل را نوشتم، یک وقت هایی باید نویسنده این حس را در خود ببیند.

این نویسنده تصریح کرد: اینکه نویسنده ها خود پژوهشگر باشند، خوب است. اولین خبری که از جایی می رسد، عکس است. ما حتی عکس هایی از دوران انقلاب و دفاع مقدس در رسانه های خارجی داشتیم. سینما رسانه دیگری بود که قرار بود در خدمت انقلاب اسلامی باشد و کم و بیش هم تاثیر داشت. شعر در درون انقلاب و دفاع مقدس قابل تهییج بود اما ادبیات داستانی این اقبال را نداشت. عکاس در تمام صحنه هاست و عکس می گیرد چرا نباید نویسندگان ما پژوهشگر باشند؟ خبرنگاران بیشترین آمار کشته شدگان غیرنظامی در جنگ را دارند. در حقیقت عکس در بین هنرهای انقلاب و دفاع مقدس از همه جلوتر بوده زیرا عکاس، پژوهشگر است.

خورشاهیان با اشاره به اینکه ما نویسندگان باید پژوهشگر باشیم، بیان کرد: منظور ما این نیست که کلاس های داستان نویسی بد است اما ما حتی به این کلاس ها هم بها نمی دهیم. نویسنده باید به سفر برود تا به چیزهای جدید برسد. خیلی چیزها برای ما فقط در حد یک کلمه است اما اگر از نزدیک آنها را ببینیم جهان بینی ما تغییر می کند. نویسندگان ما یکدفعه وارد موضوع می شوند و مخاطب را آماده نمی کنند به عنوان مثال ما چون سبقه شهید فهمیده را و شرایط را نمی گوییم و یکدفعه وسط جنگ می پریم شهید فهمیده برای خیلی از خواننده ها بخصوص در نسل امروزی غیر باور است. نویسندگان خارجی در مورد یک مسئله ابتدا مقدمات لازم را فراهم می کنند.