ایران آنلاین / تصمیم ترامپ، تماما در جهت تقویت پایگاهش بود. در غیر این صورت، هیچ استراتژی عقلانی‌ای برای برداشتن چنین قدمی نمی‌توان پیدا کرد. مشاوران ترامپ از آن روز تاکنون یکسره در تلاشند تا اثبات کنند که این تصمیم در راستای منافع امنیت ملی آمریکاست. حتی این تصمیم هم به حد کافی برای آمریکا جذاب نیست: حالا او درصدد تحقق بخشیدن وعده دیگر انتخاباتی اش، یعنی انتقال سفارت از تل‌آویو به بیت‌المقدس است.  

عواقب تصمیم ترامپ برای محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطینی‌ها بی‌شمار است. وضعیت نهایی بیت‌القمدس احتمالا حساس‌ترین مساله در سیاست فلسطین است. فلسطین معتقد است که هر توافق دو دولتی باید بیت‌المقدس شرقی را به عنوان پایتخت آنها بشناسد و تصمیم ترامپ برای آنها نمونه آشکار تبعیض است. اما ترامپ با وجود سخنرانی‌اش، مایل است به فلسطینی‌ها بگوید موقعیت نهایی بیت‌المقدس به مذاکرات طرفین بستگی دارد. اما واقعیت این است که سخنرانی ترامپ، در حالی که برای اسرائیلی‌ها برد سیاسی مهمی داشته، دست فلسطینی‌ها را خالی گذاشته است. برخی از مهم‌ترین شرکای عرب ما، که شاید آنها به ترامپ این پیشنهاد را داده‌اند، اکنون با چند مشکل بزرگ روبه‌رو شده‌اند. اردن، یکی از معتمدترین دوستان آمریکا در این میان بیشتر از سایران مشکل دارد: بیش از 70 درصد جمعیت اردن را فلسطینی‌ها تشکیل می‌دهند. و سخنرانی رئیس‌جمهور آمریکا به بی‌ثباتی اردن می‌انجامد. 

او هیچ گاه شواهدی مبنی بر اینکه راه حلی تازه، نوین، و امیدوار کننده برای به توافق رسیدن اسرائیل و فلسطین در اختیار دارد ارائه نکرده است. بیانیه‌های او در خصوص این مطلب بیشتر خودستایی از خودش برای داشتن توانایی بالا در بستن قرارداد بوده است. حتی با وجود اینکه بحث‌های موجود پیرامون صلح میان اسرائیل و فلسطین، موانع بر سر راه را به صراحت آشکار نمی‌کند، اما مدت‌هاست این موانع کاملا مشخص شده‌اند. کاخ سفید به جای ارائه راه حل‌هایی منصفانه و پایدار، بر اینکه بیگانگان به خصوص برخی دولت‌های عربی، تصمیم خود را در این باره بر فلسطینیان تحمیل کنند، تأکید می‌کند. به این رویکرد، «خارج به داخل» می‌گویند. این رویکرد، با تمایل برخی دولت‌های دیگر به تعیین استراتژی برای خاورمیانه تطابق دارد.

از طرف دیگر، تصمیم ترامپ همچنین بی‌توجهی به امنیت شهروندان آمریکایی و دیپلمات‌هایی است که در خاورمیانه خدمت می‌کنند. فلسطینی‌ها سه روز را روز خشم نامیدند که طی آنها تظاهرات گسترده‌ای انجام می‌شود و خشونت‌ها را در نوار غزه و کرانه باختری تشدید می‌کند. سطح امنیتی سفارتخانه‌های آمریکا در سراسر خاورمیانه افزایش یافته است و همین نشانگر این است که خود ترامپ آگاه از عواقب تصمیمش دست به چنین کار خطرناکی زده است. حتی رکس تیلرسون و جیمز ماتیس وزرای خارجه و دفاع دولت ترامپ هم با این تصمیم به دلیل تهدید امنیت منطقه و خود آمریکا مخالف بودند.

علیرغم هزینه‌های سنگین این تصمیم، ترامپ در نهایت حماقت گالن بنزینی به دست گرفت و بر آتش بنزین ریخت. در این مرحله هیچ کس نمی‌داند آتش قرار است به کجا زبانه بکشد. بهترین سناریو این است که مذاکرات صلح که به پیشنهاد جارد کوشنر داماد او آغاز شده بود، نابود شود. اما وخیم‌ترین سناریو این است که درگیری‌ها و آشوب‌های منطقه شدت بگیرد.

منبع: پایگاه اسلیت