چکیده

غیاث الدین منصور دشتکی از فلاسفة قرن نهم و دهم، نخستین فیلسوفی است که ادعای برهان عقلی بر معاد جسمانی با بدن عنصری کرده است. وی از دو راه عقلی و نقلی به اثبات معاد جسم عنصری می پردازد. در این گفتار در پی بررسی استدلال های غیاث الدین در اثبات معاد جسم عنصری هستیم. برهان عقلی وی مبتنی بر بقای تعلق نفس به بدن پس از مرگ است که مورد نقد صدرالمتألهین واقع شده است؛ و مدعای وی بر بازگشت نفس به بدن عنصری دنیوی، پس از شکل گیری مزاج کامل در قیامت است، که مورد نقد آقاعلی مدرس قرار گرفته است. تمسک وی به آیات برای اثبات جسم عنصری نیز خالی از اشکال نیست. با نقد و بررسی دیدگاه وی به این نتیجه رسیدیم که برهان عقلی و نقلی وی در اثبات معاد جسم عنصری ناتمام است.

کلیدواژه ها: معاد جسمانی، غیاث الدین دشتکی، شبهات معاد جسمانی، رابطه نفس و بدن.

نویسندگان:

عسکری سلیمانی امیری /دانشیار مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره                  

سیدمحمدرضا مدرسی /دانشجوی دکتری فلسفة تطبیقی مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره 

دو فصلنامه معرفت کلامی - سال هشتم، شماره اول، پیاپی 18، بهار و تابستان 1396.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.