به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، سمیه زمانی، حافظ کل قرآن کریم متولد سال 1376 از شهر اراک، منطقه فراهان روستای وزیرآباد است، مهمترین نقش در ترویج قرآن را برعهده مسئولان و سازمانهای دولتی دانسته و تصریح کرد: تا دولت نخواهد در ترویج قرآن فعالیت کند، کاری پیش نمیرود و باید به مؤسسات قرآنی غیردولتی هم در زمینه مالی و هم اداری کمک کند.
زمانی در بیان هدفش از ثبت نام در دوره حفظ قرآن گفت: وقتی مقام معظم رهبری فرمودند: «ما باید 10 میلیون حافظ داشته باشیم» پا در این مسیر گذاشتم و در واقع هدف اصلی برای زندگی قرب الهی است اما طریقه آن در زمانهای مختلف متفاوت است و تشخیص من برای تعیین مسیر رسیدن به هدفم، بنا بر بیان مقام معظم رهبری بود.
این حافظ کل قرآن در مورد اولین واکنش خانوادهاش از انتخاب وی برای حضور در مدرسه شبانهروزی افزود: اولین باری که این مسئله را مطرح کردم با مخالفت شدید والدین و دوستان و آشنایان روبهرو شدم و آن هم به دلیل دور بودن منطقه زندگیام از کاشان بود.
این حافظ قرآن برای داشتن یک دوره حفظی خوب از قدرت تمرکز بالا و قدرت حفظ در هر شرایطی عنوان کرده و افزود: اراده و روحیه بالا، امیدوار بودن و از هر لحظه کوچک استفاده کردن از دیگر جمله این موارد است.
وی ضمن اینکه باید از قرآن به عنوان «راهنمایی کامل اما صامت» یاد کرد؛ درباره تفاوت معیار انتخاب دوست، همسر و روش زندگیاش قبل از حفظ قرآن با بعد از آن گفت: تمام انتخابها و معیارهایم در جهت تکامل و رسیدن به خدا قرار گرفته است.
وی درباره شرکت در کلاسهای جانبی(اخلاق و امامشناسی، صوت و لحن و...) در کنار حفظ قرآن گفت: از هر کدام چیزی یاد گرفتم ولی من از کلاس امامشناسی بیشتر توانستم بهره ببرم چون موضوع این کلاس چیزی است که جای دیگری یافت نمیشود.
زمانی در ادامه در مورد نقش یک مجموعه مردمنهاد چون مؤسسه امیرالمؤمنین(ع) کاشان در تربیت دینی خود افزود: اگر در اداره و گسترش این مؤسسات، دولت هم دستی داشته باشد، در ترویج قرآن و نهجالبلاغه بسیار مؤثر است و این مسئله یکی از الزامات یک کشور اسلامی است.
وی به عنوان سخن پایانی افزود: با این آیه از قرآن کریم انس بیشتری دارم که در آیه 75 سوره نساء آمده است «وَمَا لَكُمْ لاَ تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاء وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ وَلِيًّا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ نَصِيرًا» به این معنا که «چرا در راه خدا، و (براى رهایى) مردان و زنان و کودکانى که (به دست ستمگران) تضعیف شدهاند، پیکار نمیکنید؟! همان افراد(ستمدیدهاى) که مىگویند: «پروردگارا! ما را از این شهر (مکّه)، که اهلش ستمگرند، بیرون ببر(و رهایی ببخش)، و از سوی خود، برای ما سرپرستی قرار ده، و از جانب خود، یار و یاوری برای ما مقرر فرما»»
∎
زمانی در بیان هدفش از ثبت نام در دوره حفظ قرآن گفت: وقتی مقام معظم رهبری فرمودند: «ما باید 10 میلیون حافظ داشته باشیم» پا در این مسیر گذاشتم و در واقع هدف اصلی برای زندگی قرب الهی است اما طریقه آن در زمانهای مختلف متفاوت است و تشخیص من برای تعیین مسیر رسیدن به هدفم، بنا بر بیان مقام معظم رهبری بود.
این حافظ کل قرآن در مورد اولین واکنش خانوادهاش از انتخاب وی برای حضور در مدرسه شبانهروزی افزود: اولین باری که این مسئله را مطرح کردم با مخالفت شدید والدین و دوستان و آشنایان روبهرو شدم و آن هم به دلیل دور بودن منطقه زندگیام از کاشان بود.
این حافظ قرآن برای داشتن یک دوره حفظی خوب از قدرت تمرکز بالا و قدرت حفظ در هر شرایطی عنوان کرده و افزود: اراده و روحیه بالا، امیدوار بودن و از هر لحظه کوچک استفاده کردن از دیگر جمله این موارد است.
وی ضمن اینکه باید از قرآن به عنوان «راهنمایی کامل اما صامت» یاد کرد؛ درباره تفاوت معیار انتخاب دوست، همسر و روش زندگیاش قبل از حفظ قرآن با بعد از آن گفت: تمام انتخابها و معیارهایم در جهت تکامل و رسیدن به خدا قرار گرفته است.
وی درباره شرکت در کلاسهای جانبی(اخلاق و امامشناسی، صوت و لحن و...) در کنار حفظ قرآن گفت: از هر کدام چیزی یاد گرفتم ولی من از کلاس امامشناسی بیشتر توانستم بهره ببرم چون موضوع این کلاس چیزی است که جای دیگری یافت نمیشود.
زمانی در ادامه در مورد نقش یک مجموعه مردمنهاد چون مؤسسه امیرالمؤمنین(ع) کاشان در تربیت دینی خود افزود: اگر در اداره و گسترش این مؤسسات، دولت هم دستی داشته باشد، در ترویج قرآن و نهجالبلاغه بسیار مؤثر است و این مسئله یکی از الزامات یک کشور اسلامی است.
وی به عنوان سخن پایانی افزود: با این آیه از قرآن کریم انس بیشتری دارم که در آیه 75 سوره نساء آمده است «وَمَا لَكُمْ لاَ تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاء وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ وَلِيًّا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ نَصِيرًا» به این معنا که «چرا در راه خدا، و (براى رهایى) مردان و زنان و کودکانى که (به دست ستمگران) تضعیف شدهاند، پیکار نمیکنید؟! همان افراد(ستمدیدهاى) که مىگویند: «پروردگارا! ما را از این شهر (مکّه)، که اهلش ستمگرند، بیرون ببر(و رهایی ببخش)، و از سوی خود، برای ما سرپرستی قرار ده، و از جانب خود، یار و یاوری برای ما مقرر فرما»»
نظر شما