خبرگزاری مهر-گروه سیاست-حسام رضایی: جریان اصلاحات بار دیگر می خواهد با توسل به تئوری «فشار از پایین و چانه زنی از بالا» به خواسته هایش دست پیدا کند. بخشی مهمی از این خواسته ها، حول رفع حصر موسوی و کروبی -در حالت خوش بینانه؛ چراکه رزق و روزی سیاسی بسیاری از اصلاح طلبان در ادامه حصر است- خلاصه می شود.

متن این یادداشت به شرح زیر است:

سعید حجاریان کاشانی» سال 78 در آستانه انتخابات مجلس ششم برای نخستین مرتبه، نظریه «فشار از پایین و چانه زنی از بالا» را برای نوع کنش گری اصلاح طلبان مطرح ساخت. هدف از این تئوری، بسط اعتراضات مردمی برای افزایش قدرت چانه زنی الیت های جریان اصلاحات جهت کسب امتیازات سیاسی بیشتر در بالای هرم قدرت بود.

اصلاح طلبان در آن سال با ایجاد امواج تخریبی علیه جناح راست سنتی به ویژه شخص «اکبر هاشمی رفسنجانی»، به دنبال ایجاد تنفر در ذهن مردم نسبت به یک طیف سیاسی خاص برای افزایش قدرت چانه زنی خود در راس ساخت قدرت و بنابراین ارتقای جایگاه در سطح نهادهای حاکمیتی بودند.

«امیر محبیان» دبیر سیاسی وقت روزنامه «رسالت»، سال 78 درباره این تاکتیک نوشت: «روش بازی تندروهای جناح دولتی(اصلاح طلبان) که عملا آقای حجاریان توصیه گر آن است، دست یازیدن به حملات پی در پی و گشودن ناگهانی بازی های جدید است...افزایش سرعت و به دست گرفتن کنترل فضای سیاسی باعث افزوده شدن بر تنش ها می شود. انتظار می رود که با بالارفتن سرعت و سوخته شدن سریع تر نیروهایشان در تنش های مستمر، کنترل اعصاب خود را از دست بدهند.»  

این حربه در انتخابات آن سال کارگر افتاد و لیست جبهه مشارکت در سراسر کشور، اکثر قریب به اتفاق کرسی های پارلمان را از آن خود کرد و بدل به فراکسیون اکثریت در مجلس ششم شد. فضا به قدری علیه جناح راست(مشخصا جامعه روحانیت مبارز) تند شده بود که تقلب گسترده در آن انتخابات -به ویژه در حوزه تهران که تعدادی زیادی از صندوق ها بنا به دستور مقام معظم رهبری بازشمارش شدند- تا حد زیادی، از نگاه و منظر افکار عمومی مکتوم ماند.

اصلاح طلبان در سال 88 و پس از انتخابات ریاست جمهوری، بار دیگر قصد داشتند برای پیشبرد و به ثمررساندن تئوری از پیش طراحی شده خود یعنی «تقلب در انتخابات»، فشار از پایین و چانه زنی از بالا را احیا کنند. فشار از پایین در راهپیمایی های متعدد آن سال به ویژه 25 خرداد تجلی پیدا کرد. البته طبع «میرحسین موسوی» و «مهدی کروبی» در آن سال به قدری بی حوصله بود که چندان وقعی به چانه زنی از بالا قائل نشدند و بر آن بودند تا بدون فوت وقت و با خیابانی کردن مشاجرات، فشارها را تا زمان عقب نشینی سران حاکمیتی، مشخصا شخص «رهبر معظم انقلاب»، ادامه بدهند؛ مساله ای که در صورت به ثمررسیدن، بدل به بدعتی خطرناک در جریان انتخابات های پس از آن می شد.

اصلاح طلبان گویا بار دیگر هوای «فشار از پایین و چانه زنی از بالا» را کرده اند. امروز خبری در رسانه ها منتشر شد مبنی بر اینکه «رئیس دولت اصلاحات» توسط چندین نیروی امنیتی، به باقی ماندن در منزل محکوم شده است.

فضاسازی پیرامون خاتمی از دو هفته پیش آغاز شده؛ آن زمان که رسانه های نزدیک به جریان اصلاحات، از اعمال محدودیت های بیشتر علیه «سیدمحمد خاتمی» از سوی دادگاه ویژه روحانیت خبر دادند؛ خبری که خیلی زود از سوی «غلامحسین محسنی اژه ای» سخنگوی دستگاه قضا رد شد. اژه ای در آخرین نشست خبری خود اعلام کرد که محدودیت جدیدی علیه خاتمی اعمال نشده و هر چه هست، همان موارد قدیمی است.     

با وجود آنکه اژه ای از اعمال محدودیت های قدیمی خاتمی سخن گفت، شاهد هستیم که تواتر سخنرانی های رسمی رئیس دولت اصلاحات در جمع اقشار اجتماعی افزایش یافته است. نمونه آخرش هم سخنرانی در جمع دانشجویان انجمن اسلامی دانشگاه تهران. حتی خاتمی پس از مدت ها دوربودن از انظار عمومی، در مراسم ترحیم برادر حسین مرعشی(در تاریخ 26 شهریور در مسجد نور تهران) حضور به عمل آورد.

درباره جنجال آفرینی های امروز نیز، همان رسانه ها و کانال هایی که اقدام به هوچی گری کردند، خود دست به تکذیب زدند و به قول خودشان «حصر خاتمی» را از اساس رد کردند.

جریان اصلاحات بار دیگر می خواهد با توسل به تئوری «فشار از پایین و چانه زنی از بالا» به خواسته هایش دست پیدا کند. بخشی مهمی از این خواسته ها، حول رفع حصر موسوی و کروبی -در حالت خوش بینانه؛ چراکه رزق و روزی سیاسی بسیاری از اصلاح طلبان در ادامه حصر است- خلاصه می شود. اصلاح طلبان در سال های اخیر با مذاکرات جسته و گریخته و بعضا فشرده با برخی چهره های متنفذ -بی آنکه بخواهند سهم خود را از تشنج آفرینی های سال 88 مشخص کنند- و همچنین تحریک اذهان جامعه، بار دیگر راه فشار از پایین و چانه زنی از بالا را پیش گرفته اند؛ به این امید که بتوانند در 2 سال و سپس 4 سال منتهی به انتخابات مجلس یازدهم و ریاست جمهوری سیزدهم، نقشی به مراتب فعال تر در صحنه سیاسی کشور بازی کنند؛ البته این بار بدون هم نشینی با اصولگرایان لاریجانیزه شده. الله اعلم.