به گزارش ایسنا تصویر کاراکال، در حین اجرای پروژه برآورد جمعیت پلنگ در محدوده پارک ملی بمو، ثبت شده است. کاراکال یک شکارچی بسیار قهار است که با سرعتی غافلگیر کننده و با استفاده از کمین به شکارش نزدیک می‌شود. این گونه جانوری بسیار سریع و چالاک است و اغلب طعمه‌های خود را با جهش و پرش گرفتار و شکار می‌کند.

نتایج مطالعات انجام شده روی رژیم غذایی کاراکال نشان می‌دهد که مهمترین سهم در رژیم غذایی کاراکال را به ترتیب پستانداران، جوندگان، پرندگان و خزندگان تشکیل می‌دهد. کاراکال‌ها به توانایی‌شان در پرش‌های عمودی و گرفتن پرنده‌های در حال پرواز مشهورهستند. این جانور می‌تواند در حالت ساکن تا ارتفاع سه متر پرش عمودی داشته باشد.

این گونه در فهرست سرخ اتحادیه جهانی حفاظت در رتبه «کمترین نگرانی» قرار گرفته است، حال آنکه در ایران مطالعات چندانی درباره آن انجام نشده است. کاراکال ساکن دشت‌های خشک است و اکثرا در مناطق بیابانی و استپی مرکزی و شرقی کشور مانند پارک ملی توران، منطقه حفاظت شده بهرام گور، ساغند یزد، عباس آباد نائین، پناهگاه حیات وحش نایبندان، سیستان، بلوچستان، خراسان، مسجد سلیمان و سرپل ذهاب زندگی می‌کنند.

براساس این گزارش تاکنون گزارش مستندی از حضور کاراکال در محدوده پارک ملی بمو به ثبت نرسیده بود و نزدیک‌ترین نقطه ثبت شده از حضور این گونه به نقطه فعلی، حدود ٩٣ کیلومتر (فاصله مستقیم) به سمت بختگان بوده است.

کاراکال در زبان محلی و در بعضی نقاط استان فارس به «کل زنگولو» شهره است.

به گزارش روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست استان فارس، پروژه برآورد جمعیت پلنگ در پارک ملی بمو با همکاری  موسسه حامیان حیات وحش پارس و از بهار ١٣٩٥ آغاز شده است.

دبیر موسسه حامیان حیات وحش پارس در این خصوص گفت: در طول این پروژه تصاویری از پلنگ ، کل و بز، قوچ و میش، تشی، کفتار، گرگ، سمور سنگی، گربه وحشی ثبت شده است.
انتهای پیام