چکیده

سازمان­ های منطقه ­ای راهی برای دستیابی به منافع راهبردی کشورها هستند که بر پایۀ اهداف و منافع مشترک کار می­ کنند. امروزه سازمان همکاری شانگهای نیز به‌عنوان یک سازمان مهم منطقه­ای مطرح است. سازمان همکاری شانگهای در سال 2001 با حضور کشورهای چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ازبکستان به­وجود آمد. در این میان، جمهوری اسلامی ایران همواره خواهان دستیابی به عضویت دائم در این سازمان بوده است. سؤال اصلی مقاله این است که اهداف و منافع ایران از عضویت در سازمان همکاری شانگهای چیست؟ در ادامه ضمن توجه به زمینه های تکامل سازمان همکاری شانگهای، منافع عضویت دائم جمهوری اسلامی ایران در این سازمان را برمی‌شماریم و جدا از این فرصت ­ها، به چالشی ­هایی که برای دستیابی ایران به این مهم وجود دارد، نیز پرداخته می­ شود.

کلیدواژه ها: آسیای مرکزی؛ جمهوری اسلامی ایران؛ سازمان‌های منطقه‌ای؛ سازمان همکاری شانگهای؛ منافع راهبردی

نویسندگان:

محمدصادق کوشکی: استادیار مطالعات منطقه‌ای، دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

سیدمحمود حسینی: دانشجوی دکتری مطالعات منطقه‌ای، دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

فصلنامه سیاست - دوره 47، شماره 3، پاییز 1396.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.