به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، از دیدگاه جامعه‌شناسی نمایندگی مردم در هریک از نهادهای مرتبط با آنها زمانی مفید به فایده واقع خواهد شد که تصمیمات، سیاست‌ها، اعمال و رفتار آنها در جهت رفع نیاز‌های مردم باشد. شورای شهر هم به‌عنوان نهادی که اعضای آن از طریق رای مستقیم مردم انتخاب می‌شوند، از این قاعده مستثنی نیست و نمایندگان مردم در این شورا باید در جهت رفع خواسته‌ها و احتیاجات جامعه هدف و مورد حمایت خود گام بردارند. در این راستا اعمالی خلاف عرف و روال معمول و صحیح جامعه از جانب این نمایندگان می‌تواند واکنش‌های سلبی و بعضا تهاجمی را از سمت مردم و رسانه‌ها در مواجهه با آنها بر‌انگیزد.

 حرکت به سمت تجمل و عدم‌توجه کافی به درخواست‌ها و الزامات شهری و تعیین شده در سیکل وظایف اعضای شورای شهر کمترین آسیبی را که متوجه آنها می‌کند، عدم‌تعمق و تامل در موضوعات و مشکلات شهری و به تبع آن عدم‌ارضای احتیاجات مردم و در نهایت عدم اعتماد مردم به آنهاست؛ شهری که آبستن مشکلات و ایرادات فراوان شهری، مشکلات اجتماعی، معضلات روحی و روانی، مشکلات معیشتی و بسیاری آسیب‌ها و خطرات دیگر است و نیازمند توجه و تمرکز تام و تمام در جهت رفع و بهبود شرایط نابسامان خود است. شهری با چنین تصویر آشفته و درهمی با چنین مشکلات سرسام‌آور و درگیر فاصله طبقاتی بسیار زیاد، هرگز نمایندگان لوکس‌سوار، تجملاتی و بی‌تفاوت نسبت به درد جامعه را برنمی‌تابد و در نهایت از این نهاد شهری و مردمی که روزی روزنه امید آنها در جهت احقاق حقوق شهروندی‌اش بود، سلب امید می‌کند.

 خرید بیست‌ویک اتومبیل پژو پارس فول‌امکانات و بیست‌ویک دستگاه تبلت گران‌قیمت هیچ توجیهی جز حرکت در مسیر تجمل و لوکس‌گرایی ندارد و نخواهد داشت. کارمندان در هر محیط کاری از کارفرمایان حقوق دریافت می‌کنند و سوای ملزومات کاری، موظفند بقیه اسباب جهت تسهیل فرآیند کاری خود را از طریق حقوق خود تهیه کنند اما تهیه این اقلام با چنین هزینه هنگفتی خود می‌تواند سنت غلطی را در سایر نهاد‌ها و در میان سایر نمایندگان شوراهای شهرها شروع کند. سادگی و حمایت از قناعت بالاخص در میان مدیران و مسئولانی که در ارتباط مستقیم با مردم هستند و به وسیله آنها انتخاب می‌شوند، همواره تصویر مناسبی از آنها ارائه می‌دهد و مردم را نسبت به خوی مردمی و دغدغه‌مندی آنها در این رابطه امیدوار نگه می‌دارد و به‌طور کلی تشریفات هیچ نسبت و تقربی با شورای اسلامی شهر ندارد. این بدعت و حرکت ناصحیح با رسانه‌ای شدن و برانگیختن واکنش‌های مردم و کارشناسان بیشتر در کانون توجهات قرار گرفته است و فارغ از نگاه جامعه‌شناسانه، مردم کوچه و بازار هم به‌شدت با آن مخالف هستند. در حکومت اسلامی و تحت لوای جمهوریت و اسلامیت و با تأسی از آموزه‌های عدالت‌محور حضرت علی(ع) نه‌تنها چنین رفتار‌ها و هزینه‌هایی از بیت‌المال جایز و شایسته نیست، بلکه باید مورد برخورد و پیگیری قرار گیرد.

موضوع این خرید‌های تشریفاتی و توجیهاتی که برخی نمایندگان در ارتباط با آن گفته‌اند، هیچ‌یک قانع‌کننده نبوده و نیست و باید اشاره کنیم از منظر جامعه‌شناسی سیاسی، شورای شهر پنجم با ترکیب تماما اصلاحاتی و اعتدالی با چنین اعمال و رفتارهایی چهره اصلاح‌طلبان را در بین افراد جامعه و حامیان آن تیره‌وتار خواهد کرد و این نه‌تنها برای مجموعه شهری مشکل‌ساز است، بلکه برای دولت نیز به دلیل همسویی این نمایندگان با تفکرات دولتمردان مشکل‌ساز و چالش‌آفرین خواهد بود.

اما فارغ از واقعیات و بدیهیات الزام‌آور جایگاه نمایندگی مردم در یک نهاد مردمی، از منظر جامعه‌شناسی برخی افراد با قرار گرفتن در جایگاهی که پشتوانه محکم مردمی دارد در جهتی خلاف آنچه باید گام برمی‌دارند و به‌طور کامل وظایف اصلی خود را به فراموشی می‌سپارند. اصطلاحا می‌توان گفت این افراد به نوعی درصدد ارضای روحیه برتری در خود هستند و می‌خواهند برای مدتی هم که شده و با وجود شرایط لازم زمانی را در جایگاه سروری و آقایی به‌سر ببرند و آن را تجربه کنند.

در آخر هم به‌عنوان توصیه به نمایندگان شورای شهر و تصمیم‌گیران بالادستی بالاخص در این موضوع خاص باید گفت تهران به‌عنوان پایتخت کشور اسلامی ایران الگوی بسیاری از شهرها، استان‌ها و شخصیت‌های اجتماعی و سیاسی است و کوچک‌ترین سنت‌شکنی و حرکت برخلاف جریان عرف معمول و صحیح جامعه اثرات جبران‌ناپذیری را در روحیه مردم و در سطوح مختلف تصمیم‌گیری در سایر شهرها و استان‌ها خواهد داشت.