شناسهٔ خبر: 21425400 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: ایرنا | لینک خبر

«بررسی مطبوعات»

حرکت چرخ توسعه کشور با اشتغال زایی برای زنان

تهران- ایرنا- اشتغال زنان یکی از مسایلی است که باید به آن توجه ویژه ای داشت زیرا آنها به عنوان نیمی از جمعیت پویای جامعه نقش مهمی در فعالیت های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی ایفا می کنند و اشتغال زایی برای آنها چرخ توسعه کشور را به حرکت در می آورد.

صاحب‌خبر -

مطبوعات کشور به طور روزانه مهمترین و برجسته ترین رخدادهای داخلی و خارجی را پوشش می دهند. این در حالی است که بخش زیادی از خبرها، یادداشت ها، گزارش ها، گفت وگوها و ... به انعکاس شرایط اجتماعی و فرهنگی جامعه اختصاص می یابد؛ موضوعی که توجه ویژه به آن اهمیتی فزاینده دارد.

گروه اطلاع رسانی ایرنا؛ موضوع های یادشده را که انعکاس قابل توجهی در روزنامه های صبح یکشنبه 26 شهریور 1396 داشت؛ با هدف آگاهی بخشی و اطلاع رسانی بررسی کرده است.

**توجه جامعه به اشتغال زنان
امروزه شاغل بودن زنان، یکی از مسایل مهم جامعه است و زنان به علت های گوناگون به کار روی می آورند و علاوه بر مسوولیت های خود در خانه و تربیت فرزندان، مسوولیت های اجتماعی را نیز پذیرا می شوند.

روزنامه «اعتماد» در یادداشتی با عنوان «بیم‌ها و امیدهای اشتغال زنان» نوشت: قرار بود کاهش سن بازنشستگی زنان در مجلس مصوب شود و ظاهرا در برنامه ششم هم گنجانده شده. هدف چنین طرحی، توجه به نیازهای زنان و مسائل مبتلا به آنهاست. خانم‌ها مسوولیت‌های دوگانه دارند و هم در محیط کار مشغولند و هم مسوولیت اداره خانواده و حضور در خانه را بر عهده دارند که این نقش دوم را پدر خانواده نمی‌تواند به تنهایی اجرا کند و این نقش دوگانه باعث می‌شود فرسودگی شغلی و نیروی انسانی خانم‌ها در زندگی بیشتر و سریع‌تر باشد. البته واقعیت این است که بازنشستگی، حکایت از نوعی زمان فرسودگی برای تلاش دارد و از این جهت شاید یکی از دلایل کاهش دوره اشتغال خانم‌ها به ٢٥ سال، توجه به این مشکل اساسی است که خانم‌ها با آن روبه‌رو هستند. در عین حال، مسائلی مثل بارداری و دوران پس از زایمان و نگهداری فرزندان هم از نظر جسمی می‌تواند روی خانم‌ها اثر بگذارد و آنها را از نظر جسمی و در مقایسه با آقایان، زودتر فرسوده کند.

حسین راغفر کارشناس اقتصادی در ادامه این یادداشت می نویسد: این تصمیمات پیامدهای بسیار گسترده‌ای هم دارد و باید این پیامدها را هم در نظر گرفت. شاید در بازار کار، بخش عمومی و دولتی بتواند به این پیامدها پاسخگو باشد و این نکات را لحاظ کند و حتی بتواند هزینه‌های آن را از منابع عمومی تامین کند، اما واقعیت این است که وقتی ما روند فعالیت‌ها را در جهت گسترش بخش خصوصی می‌بینیم، این پرسش پیش می‌آید که بخش خصوصی در شرایط مساوی برای استخدام یک خانم یا آقا، ترجیح می‌دهد که آقا را استخدام کند. پس چنین امتیازاتی می‌تواند تاثیرات بسیار منفی بر فرصت‌های شغلی خانم‌ها ایجاد کرده و آنها را به دلیل تبعیض‌های مثبتی که قانون برای‌شان در نظر می‌گیرد از فرصت‌های اشتغال بیشتر محروم کند.

روزنامه «شهروند» در گزارشی با عنوان «معیشت سوزنی زنان سیستان» آورده است: سال‌ها پیش وقتی «مهتاب نوروزی» برای سوزن‌دوزی لباس‌های دربار وقت ایران انتخاب شده بود، کمتر کسی فکرش را می‌کرد که این هنر-صنعت روزی ناجی اقتصاد روستای مهتاب، قاسم‌آباد بمپور، باشد. روستایی در منطقه مکران استان سیستان‌و‌بلوچستان که چرخش با کار و اشتغال زنان‌ می‌چرخد. حالا زینب، برادرزاده مهتاب، راه او را در پیش گرفته، کارگاه خود را تأسیس و برای ١٥٠ زن سیستانی، سوزن‌دوزی، کارآفرینی کرده است.دل زینب اما پر است. می‌گوید معیشت و اقتصاد زنان و دختران بلوچ فراموش شده است. می‌گوید نمونه‌های بی‌کیفیت افغان‌دوز و حضور دلالان برای او و سایر زنان کم دردسر درست نکرده و کار به جایی رسیده که این اواخر برای پرداخت حقوق زنان هم دچار مشکلات متعدد شده‌اند.

در ادامه می خوانیم: زینب کارش را با ٣‌میلیون تومان سرمایه و از سال ٨٦ شروع کرده است.خودش به زبان نمی‌آورد اما خیلی‌ها معتقدند زینب آخرین کسی است که بعد از مهتاب، هم و غم خود را روی بلوچ‌دوزی گذاشته و معیشت زنان سیستانی را تحت‌تأثیر قرار داده است.

روزنامه «ایران» در گزارشی با عنوان «امکانی برای زنان تا خود را باور کنند» نوشت: چند وقتی از راه‌اندازی جمعیت «باور» می‌گذرد، جمعیتی که به گفته «سارا چرتابیان»، مدیرعامل آن هدفش تقویت توانمندسازی زنان و مادران و بالقوه کردن استعدادهایشان است. «باور»، به مسأله اشتغال زنان عمیق‌تر می‌پردازد و آن نه فقط ماهی‌گیری یاد دادن که تفکر ماهیگیری را در زنان پرورش می‌دهد. چرتابیان در تشریح فعالیت این جمعیت می‌گوید: «یک زن برای کار کردن بیش از هر چیزی نیاز به باور ظرفیت‌های درونی‌اش دارد. باور این مسیر را برای آنها هموار می‌کند تا زنان خودشان و توانایی‌شان را باور کنند. هدف جمعیت باور توانمندسازی درونی و بیرونی زن ایرانی است که بیشترشان سرپرست خانوار هستند. برای تقویت این توانمندسازی در ابتدای راه، کارگاه خیاطی چند منظوره‌ای راه‌اندازی کردیم که دست آفریده‌های‌شان را در این کافه برای فروش و کمک به خالقان این آثار به نمایش گذاشته‌ایم. آثاری همچون عروسک و کوسن، کیف‌های پارچه‌ای و تولیدات دیگری که به زیباترین شکل تولید شده‌اند.حالا قرار است کارگاه دیگری با هدف آموزش و اشتغال راه‌اندازی شود که در کنارش فرزندان زنان سرپرست خانوار، انواع رشته‌های هنری را آموزش ببینند. آنها با تولید دست آفریده‌های‌شان توانایی‌های درونی‌شان کشف شده و هنردرونی‌شان به منصه ظهور می‌رسد چیزی که جنبه درآمدزایی هم دارد.»

در ادامه این گزارش می خوانیم: 20 زن سرپرست خانوار که به آنها «باورجو» گفته می‌شود در این مرکز مشغول به‌کارند. برخی از آنها که فرزند دارند نگران مراقبت از کودکان خود هستند چرا که نمی‌توانند هم کار کنند و هم مواظب آنها باشند.چرتابیان از راه‌اندازی پویش جدیدی به نام «کودک-مادر-امنیت» خبر می‌دهد که می‌خواهد امنیت کودک در کنار مادر تأمین ‌شود چرا که مادر آن هنگام آرامش دارد تا به بیداری توانمندی‌های خود بپردازد که خیالش از کودک خود آسوده باشد.

**تربیت نیروی انسانی با ایجاد شرایط مناسب در مدرسه ها
شروع سال تحصیلی در اول مهر، میلیون ها دانش آموز را به شوق آموختن روانه مدرسه می کند. همه ساله با شروع ماه مهر کوچه ها و خیابان ها رنگ و بوی دیگری پیدا می کنند و شور و شوق دانش آموزان جلوه زیبایی به جامعه می بخشد. هر چند کیفیت نظام آموزشی ارتباط مستقیمی با امکانات مدرسه ها و محیط دارد. سرمایه گذاری در جهت ارتقای سطح کمّی و کیفی آموزش، هرچند بازده فوری ندارد، امّا قدم نخست برای تربیت نیروی انسانی جامعه است. بنابراین یکی از مهم ترین مسایلی که باید به آن پرداخته شود ایجاد محیط مناسب در مدرسه ها است.

روزنامه «آرمان» در گزارشی با عنوان «خیانت مدارس برند به دانش آموزان» می نویسد: هفته دیگر مدارس بازگشایی می‌شوند و در حالی‌که فصل ثبت‌نام به پایان رسیده است، ناراضیان از ثبت‌نام همچنان به تلاش‌های خود برای تغییر مدرسه ادامه می‌دهند. نظام آموزشی ایران با طیف وسیعی از مشکلات مواجه است که هرچند در شهریور و مهر و همزمان با آغاز سال تحصیلی مورد توجه قرار می‌گیرند، اما با گذشت زمان به فراموشی سپرده می‌شوند تا بار دیگر یک سال بگذرد و مشکلات باقی باشند. یکی از مواردی که در سال‌های اخیر در حوزه آموزشی مورد بحث قرار گرفته، مدارس برند هستند که در پذیرش دانش‌آموزان ضوابط خاصی اعمال می‌کنند. حتی اگر مواردی مانند آشنا داشتن و پارتی‌بازی را کنار بگذاریم، آزمون‌ها و مصاحبه‌های انجام‌شده برای ورود به این مدارس خالی از اشکال نیست و جالب اینکه برعکس دانشگاه‌ها که برای ورود به نتایج کنکور و نتایج مصاحبه بسنده می‌کنند، برخی مدارس مدام آزمون‌های خود را تکرار می‌کنند و درواقع دیوار بلند‌تری در برابر ورود دانش‌آموزان می‌کشند. دانش‌آموزانی که گاه سال‌ها در همان مدارس درس خوانده‌اند، حالا باید به فکر مدرسه‌ای دیگر باشند؛ این اتفاقی است که معاون وزیر آموزش‌وپرورش آن را خیانت مدارس برند می‌نامد.

در ادامه می خوانیم: اسم برخی مدارس که بر لب جاری می‌شود ناخودآگاه دانش‌آموزان لبخندی از سر رضایت و شادکامی می‌زنند، مدارسی که اغلب برند هستند و همه‌ساله متقاضیان زیادی برای حضور در آنها وجود دارد. حضور دانش‌آموزان در این مدارس اغلب به معنای تضمین موقعیت اجتماعی و تحصیلی بهتر در آینده است، اما اغلب والدین از اثرات غیرقابل جبرانی که بر روح و جسم فرزندان خود برای قبولی در این مدارس می‌گذارند، اطلاع ندارند. برخی دانش‌آموزان از سال‌های اول دوره ‌ابتدایی با وجود آنکه هنوز سن قانونی شرکت در کنکور را ندارند، در آزمون‌های سخت این مدارس شرکت می‌کنند

روزنامه «اطلاعات» در مطلبی با عنوان «موفقیت در مدرسه از خانه آغاز می‌شود» آورد: آموزشی که والدین در منزل به فرزند خود می دهند چه نقشی در یادگیری وی در مدرسه (به خصوص دوره ی ابتدایی) ایفا می کند؟ دو جامعه شناس برای یافتن پاسخی برای این پرسش تحقیقی تجربی را از خانواده ی بیش از 300 دانش آموز سال آخر دبستان به عمل آورده اند. در این تحقیق در ابتدا از دانش آموزان ارزیابی جامعی به عمل آمد و پس از آن از والدین برای پی بردن به ارزش ها ، خواسته ها و آموزش هایی که والدین در خانه به فرزندان خود می دهند پرسش به عمل آمد.اولین مساله ای که نتایج تحقیق نشان داد این بود که هرچه والدین کودک متعلق به طبقه اجتماعی بالاتری باشند ، نحوه آموزشی که در خانه به فرزندشان می دهند تطابق بیشتری با آموزشی دارد که در مدرسه به وی داده می شود. این مساله می تواند تا حدی موفقیت بیشتر این دانش آموزان در مدرسه را توجیه کند. این خانواده ها خواسته های بزرگتری برای فرزندانشان دارند و بیشتر از سایرین به استقلال فرزندشان احترام گذاشته و وی را در مسیر نیل به آن تشویق می کنند ، البته به همان اندازه هم در مورد مسائل زندگی روزمره از فرزندشان توقع جدیت و مسئولیت پذیری دارند.

در ادامه می خوانیم: توجه به این مساله الزامیست که به کار گیری روش های تشویقی و تفریحی در آموزش کودک ، نقش بسیار موثرتری از روش های به اصطلاح ' مدرسه ای' ایفا می کند. نتایج به دست آمده در این تحقیق می تواند کمک شایانی باشد برای هم دانش آموزان و هم والدین ایشان. در نظام های آموزشی مدرن مدارس باید همانطور که بعضا برای دانش آموزان درخانه برنامه ریزی می کنند ، برای والدین او هم برنامه ریزی کنند چرا که الزاما همه آن ها با راه ها و روش های مختلف برای کمک به فرزندشان آشنا نیستند. این مساله در نهایت می تواند کمک شایانی به دانش آموزان و خانواده هایی باشد که متعلق به طبقات پایینتر جامعه هستند.

روزنامه «شهروند» در یادداشتی با عنوان «مهر و مدرسه» نوشت: اولین چیزی که با شنیدن اول مهر در ذهن تداعی می‌شود، بازگشایی مدارس است. شروع فصل پاییز یادآور مدرسه، برگریزان درختان و شروع سرماست. بچه‌ها با شوق بسیار در اواخر شهریور به خرید کیف، لباس فرم و لوازم تحریر می‌پردازند و کتاب‌های نو را با اشتیاق ورق زده و بوی کاغذ را استشمام می‌کنند. روز اول مهر خیابان‌های شهر با کودکانی سرشار از شور و نشاط زندگی که راهی مدارس هستند، رنگ و لعاب دیگری به خود می‌گیرد. همچنین نوجوانانی که با صدای خنده‌هایشان هنگام تجدید دیدار با دوستان و همکلاسی‌هایشان فضای مدارس را روحی دوباره می‌بخشند و درنهایت خانواده‌هایی که با هزاران آرزو و اشتیاق دوچندان فرزندان خود را برای آموزش و یادگیری بدرقه مدارس می‌کنند، ولی شوربختانه این همه شور و اشتیاق و هیجان دیری نمی‌پاید که جای آن را به فضای کسالت‌آور کلاس‌های درس می‌دهد. جای بسی تأمل و درنگ است؛ چرا این همه اشتیاق برای بازشدن مدارس نهایتا دو، سه هفته بیشتر دوام ندارد؟ و بعد از آن دانش‌آموزان چشم به راه آلودگی هوا، برودت هوا یا بارش سنگین برف و یخبندان و... می‌نشینند که موجبات تعطیلی مدارس و متعاقبا شادمانی دانش‌آموزان و شاید بعضا معلمان را فراهم آورد.

مهناز معظمی در ادامه این یادداشت آورد: فضای خشک و یکنواخت کلاس‌های درس مسلما یکی از دلایل اصلی بی‌اشتیاقی دانش‌آموزان و در کنار آن تأکید زیاد خانواده‌ها بر فرزندانشان برای گرفتن نمرات عالی است. مادر دانش‌آموزی می‌گفت: «خوب به یاد دارم وقتی فرزند ارشدم کلاس اول بود، یکی دوبار نمره دیکته‌اش وقتی به حرف «ی» رسیده بود، ١٩ شد و هربار چنان فشار روحی به من وارد می‌شد که نکند درس فارسی نتواند یاد بگیرد، ولی در آن زمان هیچ توجهی به نبودن فضای شاد در مدرسه‌اش نداشتم. حالا همان فرزندم با معدل بالای ١٩ دوره دبیرستان را به پایان رسانده اما جای خالی نداشتن لحظات شادی‌بخش، تجربه‌های عملی و آموختن مهارت‌های زندگی را در دوران تحصیلی‌اش به وضوح مشاهده می‌کنم.

**توسعه گردشگری راهکاری مناسب برای ایجاد اشتغال
امروزه گردشگری یکی از ارکان اصلی توسعه در جهان به شمار می آید. برپایه آمار سازمان جهانی گردشگری توریسم، چهارمین فعالیت اقتصادی دنیا محسوب می شود و حدود 10 درصد تولید ناخالص و 10 درصد اشتغال دنیا را به خود اختصاص داده است. بنابراین با توجه بیشتر به آن می توان چرخه اقتصادی کشورها را به گردش درآورد به سبب اینکه گردشگری از لحاظ اقتصادی باعث ایجاد اشتغال و کاهش بیکاری و افزایش درآمد می شود در بسیاری از کشورهای پیشرفته به نیروی اصلی بهبود و رشد اقتصادی تبدیل شده است. ایران به دلیل برخورداری از اقلیم چهار فصل و منابع تاریخی و فرهنگی بی شمار تأثیر زیادی در جذب گردشگر و توسعه گردشگری دارد و با سرمایه گذاری در این بخش می توان تا حدودی بر مشکل اشتغال فایق آمد.

روزنامه «ایران» در یادداشتی با عنوان «اشتغال ماندگار و اقتصاد پایدار در گرو توسعه گردشگری» به قلم علی اصغر مونسان معاون رئیس جمهوری و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری می نویسد: رئیس جمهوری در گفت‌و‌گوی اخیر تلویزیونی خود با تأکید ویژه بر موضوع اشتغال آفرینی، تمام اعضای کابینه را ملزم به تلاش بیشتر در این حوزه کرده و گفته است: «کار بزرگی برای اشتغال باید انجام گیرد و یکی از وظایف مهم‌ دولت حل مسأله اشتغال است». از جمله نکات مهم مطرح شده در سخنان رئیس جمهوری نقش گردشگری در ایجاد اشتغال است و همان گونه که بارها در سخنانشان استفاده حداکثری از ظرفیت گردشگری را از جمله عوامل توسعه پایدار دانسته‌اند، این بار نیز با ذکر آماری از ایجاد یکصد هزار شغل در سال گذشته، به سهم گردشگری در این زمینه اشاره داشته اند. ازدیگر نکات قابل استخراج در گفته‌های رئیس جمهوری تأکید بر سرمایه‌گذاری و ضرورت حضور فعال بانک‌ها برای توسعه گردشگری است. با عنایت به نامگذاری امسال با عنوان «اقتصاد مقاومتی؛ تولید و اشتغال» و با توجه به مطالبات نمایندگان خانه ملت از دولت در این زمینه، اجماعی روشن در زمینه توسعه اشتغال و کارآفرینی در بدنه نظام و جامعه به وجود آمده است و بدون شک گردشگری یکی از حوزه‌های مهم در این زمینه است.

در ادامه این گزارش می خوانیم: صنعت گردشگری در ایجاد اشتغال دارای مزیت‌ها و ظرفیت‌های ویژه است. یکی از مزیت‌های متمایز صنعت گردشگری در مقایسه با صنایع دیگر ایجاد شغل به دو صورت مستقیم و غیرمستقیم است؛ به این معنا که در قبال هر شغل مستقیم در زمینه گردشگری چندین شغل وابسته و پیرامونی ایجاد می‌شود. به‌عنوان مثال وقتی در یک شهر هدف گردشگری، امکانات زیر ساختی مانند مکان مناسب اقامتی، مجتمع پذیرایی و دیگر تأسیسات و تجهیزات لازم برای جذب گردشگر احداث شود، علاوه بر ایجاد اشتغال مستقیم در حوزه خدمات گردشگری، موجب رونق کسب و کار بسیاری از فروشندگان صنایع دستی، تولیدکنندگان مواد غذایی و پوشاک، رانندگان، رستوران‌داران و ده‌ها شغل خواهد شد.

روزنامه «دنیای اقتصاد» با انتخاب گزارشی با عنوان «تناقض سیاستی در جذب گردشگران چینی» آورد: از حدود 135 میلیون گردشگر که در سال 2016 از چین به نقاط مختلف جهان سفر کردند، تنها حدود 73 هزار نفر از آنها به ایران آمدند. مقایسه این رقم با تعداد سفر توریست‌های ایرانی به چین نشان می‌دهد به‌طور میانگین از حدود 95 گردشگر ایرانی، مقصد یک نفر چین است؛ این در حالی است که از حدود 1850 گردشگر بین‌المللی چینی، یک نفر ایران را برای سفر انتخاب می‌کند. جمعیت زیاد گردشگران چین و حجم بالای هزینه کرد آنان در سفر، موجب درآمدی هنگفت در صنعت گردشگری هر کشوری می‌شود که با اقبال گردشگران چینی مواجه شده است.

درادامه این گزارش آمده است: از این رو، جذب گردشگر از چین برای تمام کشورهای جهان حائز اهمیت بوده و رقابت فشرده‌ای برای تبلیغ جاذبه‌های گردشگری کشورهای مختلف برای مردم چین در جریان است. با این وجود، گردشگران چینی در میان میهمانان خارجی ایران رقم چندانی به خود اختصاص نداده‌ و مسائلی همچون ایجاد اقامتگاه‌های غیرمجاز برای گردشگران چینی و ورود دانشجوهای چینی محصل در ایران به عرصه راهنمایی تور، به دلیل عدم سودرسانی سفر آنها به اقتصاد ایران، بارها خبرساز شده است. این درحالی است که هفته گذشته علی‌اصغر مونسان در سفری به این کشور، بار دیگر یادآور شده که ایران تسهیلاتی از جمله صدور ویزای سه ماهه فرودگاهی برای گردشگران چینی اختصاص داده؛ تسهیلاتی که شاید تنها به همین بعد محدود شده باشد.

همچنین این روزنامه در مطلبی با عنوان «ورود سرمایه های خارجی به توریسم نیشابور» آورد: سرمایه‌گذاران ایتالیایی به‌منظور اجرای پروژه‌های گردشگری و ایجاد فرصت‌های سرمایه‌گذاری در حوزه گردشگری و میراث‌فرهنگی در شهر نیشابور حضور پیدا کردند. به‌گزارش میراث‌آریا، در این نشست که با حضور نمایندگان شرکت ایتالیایی برگزار شده بود، سرپرست شهرداری نیشابور با معرفی فرصت‌های سرمایه‌گذاری این شهر گفت: «آذربرزین‌مهر به‌عنوان بزرگ‌ترین آتشکده ساسانی، عضویت در شبکه شهرهای میراث ناملموس جهان (ICCN)، وجود دانشمندانی چون عطار، خیام، کمال‌الملک و ارتباط نیشابور و سالرزبورک به‌واسطه دو دانشمند بزرگ خیام و پاسکال، رابطه نیشابور و اگریجنتو ایتالیا به‌واسطه سعید بن سلام مغربی برخی از این فرصت‌ها و پتانسیل‌های گردشگری هستند.» مهدی کوثری افزود: «سالانه 20میلیون نفر از نیشابور عبور و 5میلیون نفر نیز از این شهر بازدید می‌کنند و می‌توان برای جذب هرچه بیشتر این گردشگران برنامه‌ریزی کرد.»

روزنامه «گسترش تجارت» در مطلبی با عنوان «هشدار؛ تخت جمشید در معرض نابودی است» نوشت: براساس گفته‌های کارشناسان محیط‌زیست تخت‌جمشید به‌دلیل نشست زمین در حال نابودی است. نشستی که مکان جغرافیایی تخت‌جمشید تجربه می‌کند بزرگترین نشست کره زمین است و 45 سانتی‌متر یعنی 140 برابر شرایط بحرانی است. در واقع مرودشت که تخت‌جمشید در آن ساخته شده در حال نابودی بوده و اکنون نیز به‌طور مداوم شکاف‌هایی در آن ایجاد می‌شود.کارشناسان بر این باورند این نشست بی‌سابقه در کره زمین هیچ راهکاری ندارد و جلگه مرودشت، یک دشت مرده است.برخی کارشناسان معتقدند راهکار مناسب برای مقابله با نابودی تخت‌جمشید و جلگه مرودشت که به دشت پارسه معروف است، وجود دارد و نمی‌توان با قاطعیت اعلام کرد تخت‌جمشید برای همیشه نابود می‌شود، مشکل اینجاست که این کارشناسان نیز تاکنون هیچ نتیجه‌ای از اقداماتی که به منظور محافظت از پارسه انجام داده‌اند، به‌دست نیاورده‌اند و بررسی‌های آنها به هیچ راهکار مناسبی نرسیده است.

در ادامه می خوانیم: متاسفانه خطر نشست زمین تنها متوجه تخت‌جمشید نیست، بلکه مردم ساکن در این منطقه را نیز تهدید می‌کند، به طوری که محمدحسن طالبیان، معاونت میراث‌فرهنگی سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری بیش از هرچیز نگران فاجعه انسانی است که در این منطقه به وقوع خواهد پیوست و به گفته او فرونشست زمین در دشت پارسه یا همان مرودشت ابعادی گسترده‌تری از نابودی یک اثر جهانی ارزشمند تاریخی دارد و معضلات فرهنگی، انسانی، اجتماعی و اقتصادی آن دور از تصور است.

*گروه اطلاع رسانی
خبرنگار: مهدی احمدی**انتشار دهنده: شهربانو جمعه
پژوهشم**9370**9131
ایرنا پژوهش، کانالی برای انعکاس تازه ترین تحلیل ها، گزارش ها و مطالب پژوهشی ایران وجهان، با ما https://t.me/Irnaresearch همراه شوید.

انتهای پیام /*

نظر شما