مسئولين قضائي بارها در مورد خطرات فضاي مجازي هشدار داده و فرياد برآورده اند که؛ «فضاي مجازي تبديل به کشتارگاه جوانان ما شده است.» مسئول اين کشتار و قتل عام کيست؟ از باب پيشگيري از جرم و جنايت در اين فضا چه نهادي مسئول است؟ با اين فضاي جرم خيز چه بايد کرد؟ چرا در مقابله با تهديدات فضاي مجازي کاري صورت نمي گيرد؟ چرا به روزمرگي افتاده ايم و برخي دست ها را به علامت تسليم بالا برده اند؟!
چه کسي مسئول بمباران ذهن و روح ما با تصاوير و گفتارها و نوشتارهاي گيج کننده و آشوب انگيز در فضاي مجازي است؟
با ترويج فسادها و بزهکاري هاي مجازي که نهايتاً به بحران هويت و معنويت و ايجاد چندگانگي و ازخودبيگانگي مي شويم، چه بايد کرد؟
با غلبه سرگرمي و رواج مطالب هجو و عاري از انديشه هاي پاک الهي چه بايد کرد؟
ده ها سؤال از اين دست را مي توان مطرح کرد. يا بايد خودمان براي آن پاسخي بيابيم يا دولت اسلامي که متکفل يک زيست انساني و الهي براي شهروندان است بايد به اين سؤالات پاسخ دهد. اجمالاً فقط مي دانيم که بايد يک فهم صحيح از چيستي و چرايي و کارکردهاي دوگانه تهديد و فرصت فضاي مجازي داشته باشيم. ترديدي نيست که اطلاع رساني در حوزه هاي مختلف فرهنگي، اجتماعي، سياسي، ديني و علمي ما توسط همين وسايل ارتباط جمعي به ويژه در حوزه ارتباطات، در فضاي مجازي صورت مي گيرد. ارتباط سريع و بي واسطه با ديگران و مبادله دانش و اطلاعات در کمترين زمان ممکن، خود يک فرصت است. استفاده از اين فرصت ها نياز به يک هوش و درک اجتماعي، سياسي و معرفتي دارد. در خصوص اينکه اين فهم صحيح توسط چه کساني بايد توليد شود، همه نگاه ها به علماي دين، مراجع عظيم الشأن اسلام، جامعه شناسان، روانشناسان، علماي علم سياست، متخصصين اطلاعات و ارتباطات و بالأخره فيلسوفان و حکيمان الهي در حوزه و دانشگاه است.
بدون يک رصد هوشمندانه، آن هم با نگاه هستي شناسانه و معرفت شناسانه،
گام نهادن در اين وادي، ما را به ناکجاآباد مي برد و نوعي درجا زدن در فهم دقيق مسائل مربوط به فضاي مجازي، دنياي مجازي و مجازي سازي
است.نقد هوشمندانه اين فضا، از توليد انبوه جرائم مي کاهد و جامعه را به سوي امنيت، صلح و آرامش جسم و جان مي برد. راه حل هاي حکيمانه مي تواند به صورت قانون لازم الاجرا درآيد. به نظر مي رسد اعضاي شوراي عالي مجازي به ويژه رئيس جمهور به عنوان رئيس شورا، در اين باره وظايف کليدي دارند که غفلت از اين وظايف، جبران ناپذير است.رهبر معظم انقلاب دقيقاً دو سال پيش با صدور حکمي با انتصاب جمعي از نخبگان کشور، 10 وظيفه کليدي و نيز مأموريت جدي براي اعضاي شوراي عالي مجازي تعريف کردند. در رأس اين وظايف، تسريع در راه اندازي شبکه ملي اطلاعات بود. اين کار چرا تا کنون سامان نيافته است؟ بر اساس اين حکم قرار بود شورا به «ترويج هنجارها، ارزش ها و سبک زندگي اسلامي ايراني و ممانعت از رخنه ها و آسيب هاي فرهنگي و اجتماعي در اين عرصه و مقابله مؤثر با تهاجم همه جانبه فرهنگي و نيز ارتقاي فرهنگ کاربري و سواد فضاي مجازي جامعه» همت بگمارد. اين همت چه شد و آن را چگونه و کجا مي توانيم رصد کنيم؟
قرار بود نظام هاي امنيتي، حقوقي، قضائي و انتظامي مورد نياز در فضاي مجازي تدوين و تصويب شود. اين کار به کجا رسيد؟
رئيس جمهور که رئيس شوراي عالي مجازي است، آيا مي تواند جمعي از کارشناسان را براي پاسخگويي به سؤالاتي که مطرح شد، انتخاب نموده و آنها را در اين پاسخگويي تجهيز نمايد؟
نظر شما