با روند نابودی جنگل‌ها در دنیا تا سال 2025 پیش‌بینی شده است که 34 درصد جنگل‌های موجود جهان یعنی از لحاظ وسعت دو برابر کشور سوئیس (‌با مساحت 41 هزار 285 کیلومتر مربع) از میان برود. اما برای کشور ایران این روند تخریب با سرانه‌ای معادل 2 درصد هکتار برای هر فرد است، یعنی معادل 142 هزار هکتار.

به گواه آمار ارائه‌شده از شورای شهر تهران در خرداد 96 در انتخابات ریاست جمهوری و شورای شهر بیش از 50 تن کاغذ در یک هفته منتهی به رای‌گیری در تهران جمع‌آوری شده است. اگر بخواهیم آمار کل کشور را به این عدد اضافه کنیم، یک عدد نجومی به دست می‌آید که نمی‌توان هیچ دلیل منطقی را برای آن آورد. با یک حساب سرانگشتی فقط برای انتخاباتی که از سر گذراندیم، دست‌کم برای شهر تهران بیش از هزار اصله درخت از بین رفته است. اما برای کل کشور چقدر؟ علاوه بر این برای تولید کاغذ برای هر تن 325هزار لیتر آب، 2400 ولت انرژی، چندین هزار لیتر رنگ و البته سرمایه انسانی هم مصرف شده است. ضمن این‌که باید در نظر بگیریم جنس کاغذهای مورد استفاده بسختی بازیافت می‌شود و به دلیل استفاده از مواد شیمیایی بسیار سمی است.

نوع دیگر استفاده از کاغذها، کاغذ یا مقواهایی هستند که در تراکت‌ها و پوسترها در سطح شهر با آن مواجه هستیم که علاوه بر مصرف بی‌رویه کاغذ، چهره شهر را هم زشت و زننده می‌کند.

این نوع تبلیغ که می‌تواند به هدر رفتن روزانه بیش از صد تن کاغذ و البته سایر محصولات کاغذی در اندازه‌های مختلف در کشور بینجامد، نمونه روشنی از اتلاف کاغذ در ایران است. به این ترتیب با روند مصرف روز افزون کاغذ در صنعت تبلیغات، شاهد از بین رفتن سرمایه‌های عظیم در سطح کلان هستیم که متاسفانه هیچ‌کس پاسخگوی آن نیست. در بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکا این نوع تبلیغات منسوخ و جرم شناخته می‌شود و برای تبلیغ محصولات از شیوه‌های جدید استفاده می‌شود.

با توجه به این حجم بالای استفاده از کاغذ در صنعت تبلیغات، باید ضوابط و قوانین شفافی برای نوع، اندازه و محدودیت در نظر گرفت تا بیش از این کشور متحمل مضرات زیست‌محیطی مصرف کاغذ نباشد.

دکتر مهدی به روش

فعال محیط زیست