به گزارش فرهیختگان آنلاین، دانشگاه فرهنگیان، دانشگاهی برای تامین، تربیت و توانمندسازی معلمان و نیروی انسانی وزارت آموزش و پرورش در ایران است. این دانشگاه در سال ۱۳۹۰ با تجمیع کلیه مراکز تربیت معلم سراسر ایران تاسیس شد و با دارا بودن حدود ۹۸ واحد دانشگاهی (در قالب ۶۴ پردیس و ۳۴ مرکز وابسته به پردیس)، بیش از ۶۵ هزار دانشجو را آموزش میدهد. این مرکز آموزش عالی در حال حاضر سه نوع دانشجو میپذیرد: 1- دانشجوی کارشناسی پیوسته (دانشجومعلم): این افراد با مدرک تحصیلی دوره متوسطه و از طریق آزمون سراسری و پس از مصاحبه و گزینش انتخاب میشوند این دانشجویان از ابتدای تحصیل به استخدام آموزش و پرورش درمیآیند و تعهد خدمت میدهند و پس از پایان تحصیلات بهعنوان معلم در مدارس مشغول به کار خواهند شد. ۲- دانشجوی کارشناسی ناپیوسته (معلمدانشجو): این افراد در واقع معلمان دارای مدرک کاردانیاند که در دوره کارشناسی ناپیوسته ادامه تحصیل میدهند. 3- دانشجوی کارشناسیارشد از میان معلمان، که در حال حاضر به شکل محدود است و در آینده تعداد بیشتری دانشجو را در رشتههای متعدد و مورد نیاز آموزش و پرورش خواهد پذیرفت. حالا فرض کنید یکی از دانشجویان این دانشگاه که در شرف فارغالتحصیلی است، وقتی میخواهد مثلا گواهی اشتغال به تحصیل بگیرد متوجه میشود که باید 25 درصد از حقوقی را که بهعنوان تعهد دبیری از آموزش و پرورش از محل خدمت خود دریافت میکند به دانشکده، بهعنوان خدمات رفاهی پرداخت کند، چه حالی به او دست میدهد؟ حال اگر دانشجوی خوابگاهی باشد باز این رقم افزایش پیدا میکند، یعنی باید ۴۵ درصد از حقوق دریافتی خود را پرداخت کند. چیزی که شاید همه سرمایه او را یکباره از او منفک خواهد کرد.
یکی از دانشجویان دانشگاه فرهنگیان که مایل نبود نام او ذکر شود در این باره به «فرهیختگان» میگوید: «من در حال حاضر ترم آخر دوره کارشناسی را میگذرانم و تا چند روز دیگر فارغالتحصیل میشوم، بعد از حدود یکی دو ترم از زمان تحصیل وقتی به دانشکده مراجعه کردم به من اعلام شد که باید هر ترم ۲۵ درصد حقوقی را که به عنوان تعهد دبیری از آموزش و پرورش محل خدمتمان دریافت کردیم به عنوان خدمات رفاهی به دانشکده پرداخت کنیم. این در حالی بود که دانشجویان خوابگاهی هم باید ۴۵ درصد از حقوق دریافتیشان را به دانشکده میدادند.» او اضافه میکند: «البته ما در طول تمام ترمها از پرداخت پول ممانعت کردیم و بعد از اینکه نیاز به گواهی اشتغال به تحصیل و موارد مشابه پیدا کردیم از سمت دانشکده مجبور شدیم مقداری از این پول را پرداخت کنیم. در حقیقت مجموع این مبلغ برای دانشجویان خوابگاهی ۶ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان و برای دانشجویان ترددی سه میلیون و ۵۰۰ تومان است.» این دانشجو ادعا میکند که دانشجویان به هیچوجه خدمات خاصی از سمت دانشکده دریافت نمیکنند، حتی برای غذایی که اصلا کیفیت ندارد و اکثرا استفاده نمیشود باید ظرف و حتی قاشق و چنگال را خود دانشجویان همراه بیاورند، چون دانشکده غذا را در ظروف یکبار مصرف سرو نمیکند.» او در ادامه میگوید: «همه حرف ما این است که از قانونی بودن این هزینهها مطمئن شویم و اینکه چرا باید دانشجویی که در دانشگاه دولتی درس میخواند به اسم خدمات رفاهی مبالغی سنگین را پرداخت کند.» این دانشجو در ادامه میگوید: «چون ما برای فارغالتحصیلی نیاز داریم که برگهای از دانشکده برای اداره آموزش و پرورش منطقه محل خدمتمان ببریم، وقتی به مسئول مالی دانشکده مراجعه میکنیم، بدون پرداخت این هزینهها از ارائه گواهیها ممانعت میکنند.»
این دانشجو از تعهد در برگههای بینام و نشان برای پرداخت هزینههای دانشگاه هم خبر داد و گفت: «در ضمن مسئولان دانشکده در ترم آخر با ارائه برگهای بدون نام و نشان و مهر و امضا همه دانشجویان را مجبور به ارائه تعهد پرداخت هزینههای رفاهی کردهاند.» او در پایان به ملاقات دانشجویان با وزیر آموزش و پرورش هم اشاره میکند و میگوید: «حدود چند ماه گذشته بود که وزیر آموزش و پرورش به دانشکده ما آمدند و ما هم درباره این مشکل با او بحث کردیم و تنها حرفی که به ما زدند این بود که پیگیری میکنیم.
بعد از گذشت چند ماه هنوز هم اتفاقی نیفتاده و دانشکده نیز مصمم در دریافت کامل این مبالغ از سوی دانشجویان است.» توضیحات این دانشجو ما را بر آن داشت تا سری به پایگاه اطلاعرسانی دانشگاه فرهنگیان بزنیم و ببینم که آیا آییننامهای در زمینه دریافت هزینه خدمات رفاهی وجود دارد؟ وقتی به بخش پاسخ به سوالات متداول این دانشگاه نگاهی بیندازیم به این سوال و جواب بر میخوریم: دلیل کسر 45 درصد از حقوق دانشجو معلمان چیست؟ پاسخ: با توجه به بند 6 قانون متعهدین خدمت، دانشگاه ملزم به کسر 45 درصد از حقوق دانشجویان برای هزینههای مختلف جاری است. یک آییننامه دستوری که هیچ توضیح تکمیلی دیگری برای آن وجود ندارد. شاید خیلی از دانشجویان این دانشگاه پیش از ایام تحصیل از آییننامههای موجود اطلاعی نداشته باشند، اما این امر باز هم نمیتواند توجیهی صحیح برای نبود اطلاعرسانی صحیح به دانشجویان باشد.
* نویسنده : صدرا صدوقی خبر نگار گروه دانشگاه
نظر شما