به گزارش فرهیختگان آنلاین، زمانی که صحبت از اجرای طرح هدایت تحصیلی شد همه فکر کردند که دانش‌آموزان دیگر از این بلبشو بازار انتخاب رشته راحت شده‌اند و حالا قرار است براساس توانایی و علاقه‌شان به رشته مورد علاقه‌شان بروند. اما همین که این طرح آغاز شد سیلی از مشکلات تمام آرزوهای دانش‌آموزان را با خود برد. اول اینکه بیشتر دانش‌آموزان نمی‌توانستند رشته مورد علاقه‌شان را انتخاب کنند، دوم اینکه ظرفیت مدرسه‌های مورد علاقه‌شان کم بود اما اینها تمام مشکلاتی بود که برای تهرانی‌ها و شهرهای بزرگ وجود داشت، مشکل اصلی در شهرها و روستاهایی بود که تنها یک مدرسه داشتند.
مشکلی که دانش‌آموزان شهرستان‌ها با آن روبه‌رو شدند این بود که وقتی در فرم هدایت تحصیلی برایشان هنرستان تجویز شده بود اصلا شهرشان هنرستان نداشت و مشکل دیگر این بود که اصلا مدرسه‌شان ظرفیت کافی برای رشته‌های علوم تجربی و ریاضی فیزیک نداشت.
محمدرفیع حسین‌بر، معلم شهر گشت (از توابع استان سیستان و بلوچستان) در گفت‌وگو با «فرهیختگان» بیان کرد: «شهر گشت هنرستان ندارد و وقتی در فرم هدایت تحصیلی برای آنها هنرستان رشته اول و علوم تجربی رشته پنجم است ما باید چه کار کنیم، دانش‌آموز را اخراج کنیم یا اینکه یک شبه هنرستان بسازیم. سال گذشته وقتی در شهر گشت با چنین مشکلی روبه‌رو شدیم به آموزش و پرورش اعلام کردیم که به هنرستان نیاز داریم اما متاسفانه کوتاهی کردند.»
وی افزود: «وقتی هنرستان نداریم دانش‌آموز باید در همان رشته‌هایی که داریم تحصیل کند، اما همین موضوع باعث می‌شود دانش‌آموزان چون به رشته علاقه ندارند درس‌شان را وسط سال ول کنند. دختران و پسران اینجا هنرهای زیادی دارند که اگر هنرستان ساخته شود هم هنر اینها شکوفا می‌شود هم می‌توانند درس بخوانند.»
همچنین هما حسین‌بر، معلم عشایر به «فرهیختگان» گفت: «تمام تلاش‌مان این است که دانش‌آموزان محروم سیستان و بلوچستان را به مدرسه هدایت کنیم و نگذاریم که ترک تحصیل کنند اما متاسفانه طرح هدایت تحصیلی شبیه گرگی است که لباس گوسفند به تن کرده است و با سرنوشت دانش‌آموزان بازی می‌کند.»
وی ادامه می‌دهد: «دانش‌آموز عشایر، مدرسه برایش برآورده‌کننده تمام آرزوهایش است، حالا فکر کنید طرحی آمده که او را از ورود به مدرسه منع می‌کند. وقتی در فرم هدایت تحصیلی رشته‌ای را می‌زنند که اصلا نداریم دانش‌آموز یا باید به شهر برود که این امکان برای دانش‌آموزان پسر کم است چه برسد به دختر یا باید ترک تحصیل کند. کاش زمانی که طرحی را می‌نویسند فقط به فکر شهرنشین‌ها نباشند و دانش‌آموزان محروم شهرها و روستاها را هم به یاد داشته باشند.»
با این حال محمد مصطفوی معاون اداره کل امور تربیتی و مشاوره وزارت آموزش و پرورش گفت: «دانش‌آموزانی که برای هیچ رشته‌ای امتیاز نیاورده‌اند، کمیته هدایت تحصیلی در مناطق آنان را تعیین وضعیت می‌کند. در این کمیته به آنان گفته می‌شود که چه رشته‌هایی وجود دارد و دانش‌آموز با توجه به وضعیت، توانایی و شخصیت و آزمون رغبت و استعداد مناسب کدام رشته است.»
وی ادامه می‌دهد: «برای نمونه مشاور به دانش‌آموز می‌گوید که براساس بررسی‌ها مناسب کدام است تا کدام رشته را انتخاب کند. ممکن است دانش‌آموز تمایل نداشته باشد و رشته دیگری را بخواهد، در این صورت اگر آن رشته ظرفیتش تکمیل شده باشد، مشاور باید رشته دیگری را معرفی کند.»
مصطفوی افزود: «اما ممکن است دانش‌آموز اصرار داشته باشد به رشته ریاضی برود در حالی که کف نمره را کسب نکرده، در این صورت می‌تواند در امتحان شهریور شرکت کند و در صورت کسب حد نصاب، رشته تحصیلی ریاضی فیزیک را انتخاب کند.»
اگر چه اخبار این‌طور نشان می‌دهد که راه‌حل‌هایی برای دانش‌آموزان هست، صحبت با خانواده‌ها و معلم‌ها نشان می‌دهد که وضعیت به خوبی که آموزش و پرورش می‌گوید نیست و هدایت تحصیلی سد راه دانش‌آموزان است. بسیاری از خانواده‌ها معتقدند که ممکن است فرزندشان در دوره متوسطه اول خوب درس نخوانده اما در دوره متوسطه دوم بهتر بشود و نمرات بهتری کسب کند و نباید با فرم هدایت تحصیلی با سرنوشت آنها بازی کرد.
* نویسنده : مطهره واعظی‌پور خبرنگار گروه اجتماعی
نظر شما