چکیده

حذف یارانه‌های فراگیری مانند سوخت یا تغییر شکل در نظام پرداخت آن آثار متفاوتی بر گروه‌های مختلف جامعه دارد. هدفمندی می‌تواند از آثار نامطلوب این سیاست بکاهد. با توجه به آسیب‌پذیری خانوارهای زن‌سرپرست، معیار جنسیتی می‌تواند معیار مشخصی برای تفکیک گروه‌های هدف باشد. آمارها نشان می‌دهد در خانوارهای زن‌سرپرست، به‌دلیل محدودیت‌ها و موانع بازار کار برای این گروه، ابعاد فقر گسترده‌تر است. بخش مهمی از این امر ناشی از سطح بالای بیکاری در این گروه از خانوارها می‌باشد. به همین دلیل در هدفمندی یارانه‌ها لازم است سهمیه بیشتری به این خانوارها اختصاص یابد. این مطالعه بر پایه ماتریس حسابداری اجتماعی سال‌های 1388 و 1390 ، که برای این منظور بهنگام گردیده‌اند، آثار اجرای فاز اول هدفمندی را برای این گروه مورد بررسی قرار داده است. نتایج، تأکید بر آسیب‌پذیرتر بودن خانوارهای زن‌سرپرست دارد. در عین حال تغییرات شاخص هزینه زندگی خانوار زن‌سرپرست روستایی، بیش از خانوار زن‌سرپرست شهری بوده است. بر اساس نتایج، متوسط کل شاخص هزینه زندگی خانوارها از 055/0 واحد در سال 1388 به 0/048 واحد در سال 1390 کاهش یافته است. این ارقام برای خانوار زن‌سرپرست برای سال‌های 1388 و 1390 به‌ترتیب برابر با0/07 و 0/046 است. کاهش بیشتر این شاخص در خانوارهای زنسرپرست بیانگر فقر بیشتر آن‌هاست.

کلیدواژه ها: ماتریس حسابداری اجتماعی؛ شاخص هزینه زندگی

نویسندگان:

سهیلا پروین: استاد اقتصاد دانشگاه علامه‌طباطبائی

 مریم مستعلی پارسا: دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه علامه‌طباطبائی  

فصلنامه پژوهش های اقتصادی ایران  - دوره 21، شماره 69، زمستان 1395.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.