شناسهٔ خبر: 20475836 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: فارس | لینک خبر

کیانی در نشست خبری نمایش «روز عقیم»:‌

تاریخی‌نویسی به ملودرام‌های شبه تاریخی مبدل شده است/ زنگ خطر برای درام‌های ایرانی

کارگردان و نمایشنامه‌نویس تئاتر گفت: متأسفانه در چند سال اخیر زنگ خطر تئاتر ملی و بومی به گوش می‌رسد، اگر همین رویه ادامه پیدا کند همه درام‌های جاندار جای خود را به اقتباس‌ها و ترجمه‌های تبلیغاتی و گیشه‌ای می‌دهند.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس، نشست خبری نمایش «روز عقیم» به نویسندگی و کارگردانی حسین کیانی با حضور وی، شایسته ایرانی، فهیمه امان‌زاده و الهه شه‌پرست بازیگران نمایش که قرار است به زودی به صحنه برود، در تماشاخانه باران برگزار شد.

در ابتدای نشست کیانی با اشاره به دغدغه های اجتماعی که دارد، گفت: نمایشنامه به یک دوره تاریخی خاص از دگرگونی نظام شاهنشاهی در مقطع تغییر رژیم باز می‌گردد و حول زندگی خاص سه زن است. 

وی با اشاره به اینکه وظیفه هنر این است که گوشه‌ای از معضلات اجتماعی را به تصویر بکشد گفت: متأسفانه خیلی از معضلات فعلی ما در مسائل تاریخی دوران گذشته دارد اما ما پس از اینکه زمینه‌ها را بررسی کردیم باید به زمان حال هم رجوع کنیم. در این نمایش تلاش کردیم صادقانه کاراکترها را زنده و باورپذیر به صحنه بیاوریم تا مخاطبی هم که درگیری دیداری و شنیداری ندارد، بتواند با آن ارتباط برقرار کند.

کیانی با بیان اینکه پیش از این نمایش تلاش داشته نمایش دیگری درباره سه زن گورخواب بنویسد که به دلائلی به تعویق افتاده است، گفت: این نمایش هم ممیزی های معمولی در هفت یا هشت بخش داشت البته دو مرتبه بازبینی شد. معضلات اجتماعی که ما در این نمایش به آن پرداختیم منافاتی با صداقت تاریخی ندارد.

سپس شایسته ایرانی بازیگر نقش «پری» در این نمایش گفت: این نخستین تجربه کاری من با کیانی است، نقش‌های اینچنینی دشوار است چرا که ما در آن دوره تاریخی تازه به دنیا آمده بودیم. زمان تمرین هم برای من کم بود و از 10 تیر ماه شروع شد.

همچنین الهه شه‌پرست با اشاره به اینکه زمانی کاراکترها مابه‌ازای بیرونی دارند بازی سخت تر می شود، گفت: هیچ یک از شخصیت های این نمایش به کاری که انجام می‌دهند، رضایت ندارند.

همچنین فهیمه امان‌زاده که نقش مشترکی با رویا میرعلمی دارد، عنوان کرد: من آقای کیانی را خیلی سال است که می شناسم و البته دوست داشتم این بار در یک نقش کمدی بازی کنم اما باز هم کار جدی شد. موضوع کار بکر است و تاکنون بدان پرداخته نشده است و البته جسارت هم می خواهد که جان سالم به در ببریم! 

وی همچنین گفت:‌ در دوره ای که تئاتر به سمت مخاطب جمع کردن می رود، وقتی روی موضوعات اجتماعی و انسانی کار کنیم خیلی مهم است، همین که مخاطب با کار ما درگیری ذهنی پیدا کند قابل دفاع است. 

در ادامه کیانی با بیان اینکه چرا اسم این نمایش را «روز عقیم» گذاشته گفت: عقیم در قرآن آمده و در سوره حج خداوند از روز قیامت با عنوان روز عقیم یاد کرده است، یعنی روز بی خیر و برکت که دعاها در آن مستجاب نمی شود و فرصت توبه نیست .در تفسیر ابوالفتوح رازی هم داریم به معنای روزی است که شب ندارد، هیچ دستاویزی برای بخشیدگی نیست، به نظر عبارت جذابی برایم آمد و من هم نتوانستم از آن بگذرم چرا که چند پهلو است و مخاطب را به فکر وا می دارد.

وی سپس در نقدی به تئاترهای گیشه ای امروز گفت: نوع تئاترهای امروز بر صحنه به نوعی درام جدی و مسئله دار نیست، اینها زدوده شده و زنگ خطری برای تئاتر ملی و بومی است که به گوش می رسد ما شاهد درام های جاندار نیستیم،‌ عموما کارها اقتباس و ترجمه است که البته ممکن است مخاطب را به وجد بیاورد و با تبلیغات مایه‌های زندگی ایرانی را زدوده است.

کیانی در ادامه گفت: با اقتباس و ترجمه و کولاژ صاحب شناسنامه در تئاتر نمی شویم. نکته دیگر درباره تاریخی نویسی در نمایشنامه های ایرانی است، تاریخی‌نویسی به ابتذال کشیده شده و به نحو اسفناکی به ابتذال رفته و مبدل به ملودرام های سست و شبه‌تاریخی شده است که از شبکه های خانگی و سایر جاها سر در می آورد، یعنی ما همان عشق‌های لوس را در قالب سریال های تاریخی و شبه‌تاریخی می‌بینیم، مخاطبی هم که کتاب نخوانده تحقیق نمی کند و گرفتار آن می شود.

وی با اشاره به اینکه این دست تاریخ‌نویسان هم به دلیل گذر از تیغ سانسور زیاد شده‌اند گفت: تنها چیزی که شاید ما را نجات دهد تاریخی نویسی در نمایشنامه‌ها است که باید تصحیح شود. در این نمایشنامه هم سعی کردیم بخشی از تاریخ واقعی و نه جعلی را به صحنه ببریم. 

این کارگردان در پاسخ به این سوال که نقش مشترک بین خانم میرعلمی و امان زاده از کیفیت کار کم نمی‌کند، گفت: بازیگر مشترک به هیچ وجه به معنای کم فروشی نیست، گاهی مجبور هستیم این کار را انجام دهیم ما ترجیحمان این نیست اما بهرحال هیچ چیز تئاتر ما هم ایده‌آل نیست که این باشد!

انتهای پیام/

نظر شما