به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از آفتاب جنوب،این روز ها وقتی اسم دکل فشار قوی برق به میان میآید نخستین چیزی که درذهنم تداعی می شود صدای ویز ویز قدرتمند سیم های این دکلهاست که در حد فاصل غرب(کوی کارکنان) تا شرق(منطقه پانصد دستگاه) گچساران جولان می دهد،همان صدایی که بیشباهت به صدای غرش رعد و برق آسمانی نیست.
زندگی،اشتغال و سکونت بسیاری از خانواده ها و شهروندان گچسارانی در مجاورت دکل های فشار قوی برق در کوی سه راهی تاکارکنان دولت ،مناطق مختلف پانصد دستگاه،بازارمرکزی شهر، بازی کودکان در زیر این نوع دکل ها در شهرک خلیج فارس تجاوز به حریم خطوط و دکل های فشار قوی و مجاورت با امواج الکترومغناطیسی ذهنم را مغشوش کرده است.
دکلهای فشار قوی برق که سالیان زیادی است توجه بسیاری از شهروندان دیار بام نفت ایران رابهخود جلب کرده غول های آهنینی که بر فراز ساختمان ها،بلوارها،خیابان ها،مغازه ها،بانک ها،پارک ها و یا بهتر بگویم درکل شهر خودنمایی می کنند.
درحالی که این مسئله در ذهن بسیاری از شهروندان گچسارانی جا خشک کرده که آیا این دکلها برای سلامت انسانها مضر هستند؟ و یا به به عبارتی ساده تر دکلهای فشار قوی برق در کنار محل زندگی مردمان شهرم چه خطراتی را میتواند بهدنبال داشته باشد؟.
باید توجه داشت که دکلهای فشارقوی همیشه برای همجوارانشان دردسر بزرگی بودهاند، اگر این همسایگی بیدردسر بود و زیان و ضرری در کار نبود، شاید میشد آن هیکل بزرگ را تحمل کرد، اما هرگز این دکلهای برق فشارقوی حق همسایگی را بهجا نیاوردهاند و همیشه حضورشان با مشکلات بسیاری همراه بوده است.
اگر چه برخی از این دکل ها جلوی درب خانه یا یک مغازه سبز شده اند ،برخی دیگر درست وسط خیابان و یا یک کوچه جا خشک کرده و تردد را برای مردم دچار مشکل کرده اند،خانههایی که ساکنانشان روز و شب در انواع و اقسام خطرات از برقگرفتگی و سقوط سیمهای فشارقوی گرفته تا بیماریهای ناشی از تشعشعات روزگار سپری می کنند.
این درحالی است که بر اساس قانون سازمان برق کشور حریم خطوط نیروی برق به دو دسته حریم زمینی و هوایی تقسیم میشود و خطوط برق نیز به سه دسته خطوط برق فشار ضعیف (کمتر از یک کیلوولت)، فشار متوسط (یک تا 63 کیلوولت) و فشار قوی (63 کیلوولت و بالاتر) تقسیم میشوند.
بر اساس قانون برق کشور، حریم برق فشار ضعف حدود 1.3 متر، حریم خطوط برق فشار متوسط حداکثر 3.5متر و حریم زمینی مجاز فاصله زمینی از خطوط برق فشار قوی حداکثر 25 متر است.
البته حریم مجاز زمینی برق فشارقوی برای ولتاژهای مختلف متفاوت است به عنوان مثال برای ولتاژ 63 کیلوولت این حریم حدود 8 متر، برای ولتاژ 132 کیلوولت حدود 9 متر، برای ولتاژ 230 ولت حدود 12متر، برای ولتاژ 400 کیلوولت حدود 14 متر و برای ولتاژ 765 کیلوولت حداکثر حریم زمینی مجاز برای ساخت و ساز 25 متر است.
با این تفاسیر خطرات حاصل از امواج دکل های برق فشار قوی قابل مشاهده و لمس نیستند اما در عین حال بسته به شدت میدانهای الکترومغناطیسی که ایجاد میکنند و همچنین بنابر مدت زمان پرتوگیری و فاصله انسان از این منابع انرژی، تهدیداتی را به دنبال دارند که البته گاهی هم بسیار مخربند.
یکی از شهروندان گچسارانی در این خصوص می گوید:جای سئوال اینجاست که چرا مسئولین مدیریت شهری با وجود خطرات فراوان این دکل های فشار قوی اجازه ساخت برای چنین خانهها و واحدهای تجاری را صادر کرده اند ،اصلا چرا زمین در این حریم ممنوعه با قیمت های چند ده میلیونی برای ساخت و ساز مسکونی و تجاری به مردم فروخته شده است که در این صورت مسئولین باید جوابگو باشند که کلاهی بس بزرگ سر مردم رفته است.
یک جوان گچسارانی می افزاید:چندین سال پیش زمینی چند متری با کاربری تجاری با هزاران سختی و مشقت اما به اشتباه به قیمت 30میلیون تومان در منطقه شهرک خلیج فارس گچساران خریداری کردم که درست درزیردکل برق فشار قوی قرار دارد،وجود این دکل بزرگ اجازه ساخت و یا فروش زمین را به بنده نمی دهد چرا که تردد به داخل این واحد تجاری منوط به رفت و آمد زیر پایه های آهنین این دکل است.
درادامه دانشجوی گچسارانی رشته برق قدرت اظهارمی کند:هر چه باشد مردم خواسته یا ناخواسته در کنار این غولهای آهنی صبح را به شب و شب را به صبح میرسانند ولی باید بدانید زندگی در کنار این دکلها آسان و بی خطر نیست؛ چرا که این دکلها و ولتاژ آنها زمانی که فاصلهشان با خانههای مسکونی،مکان ها تجاری،محل کار و تفریح کم باشد مشکلآفرین خواهند بود بهویژه در زمان بارانی بودن هوا که صدای ویز ویز این دکلهای شنیده میشود.
در حالی که به گفته بسیاری از کارشناسان تشعشعات ناشی از دکل های فشار قوی برق اثرات سوئی بر سلامت افراد ازجمله استرس، فشارهای عصبی، سردرد، کابوسهای شبانه و نیز مشکلات ژنیتکی را به همراه دارد و حتی می تواند به سرطان خون منجر شود، بی توجهی برخی مسئولان و شهروندان دیار نفتخیز گچساران نسبت به رعایت حریم دکل های برق و عدم جلوگیری از ساخت و ساز در مجاورت این دکل ها، سبب شده است سلامت عده ای از شهروندان به مخاطره بیافتد.
یک کارشناس حوزه سلامت و بهداشت هم چنین می گوید:شهرداری گچساران که به خوبی! مجوز ساخت وساز می دهد و شرکت انتقال برق که عهده دار رعایت حفظ حریم از ساختمان ها،مراکز و تاسیسات را یدک می کشد باید بر اساس فرآیندهای کاری نقش خود را درزمینه سلامتی شهروندان گچسارانی به خوبی انجام دهند.
وی تصریح می کند:سوال اینجاست که چرا حتی در احداث بازارچه میوه فروشان و شهرک های جدید گچساران در سال های اخیر باز هم این حریم رعایت نشده است و چه شخص و یا نهادی پاسخگوی به خطر افتادن سلامت مردم خواهد بود؟
امروزه زندگی بدون برق قابل تصور نیست و اهمیت برق در زندگی ما به قدری زیاد است که گفته میشود،برق، قطار تمدن را به پیش میراند.اگرچه نیروی برق به همان اندازه که سلول های اندام یک موجود زنده به خون نیاز دارد اندام جوامع صنعتی نیز محتاج جریان الکتریکی است، زندگی امروز دیگر بدون شبکه وسیع انرژی الکتریکی که با انشعابات زیاد مجتمع های بزرگ و کوچک صنعتی و مسکونی را تغذیه می نمایند قابل تصور نیست ،هرچندضرورت انرژی برق اصلی ترین و ضروری ترین عامل زیربنایی در ایجاد راهبرد وتوسعه صنایع دریک جامعه است.
ایستگاه برق 230kv گچساران حدفاصل پل ارتباطی استان خوزستان(بهبهان) و فارس است، در سال 47دکل های فشارقوی در این شهرستان راه اندازی شد و در سال52 این ایستگاه به بهره برداری کامل رسید.
امروزه رشدو توسعه شهری گچساران در کنار این دکل های بزرگ وضعیت بسیار خطرناکی را برای شهروندان رقم زده است و با نگاهی به وضعیت بوستان شهدای گمنام، بازارچه میوه فروشان تا حدفاصل بانک ملی مرکزی و بازار روز به نوعی می توان گفت این حریم ها به هیچ وجه رعایت نشده است و هرلحظه می تواند مرگ آفرین باشد.
با توجه به شرایط نامناسب آب و هوایی این شهرستان ، خوردگی و سقوط هادی سیم های برق در اثر انواع آلودگی های نفتی و گازی، تردد،اشتغال،دادو ستد و تجارت،پارک خودروها،عبور و مرور کامیونت های باری (خطربرخورد با این دکل ها)در این نقطه از شهر، می تواند مسبب حوادث جبران ناپذیری باشد.
هرچند مدتهاست کارشناسان نسبت به عوارض خطوط برق فشار قوی به عنوان تهدیدی جدی برای سلامت انسان بویژه کار و زندگی ساکنین محدوده اطراف این خطوط هشدار میدهند، اما گویا از نظر مسوولان مربوطه، این موضوع هنوز به مرحله بحران نرسیده تا فکری به حال آن شود!.
عباسعلی حسین پور فیضی، فوق تخصص سرطانشناسی کودکان چندی پیش درگفت و گو با یک خبرگزاری معتبر کشور درباره تأثیرات مخرب ناشی از دکلهای برق فشارقوی بر روی بدن گفته بود:نتیجه تحقیقاتی که در این خصوص صورت گرفت بیانکننده این موضوع است که سکونت در فاصله کمتر از 500 متر از دکلهای برق فشارقوی خطر ابتلا به سرطان خون را در افراد بهخصوص در کودکان 8/5 برابر افزایش میدهد.
وی ادامه میدهد: تحقیقات انجامشده در مجله علمی asian journal cancer prevention به چاپ رسیده است و در همایشها بینالمللی در این خصوص صحبت شده است.تحقیقاتی در این خصوص در کشورهای اروپایی صورت گرفته و اسناد بینالمللی نیز بیانگر این موضوع است که سکونت در فاصله بیشتر از 2 کیلومتر از دکلهای برق فشارقوی خطر ابتلا به سرطان خون را کاهش میدهد و سکونت در نزدیکی این دکلها بلعکس این احتمال را افزایش میدهد.
این پزشک میافزاید: در کشورهای پیشرفته منازل مسکونی دور از دکلهای برق فشارقوی ساخته میشوند یا اینکه کابلهای برق فشارقوی از زیر خاک عبور دادهشده یا عایق میشوند که از شدت میدان مغناطیسی ایجادشده میکاهد.
اگر چه موضوع خطرآفرینی دکلها و خطوط برق فشار قوی در سالهای اخیر یکی از بحثهای چالشبرانگیز حوزه مدیرت شهری بوده است اما اظهارنظرها و گفتههای کارشناسان مختلف گویای این واقعیت است که نمیتوان اثرات مخرب نصب این دکلها و خطوط برق فشار قوی بر سلامت شهروندان و بخصوص ساکنان اطراف این محدوده را انکار کرد.
تهدیدی که با پنهان کردن و سیاست بیتفاوتی در پیش گرفتن نسبت به آن نمیتوان از اثرات مخرب آن کاست، اما سئوالی که اینجا مطرح می شود این است که چرا نهادها و سازمان های اجرایی مسئول تاکنون اقداماتی جدی در این زمینه انجام ندادهاند؟!.
این درحالی است که نباید فراموش کرد که تاثیر مخرب خطوط برق فشار قوی نیز شاید آنقدرها مشهود و عینی نباشد، اما اینطور که کارشناسان و متخصصان این حوزه میگویند در طولانیمدت اثرات جبران ناپذیری بر سلامت جسم و روح شهروندان باقی خواهد گذاشت.
از آنجا که امروزه اهمیت سیستم ها و شبکه های الکتریکی اعم از خطوط انتقال شبکه توزیع هوایی و زمینی در همه جوامع بشری را می توان به سلسله اعصاب آدمی تشبیه نمود چنانچه خللی در قسمتی از سیستم انتقال و یا توزیع در گوشه ای از کشور رخ دهد اثر خود را در تمامی جامعه کم و بیش می گذارد خصوصا با پیشرفت جوامع در همه سطوح زندگی لزوم نیاز به وجود سیستم توزیع وانتقال انرژی الکتریکی همگون و منظم افزایش می یابد از این رو بالابردن کیفیت خطوط انتقال و شبکه های توزیع دیگر متعلقات آن ایجاد نظم وهماهنگی در کارهای مربوطه و رفع نواقص و کمبودها می تواند شرایط زندگی بهتری را برای جامعه فراهم نماید.
هرچند شرکت توانیربا همکاری مسئولین و سایر نهادها می تواند به منظور حفظ سلامت شهروندان،کاهش تلفات انتقال انرژی، حفظ زیبایی بام نفت ایران، اجرای بهینه طرحهای پدافند غیر عامل، کاهش هزینههای تعمیر ونگهداری، طرح انتقال شبکه های فشار قوی در مرکز شهر گچساران به زیر زمین را در دستور کار قرار دهد.
انتهای پیام/
نظر شما