قراردادهاي يک ساله به طمع پول بيشتر درحالي باب شده که امروز فوتبال ايران براي نگه داشتن هوادارانش به بازيکناني مثل توتي که ستاره باشند و خاطره ساز نياز دارد.در مدرسه به ما ياد دادند خانواده مهمترين چيز تو زندگي انسان هاست، آدم خانواده فقيرش را رها نمي‌کند تا با پولدار ها زندگي کند. اين تنها جمله فرانچسکو توتي بود . فوتبال فقط يک ورزش است و رم هم فقط يک باشگاه ورزشي!؟ ‌ شايد... ولي براي فرانچسکو نه! فوتبال عشق اين پسر جادويي بود و رم خانواده اش.نمونه توتي را در فوتبال ايران داشته ايم، مخصوصا در قديم الايام، بازيکناني مثل  حاجيلو،  بياني،  ورمزيار، محرمي، کرماني مقام،  پروين، پورحيدري و خوردبين و برخي ديگر از بازيکنان  و مربيان بوده اند که مثل توتي عمل کرده اند، برخي از نوجوانان تا دوران مربيگري خود هميشه با يک تيم بوده اند و کاملا با ارزش بوده اند. بازيکناني مثل صادقي که مرد نارنجي لقب گرفت و سالها در سايپا ماند هم دراين زمره قرار

مي گيرد.بازيکن بزرگ درفوتبال ايران در سطح قاره کم نداشته ايم، همين حالا آقاي گل جهان و يا دومين دروازه‌بان قرن آسيا متعلق به ايران هستند اما توتي هاي زمان ما بسيار محدود شده اند. اين روزها بسياري از بازيکنان تنها دنبال قرارداد يک ساله مي گردند تا دراولين فرصت از تيم خود به تيم ديگري بروند و پول بيشتري به دست آورند و اين همان کاري بوده که امثال توتي ها هرگز انجام ندادند و در قلب ايتاليا ماندگار شدند. بايد بازيکنان فوتبال ايران بدانند که عزت ازپول بالاتراست و با ارزش تر. توتي را بايد در فوتبال ايران تکثير کرد اگر چه نمونه توتي در کل فوتبال دنيا هم محدود است اما تيم هاي پرطرفدار ايراني و فضاي موجود در جامعه ما به وفا و عشق نياز دارد و آن را تکريم مي کند.