به گزارش آناج، باشگاه تراکتورسازی تبریز در آستانه یکی از سخت‌ترین فصل‌های کاری خودش در رقابت‌های لیگ‌برتر با هجمه بی‌سابقه‌ای از سوی مدیران و حتی مالکان سابق خودش مواجه شده که با خبرسازی و ایجاد حاشیه‌های رسانه‌ای به دنبال حضور مجدد خود در این باشگاه هستند.

اما تنها چهره ثابت در تمامی این تحولات مدیرعامل سابق و عضو هیات مدیره سابق باشگاه تراکتورسازی تبریز است که در 6 ماه گذشته به عنوان اپوزیسیون ثابت این باشگاه در خصوص مشکلات و اتفاقات مجموعه تراکتورسازی مصاحبه‌های متعددی انجام داده و  نشان می دهد از طریق روش‌های گوناگون سعی دارد به این مجموعه بازگردد.

نخستین پروژه برای بازگشت به کرسی مدیریت استعفا از عضویت در هیات مدیره پس از انتخاب آجورلو بود که نتیجه‌ای نداشت. پس از آن مصاحبه‌های متعدد عضو مستعفی با کلیه سایت‌ها و خبرگزاری‌ها نشان‌گر میزان علاقه و تمایل وی برای حضور مجدد در تراکتورسازی بود. بعد از اینکه اعلام شد استعفای مدیرعامل سابق از عضویت در هیات مدیره پذیرفته شده و وی سمتی در این باشگاه ندارد عضو سابق هیات مدیره ابتدا هرگونه انتصابات و توافقات این باشگاه را غیرقانونی خواند و حتی انتخاب سرمربی تراکتورسازی را منوط به موافقت هیات مدیره دانست که پس از اعلام تصمیم هیات مدیره مدعی شد این تصمیم هم قانونی نبوده است!

حالا و پس از انتخاب عضو جدید هیات مدیره باشگاه تراکتورسازی تنها راه بازگشت به تشکیلات مدیریتی باشگاه تراکتورسازی و استمرار مصاحبه‌‌های آتشین 6 ماه اخیر دامن زدن به ادعای مالکیت ناصر شفق است، موضوعی که باعث می شود مدیرعامل سابق یک باره در کنار شفق قرار گیرد.

اما جایگاه وی در موضوع ادعای شفق محل سوال است و اینگه چگونه پس از این مدت به دلیل بیرون ماندن از ساختار مدیریتی باشگاه در این ماجرا حامی شفق شده تا اگر کورسوی امیدی از این مسیر برای بازگشت به تراکتور وجود دارد این فرصت را از دست ندهد!

مدیرعامل سابق در این پرونده هم به دنبال تقابل با آجورلو است غافل از اینکه در این ماجرا شفق مقابل مالک باشگاه قرار گرفته و آجورلو به عنوان مدیرعامل منتخب هیات مدیره ای که از طرف مالک منصوب شده نقشی در این پرونده نخواهد داشت.

حالا که با ورود معاونت حقوقی سپاه دعوای مالکیت در مسیر تازه ای قرار گرفته به نظر می‌رسد ادعای شفق نیز نتیجه‌ای به همراه نخواهد داشت و ظاهرا عضو مستعفی هیات مدیره باید به دنبال گزینه دیگری برای تحقق رویای بازگشت به تراکتور باشد!

نکته قابل توجه اینکه میراث به جا مانده از مدیریت سابق این باشگاه بیش از 10 میلیارد تومان بدهی خارجی و محرومیت نقل و انتقالاتی فیفا همچنین بدهی‌های چند میلیاردی به برخی بازیکنان داخلی از محل مطالبات 3 فصل پیش است که تراکتوری‌ها را برای تمدید قرارداد بازیکنان فعلی هم دچار مشکل جدی ساخته است. با این کارنامه ناموفق که البته از چشم هواداران باشگاه پرطرفدار تراکتورسازی نیز پنهان نمانده اینهمه اصرار برای بازگشت چه دلیل و توجیهی پیدا می‌کند؟