اعظم سوری، شاعر آئینی معاصر در تویسرکان در گفت‌و‌گو با
خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از همدان، اظهار کرد: 28 ساله و فارغ‌التحصیل رشته روان شناسی از دانشگاه پیام نور هستم و با وجود طبع شاعری در فطرت و سرشتم، از سال 85 با حضور در انجمن شعر سپیده کاشانی در شهرستان تویسرکان، شعر گفتن را با سبک آئینی و با محوریت شعر مهدوی و عاشورایی آغاز کردم و تا کنون در 12 کنگره ملی شعر شرکت کرده و در تعدادی از آنها مقام برتر کسب کرده ام و در کنگره ملی شعر فاطمی نیز، با 2 اثر به سبک سپید و غزل حضور یافتم که شعر غزلم با محوریت حضرت زهرا(س) و نحوه شهادت ایشان، رتبه اول را در بخش آزاد کسب کردم.
وی با بیان اینکه رسالت شعرا، شعر گفتن است، افزود: آئین به معنای سیرت است و در اصطلاح به معنی مذهب اطلاق می‌شود و مضمون شعر آئینی نیز در مدح و مرثیه اهل بیت، به ویژه امام حسین(ع) است، لذا حجم بیشتری از اشعار آئینی در وصف امام حسین(ع) است، شعر آئینی با حوزه های شعری دیگر متفاوت است شاعر آئینی به دلیل اینکه با اعتقادات مردم سرکار دارد باید دقت نظر خاصی در این حوزه داشته باشد زیرا این نوع شعر با مفاهیم و ارزش‌های مردم سر و کار دارد و شاعر بر جایگاه حساسی قرار گرفته است در عین حال که گفتن شعر در این حوزه اجر معنوی دارد اما اگر مضامین بی محتوا و اشاعه دهنده خرافات باشد به دین ضربه وارد خواهد کرد.
سوری اضافه کرد: یکی از مهمترین اهدافی که این اشعار دنبال می‌کنند بصیرت افزایی است، با توجه به اینکه در حال حاضر کشور‌های بیگانه با روش‌های مختلف در حال مبارزه با دین هستند مهمترین هدف شعر آئینی در کنار احیای سیره ائمه اطهار(ع) و هدف والایی که دین بر اساس آن نقش گرفته است بصیرت افزایی و روشنگری است و آنچه که می‌تواند شعر آئینی ما را از باطن نیرو بدهد و آن را به حرکت دربیاورد آن تفکر مذهبی و مطالعات شاعران در حوزه تاریخ و آموزه‌های مذهبی است. وقتی یک شاعر به متون دینی آگاهی داشته باشد؛ قرآن خوانده باشد، نهج البلاغه خوانده باشد، به زودی تأثیرات آن را خواهد دید.
این شاعر آئینی ادامه داد: آنچه در این زمان در شعر آئینی ما مغفول مانده است، موضوعات کلیدی دین از جمله آموزه‌های دینی، اعتقادات دینی و اخلاق دینی است، به نظر می‌رسد آن نهضت نواندیش و جریان‌ساز دینی، آن تفکرات بسیار انقلابی و آن نگاه توأم با بازاندیشی نسبت به دین و پیوند دادن دین با مسائل اجتماع است که در این یکی دو دهه اخیر مقداری افول داشته است، همچنین در ستایشی که از بزرگان دین می‌شود بسیاری از وقت‌ها فقط تجلیل صرف است و آموزندگی آنها کمتر است، البته نه به آن معنا که می‌خواهم بگویم کمتر هست اما متأسفانه به حدی که لازم است به آن پرداخته نمی‌شود.
وی با بیان اینکه مهمترین مشکل شاعران آئینی عصر حاضر، عدم حمایت از انتشار آثار آنهاست گفت: طی 8-9 سال اخیر آثار شعرای شاخص این دوران از سوی نهاد‌های ذیربط مورد حمایت قرار می‌گرفت اما متأسفانه این امکان برای شعرای عصر وجود ندارد، مشکل دوم، تعداد اندک انجمن‌های تخصصی شعر آئینی در استان است، چنین انجمن‌هایی تنها در شهر‌هایی چون تهران و قم به خوبی نمود دارند اما در شهرهای کوچک تعدادشان بسیار کم است، همچنین عدم تعامل بین مداحان و شعرای آئینی به معنای استفاده آثار این شاعران توسط مداحان از دیگر مشکلاتی است که این شاعران با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.
سوری عنوان کرد: با وجود اینکه چنین کنگره‌هایی به صورت ملی برگزار می‌شود اما توجه مسئولین و نهاد‌های ذی ربط به آن کمتر از مسابقات ورزشی در سطح استان است، بنابراین باید مسئولین توجه و حمایت‌های جدی از چنین برنامه‌هایی داشته باشند.
∎
وی با بیان اینکه رسالت شعرا، شعر گفتن است، افزود: آئین به معنای سیرت است و در اصطلاح به معنی مذهب اطلاق می‌شود و مضمون شعر آئینی نیز در مدح و مرثیه اهل بیت، به ویژه امام حسین(ع) است، لذا حجم بیشتری از اشعار آئینی در وصف امام حسین(ع) است، شعر آئینی با حوزه های شعری دیگر متفاوت است شاعر آئینی به دلیل اینکه با اعتقادات مردم سرکار دارد باید دقت نظر خاصی در این حوزه داشته باشد زیرا این نوع شعر با مفاهیم و ارزش‌های مردم سر و کار دارد و شاعر بر جایگاه حساسی قرار گرفته است در عین حال که گفتن شعر در این حوزه اجر معنوی دارد اما اگر مضامین بی محتوا و اشاعه دهنده خرافات باشد به دین ضربه وارد خواهد کرد.
سوری اضافه کرد: یکی از مهمترین اهدافی که این اشعار دنبال می‌کنند بصیرت افزایی است، با توجه به اینکه در حال حاضر کشور‌های بیگانه با روش‌های مختلف در حال مبارزه با دین هستند مهمترین هدف شعر آئینی در کنار احیای سیره ائمه اطهار(ع) و هدف والایی که دین بر اساس آن نقش گرفته است بصیرت افزایی و روشنگری است و آنچه که می‌تواند شعر آئینی ما را از باطن نیرو بدهد و آن را به حرکت دربیاورد آن تفکر مذهبی و مطالعات شاعران در حوزه تاریخ و آموزه‌های مذهبی است. وقتی یک شاعر به متون دینی آگاهی داشته باشد؛ قرآن خوانده باشد، نهج البلاغه خوانده باشد، به زودی تأثیرات آن را خواهد دید.
این شاعر آئینی ادامه داد: آنچه در این زمان در شعر آئینی ما مغفول مانده است، موضوعات کلیدی دین از جمله آموزه‌های دینی، اعتقادات دینی و اخلاق دینی است، به نظر می‌رسد آن نهضت نواندیش و جریان‌ساز دینی، آن تفکرات بسیار انقلابی و آن نگاه توأم با بازاندیشی نسبت به دین و پیوند دادن دین با مسائل اجتماع است که در این یکی دو دهه اخیر مقداری افول داشته است، همچنین در ستایشی که از بزرگان دین می‌شود بسیاری از وقت‌ها فقط تجلیل صرف است و آموزندگی آنها کمتر است، البته نه به آن معنا که می‌خواهم بگویم کمتر هست اما متأسفانه به حدی که لازم است به آن پرداخته نمی‌شود.
وی با بیان اینکه مهمترین مشکل شاعران آئینی عصر حاضر، عدم حمایت از انتشار آثار آنهاست گفت: طی 8-9 سال اخیر آثار شعرای شاخص این دوران از سوی نهاد‌های ذیربط مورد حمایت قرار می‌گرفت اما متأسفانه این امکان برای شعرای عصر وجود ندارد، مشکل دوم، تعداد اندک انجمن‌های تخصصی شعر آئینی در استان است، چنین انجمن‌هایی تنها در شهر‌هایی چون تهران و قم به خوبی نمود دارند اما در شهرهای کوچک تعدادشان بسیار کم است، همچنین عدم تعامل بین مداحان و شعرای آئینی به معنای استفاده آثار این شاعران توسط مداحان از دیگر مشکلاتی است که این شاعران با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.
سوری عنوان کرد: با وجود اینکه چنین کنگره‌هایی به صورت ملی برگزار می‌شود اما توجه مسئولین و نهاد‌های ذی ربط به آن کمتر از مسابقات ورزشی در سطح استان است، بنابراین باید مسئولین توجه و حمایت‌های جدی از چنین برنامه‌هایی داشته باشند.
نظر شما