برترین‌ها: در اواسط دهه ۱۹۵۰، شرکت ب‌ ام‌ و آلمان با مشکلات حاد مالی دست به گریبان بود، چرا که مدل‌های بزرگ آن زمان ضرردهی داشتند. راه حل این بحران، یک میکروکار کوچک با نام «ایزتا» بود که ب‌ ام‌ و امتیاز تولید آن را از یک شرکت ایتالیایی خریداری کرد و با مهندسی مجدد، توانست از ورشکستگی نجات یابد.

خودروی مینیاتوری «ب‌ ام‌ و ایزتا» (BMW Isetta)، محصولی با خاستگاه ایتالیایی و ساخت آلمانی، یکی از موفق‌ترین پروژه‌های مشترک در تاریخ خودروسازی به شمار می‌آید. این خودروی کوچک در اواسط دهه ۱۹۵۰ میلادی و در زمانی که شرکت ب‌ ام‌ و با مشکلات جدی مالی دست‌وپنجه نرم می‌کرد، به کمک این خودروساز آمد.

در آن مقطع، دو مدل اصلی ب‌ ام‌ و که در بازار عرضه می‌شدند (مدل‌های ۵۰۳ و ۵۰۷)، به دلیل هزینه‌های تولید بسیار بالا، عملا به ضرردهی شرکت در ازای فروش هر واحد منجر شده بودند. ب‌ ام‌ و راه نجات خود را در نمایشگاه خودروی تورین در سال ۱۹۵۴، در غرفه شرکت «ایزو ریوولتا» (Iso Rivolta) پیدا کرد.

شرکت ایتالیایی ایزو، که در آن زمان بیشتر به ساخت یخچال و خودروهای بسیار کوچک (میکروکار) شهرت داشت، محصول خود به نام «ایزو ایزتا» را به نمایش گذاشته بود. ب‌ ام‌ و با درک پتانسیل این مدل، حق تولید آن را خریداری کرد.

تولید آلمانی، با حداقل اشتراک با مدل اولیه

مهندسان آلمانی ب‌ ام‌ و پس از خریداری امتیاز ساخت، طراحی این خودرو را تا جایی بازسازی و مهندسی مجدد کردند که تقریباً هیچ قطعه‌ای بین مدل نهایی ب‌ ام‌ و و مدل اصلی ایتالیایی ایزو قابل تعویض نبود. «ب‌ ام‌ و ایزتا» به دلیل ظاهر خاص و کوچک خود، به سرعت در جهان به «خودروی حبابی» مشهور شد و نقش کلیدی در خروج ب‌ ام‌ و از بحران مالی دهه ۵۰ ایفا کرد.