طی سه دهه گذشته، الگوی انتشار گازهای گلخانهای در سراسر جهان تغییر کرده است. اقتصادهای وابسته به سوختهای فسیلی (Fossil-fuel-dependent economies) همچنان در رتبههای بالای این فهرست قرار دارند در حالی که اقتصادهای صنعتی پیشرفته در اروپا شاهد کاهش چشمگیر انتشار گازهای گلخانهای بودهاند.
به گزارش اقتصاد آنلاین، همچنین کشورهای با درآمد متوسط که رشد سریعی دارند، میزان انتشار خود را افزایش دادهاند اما بر مبنای سرانه همچنان بسیار پایینتر از سطوح کشورهای غربی قرار دارند.
چین حدود ۳۰ درصد از کل دیاکسید کربن جهان را تولید میکند
کشور چین حدود ۳۰ درصد از کل دیاکسید کربن جهان را تولید میکند اما با توجه به جمعیت بسیار زیاد آن، سرانه انتشار گازهای گلخانهای این کشور (۱۰.۸ تن به ازای هر نفر) همچنان پایینتر از کشورهای ایالات متحده آمریکا، استرالیا و کانادا باقی مانده است.
کشورهایی از جمله انگلستان، آلمان و فرانسه به لطف بهکارگیری انرژیهای تجدیدپذیر، از سال ۱۹۹۰ تاکنون میزان انتشار گازهای گلخانهای خود را بین ۳۰ تا ۵۰ درصد کاهش دادهاند.
دادههای استفاده شده برای این اینفوگرافی از پایگاه داده ادگار (EDGAR) کمیسیون اروپا استخراج شده است.
این پایگاه داده، سرانه انتشار گازهای گلخانهای در کشورهای عضو گروه ۲۰ (G20) را از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۴ ردیابی و پایش میکند.
مجموعه دادههای مذکور، انتشار معادل دیاکسید کربن را بر حسب تن به ازای هر نفر محاسبه کرده است.
شایان ذکر است که موارد مربوط به کاربری اراضی، تغییر کاربری اراضی و جنگلداری در این آمار لحاظ نشدهاند.
عربستان سعودی در صدر رتبهبندی
کشورهای عربستان سعودی با ۲۲.۸ تن، استرالیا با ۲۲.۳ تن، کانادا با ۱۹.۸ تن و ایالات متحده آمریکا با ۱۷.۳ تن انتشار گاز گلخانهای در سال ۲۰۲۴، همچنان در میان کشورهایی با بالاترین میزان انتشار سرانه قرار دارند.
این سطوح بالای انتشار، بازتابدهنده سیستمهای تولید برق با مصرف کربن بالا، ردپای گسترده بخش حملونقل و الگوهای مصرف غیربهینه در این کشورهاست.
روسیه نیز با سرانه ۱۸.۰۲ تن، یک تولیدکننده بزرگ سوختهای فسیلی محسوب میشود و فهرست پنج کشور اول را تکمیل میکند.
افزایش انتشار گازهای گلخانهای چین
سرانه انتشار گازهای گلخانهای چین افزایش شدیدی داشته و از ۳.۱۷ تن در سال ۱۹۹۰ به ۱۰.۸۱ تن در سال ۲۰۲۴ رسیده است.
با این وجود، حتی در این سطح نیز، سرانه انتشار چین همچنان کمتر از ایالات متحده، کانادا، استرالیا و عربستان سعودی است.
کشورهای کره جنوبی و ترکیه نیز به موازات توسعه خروجی صنعتی خود، افزایش قابلتوجهی را در انتشار گازها تجربه کردهاند.
در مقابل، کشورهای هند و اندونزی با وجود رشد سریع اقتصادی، بر مبنای سرانه فردی همچنان در زمره کشورهایی با کمترین میزان انتشار باقی ماندهاند.
تندترین شیب کاهش بلندمدت
آلمان سرانه انتشار خود را از ۱۵.۶ تن به ۸.۲ تن کاهش داده است.
انگلستان شاهد کاهشی حتی بزرگتر بوده و سرانه انتشار آن از ۱۳.۶ تن به ۵.۶ تن رسیده است.
فرانسه، ایتالیا و در مقیاس وسیعتر اتحادیه اروپا نیز کاهشهایی تقریبا ۴۰ تا ۵۰ درصدی را در طول این دوره نشان میدهند.
این کاهشها چرخش به سمت انرژیهای تجدیدپذیر، الزامات بهرهوری انرژی (Energy-efficiency mandates) و گذار اقتصادی گستردهتر از صنایع سنگین را منعکس میکنند.
ژاپن نیز روند مشابهی را دنبال کرده و سرانه انتشار آن از ۱۰.۴ تن به ۸.۵ تن کاهش یافته است.
