به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز قزوین، بر اساس نتایج لایهنگاری و تاریخگذاری کربن ۱۴ که در دانشگاه آکسفورد انگلستان انجام و در سال ۲۰۰۹ منتشر شد، این دهکده ۵۰۰ تا ۶۰۰ سال قدیمیتر از محوطه زاغ شناخته شده است.
این منطقه دارای هشت متر لایه فرهنگی است که یافتههای ارزشمندی از سبک زندگی و باورهای مردمان نوسنگی ارائه میدهد.
از مهمترین کشفیات این فصل کاوش، بناهای معماری و شواهدی از زندگی ساده مردم است که عمدتاً به کشاورزی و تولید جو و گندم مشغول بودند.
در این دوره، تدفین درگذشتگان در کف خانههای مسکونی رایج بوده که یکی از شاخصترین ویژگیهای فرهنگی جوامع نوسنگی محسوب میشود. در این محوطه سه تدفین انسانی کشف شد که در کنار دو مورد از آنها بقایای مهرههای گردنبندی وجود داشت. از جمله این تدفینها، قبر یک کودک و قبر مادری است که به همراه جنین خود دفن شده است.
یافتههای دیگر شامل درفش، سوزنهای استخوانی مرتبط با دوختودوز، و سفالهایی بوده که نشاندهنده آشنایی کامل مردم با پختوپز و آمادهسازی غذاست. این آثار تصویری روشنتر از ساختار اجتماعی و فرهنگی مردمان نوسنگی منطقه ارائه میکند.
باستانشناسان همچنین قدیمیترین شواهد احتمالی وقوع زلزله در حدود ۷ هزار سال پیش را در این محوطه شناسایی کردهاند؛ یافتهای که اهمیت علمی این تپه را دوچندان میکند.