به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، رادیو در همه سال‌های حیات رسانه‌ای‌اش جایگاهی یگانه و ثابت داشته؛ رسانه‌ای که با وجود ظهور شبکه‌های اجتماعی، تصویرمحوری و سرعت بالای انتقال اطلاعات، هنوز صدای معتبری برای بسیاری از مردم است.

در میان گروه گسترده رادیو‌های تخصصی کشور، رادیو گفت‌و‌گو جایگاهی ویژه دارد؛ رادیویی که میدان اصلی آن تحلیل، بررسی مسائل روز، تضارب آرا و گفت‌و‌گو‌های جدی با کارشناسان است. این شبکه رادیویی توانسته در سال‌های اخیر با حفظ کیفیت محتوایی، نسل تازه‌ای از مجریان باسواد و چندمهارته را معرفی کند؛ نسلی که علاوه‌بر صدای خوب و مهارت اجرا بر پژوهش، تحلیل و شناخت رسانه‌ای هم تکیه دارد.

نسل جدید مجریان رادیو، دیگر تنها اتکای خود را بر فن بیان نمی‌گذارند؛ آنها پژوهشگرند، در حوزه‌های مختلف مطالعه می‌کنند، آموزش دیده‌اند و تلاش می‌کنند اجرا را به ارائه محتوای مفید نزدیک کنند. 

علی یگانه یکی از چهره‌های این نسل است؛ مجری‌ که مسیر خود را از رادیو آغاز کرد و با پشتکار و علاقه فراوان، توانست در شبکه‌های مختلف صدا حضور داشته باشد و تجربه‌های متنوعی را رقم بزند. گفت‌وگوی پیش‌رو، نگاهی است به تجربه‌های او، دیدگاهش به هویت رادیو و داستان ورودش به برنامه «دهگرد» در رادیو گفت‌و‌گو.

علی یگانه نحوه ورودش به رادیو را چنین بیان می‌کند: شروع فعالیت حرفه‌ای من به سال ۱۳۹۵ برمی‌گردد؛ زمانی که در رادیو ایران و با تهیه‌کنندگی مهدی ساعی در مسابقه «یک دو صدا» حضور پیدا کردم. پس از آن وارد «پارک ساعی» شدم و بعد‌ها برنامه‌هایی مثل «راه شب» برایم تجربه‌های ارزشمندی بودند. کنار استادان رادیو بودن برایم یادآور این نکته بود که در این رسانه باید پیوسته آموخت و آزمود. از همان ابتدا سعی کردم از هر فرصتی برای کسب تجربه استفاده و قدم‌به‌قدم رشد کنم.

او درباره تفاوت اجرای رادیو و تلویزیون توضیح می‌دهد: بسیاری از پیش‌کسوتان اشاره کرده‌اند و کاملاً درست هم هست که اجرای رادیو با تلویزیون اصلاً مشابه نیست. مثل این است که بازیگری روی صحنه تئاتر باشد یا جلوی دوربین سینما. رادیو رسانه صدا، حس، تصویرسازی ذهنی و مهارت انتقال احساس از راه واژه‌هاست. باید بتوانیم در قالب صدا، مفهومی فشرده، دقیق و جذاب را به مخاطب منتقل کنیم. برنامه صبحگاهی، نیازمند انرژی است، برنامه شبانه حس متفاوتی می‌طلبد، برنامه سیاسی یا اقتصادی زبان دیگری دارد. رادیو هنر انتخاب درست کلمات در لحظه است.

یگانه بر اهمیت وفاداری مردم به رادیو تأکید می‌کند: رادیو هنوز خاطره‌ساز بخش بزرگی از جامعه است. مردم برای شنیدن تحلیل، خبر، موسیقی یا حتی آرامش، به رادیو رجوع می‌کنند. رادیو بخشی از خاطرات مثبت مردم است و اینکه بتوانیم دوباره آن حس خوب را برایشان زنده کنیم، برای من یک افتخار است. از آغاز فعالیت رادیو تا امروز، رادیو همیشه رسانه‌ای قابل اعتماد بوده و خوشحالم که بخشی از تاریخ این رسانه هستم.

یکی از نقاط عطف فعالیت یگانه در رادیو گفت‌و‌گو، اجرای برنامه «دهگرد» است. او درباره چرایی ورودش به این برنامه می‌گوید: تحصیلات من در رشته معماری بوده و تا مقطع کارشناسی ارشد ادامه یافته است. یکی از درس‌هایی که همیشه با علاقه دنبال کرد‌ه‌ام، درس مربوط به روستا بود. این درس باعث شد به‌صورت میدانی وارد روستا‌ها شوم، تحقیق کنم و از نزدیک زندگی مردم را ببینم. بعد‌ها خودم مدرس همین درس شدم؛ بنابراین وقتی برنامه «دهگرد» با تهیه‌کنندگی سحر جوزایی به من پیشنهاد شد، احساس کردم پیوندی میان علاقه شخصی‌ام به طبیعت و روستا و تجربه رادیویی‌ام شکل گرفته و همین شد که اجرای آن را پذیرفتم.

او درباره تفاوت این برنامه با کار‌های قبلی‌اش می‌گوید: پیش‌تر در رادیو تهران در برنامه‌های اجتماعی، سرگرمی، تفریحی و گاهی سیاسی و اقتصادی ازجمله «سعادت‌آباد» تجربه داشتم، اما «دهگرد» از دل طبیعت می‌آید؛ از دل روستا‌هایی که شاید بسیاری از مردم نا‌مشان را هم نشنیده‌اند. ما به بکر بودن، اصالت، فرهنگ، معماری، تاریخ و زندگی واقعی مردم روستا می‌پردازیم. تلاشم این است که حس واقعی روستا را با صدا منتقل کنم؛ از بوی نان تازه گرفته تا صدای رودخانه وسط روستا، این تصویرسازی برای من بسیار مهم است.

یگانه تأکید می‌کند: اجرای «دهگرد» بدون پژوهش ممکن نیست. برای معرفی هر روستا باید اطلاعات دقیقی داشته باشیم؛ از مسیر‌های دسترسی گرفته تا معماری، پیشینه تاریخی، سبک زندگی و روایت‌های شفاهی مردم. گاهی خودم به آن روستا سفر نکرده‌ام، اما با مطالعه منابع معتبر، یادداشت‌های گردشگران، نوشته‌های دهیاران و تاریخ‌نگاران، تلاش می‌کنم تصویری قابل اتکا ارائه دهم. درواقع مسئولیت ما این است که آنچه را درباره روستا می‌گوییم، دقیق و درست باشد.

او می‌افزاید: مردم مرا به‌عنوان یک مجری پرانرژی صبحگاهی یا شبانگاهی می‌شناسند، در «دهگرد» می‌خواهم مرا به‌عنوان فردی بشناسند که دغدغه‌اش رونق اقتصادی و اجتماعی روستاست. می‌خواهم سرمایه‌گذاران را به ظرفیت‌های بکر گردشگری کشور جلب کنم. باور دارم که روستا می‌تواند محل ایجاد کسب‌وکار‌های جدید باشد. اگر جوان‌ها به روستا برگردند، اشتغال‌زایی اتفاق می‌افتد و مهاجرت معکوس شکل می‌گیرد. تلاشم این است که به سهم خودم این پیام را منتقل کنم.

یگانه در پایان چنین می‌گوید: امیدوارم برنامه «دهگرد» بتواند گوشه‌ای از زیبایی‌های ناشناخته ایران را به مردم نشان دهد و تلاش‌های گروه ما موجب رضایت آنها بشود.