شناسهٔ خبر: 75669832 - سرویس ورزشی
نسخه قابل چاپ منبع: طرفداری | لینک خبر

کیوو: باید در برابر طوفان‌ها مقاوم باشیم تا سپس از آفتاب لذت ببریم؛ لائوتارو باید بیشتر لبخند بزند

سرمربی رومانیایی نراتزوری به صحبت‌ها درباره قرعه آسان اینتر در لیگ قهرمانان تا هفته چهارم واکنش نشان داد.

صاحب‌خبر -

طرفداری | در آستانه بازی فردای اینتر مقابل غیرت در هفته چهارم فصل 26-2025 لیگ قهرمانان، کریستین کیوو در نشست خبری‌اش درباره وضعیت مدافعان، شرایط روحی جوزپ مارتینز، نقش لائوتارو مارتینز و فلسفه‌اش در مدیریت برد و باخت صحبت کرد. سرمربی رومانیایی نراتزوری تأکید داشت که تصمیماتش همیشه بر پایه منافع تیم است و یاد گرفتنِ باخت، نخستین گام برای تبدیل شدن به یک برنده واقعی محسوب می‌شود. به گزارش کالچومرکاتو، کیوو اینگونه صحبت کرده‌است:

  • ناراحتی از صحبت‌ها در مورد قرعه ساده اینتر؟

بازی کردن و بردن در لیگ قهرمانان هرگز آسان نیست، با تیم‌هایی روبرو می‌شویم که قهرمان لیگ‌های خود شده‌اند و غیرت، اسلوان و سلتیک را حذف کرده است. سپس هر کسی آزاد است که هر طور دوست دارد صحبت کند، اما ما هرگز بی‌احترامی نمی‌کنیم، چون می‌دانیم که بازی کردن در این رقابت‌ها چقدر دشوار است.

  • پیشرفت؟

همیشه می‌توان پیشرفت کرد و ما از این موضوع آگاهیم. باید بپذیریم که وقتی زمین می‌خوریم باید دوباره بلند شویم تا تداوم پیدا کنیم، چون طوفان‌های دیگری هم در راه هستند. فوتبال و زندگی همین است، اما من با بازیکنان خوبی سر و کار دارم که مسئولیت‌پذیرند. می‌خواهیم تیمی متحد بسازیم؛ باید با آگاهی از خطرات فصل، با سری بلند در دل طوفان حرکت کنیم تا در پایان از آفتاب لذت ببریم.

  • زوج هجومی اسپوزیتو - بونی از ابتدا؟

فردا هر چهار مهاجم خود را در اختیار خواهم داشت. هرگز به این فکر نمی‌کنم که کسی را برای بازی بعدی حفظ کنم، بلکه هر مسابقه را جداگانه می‌بینم. حتی بازیکنانی که از نیمکت وارد زمین می‌شوند، همیشه چیزی به تیم اضافه می‌کنند و روند بازی را تغییر می‌دهند، همان‌طور که در بازی با ورونا دیدید. لائوتارو یک استثنا نیست، کافی است ببینید چطور تمرین می‌کند. وقتی مهاجمی گل نمی‌زند، ممکن است یک هافبک یا مدافع این کار را انجام دهد. گاهی ترجیح می‌دهم ۴-۳ ببرم تا اینکه ۱-۰.

جوزپ مارتینز باید بپذیرد که زندگی همیشه آن‌طور که می‌خواهیم پیش نمی‌رود

  • وضعیت آچربی و دی فرای که در تئوری سوئیپرهای اصلی تیم هستند؟

در فوتبال چیزی به نام تئوری وجود ندارد، فقط زمین حرف می‌زند. تمام مدافعانم خوب هستند. آچربی، بیسک، دی‌فرای و باستونی همگی می‌توانند در مرکز خط دفاعی سه نفره بازی کنند. همه‌شان در بازی‌سازی و ضربه‌زدن با سر قوی‌اند. بعضی‌ها سرعت بیشتری دارند و این گاهی روی تصمیمات من تأثیر می‌گذارد، اما باید این تصمیمات را پذیرفت چون به نفع تیم است. من مسئولیت تمام تصمیماتم را می‌پذیرم. نباید درباره اینکه چه کسی بازی می‌کند و چه کسی نه، جنجال درست کرد. انتخاب‌هایم بر اساس این است که هر بازیکن چه چیزی می‌تواند به تیم اضافه کند. همه خوب تمرین می‌کنند و هر چه در توان دارند می‌گذارند. طبیعی است بعضی‌ها به خاطر بازی‌کردن کمتر از حد انتظارشان، ناراحت شوند ولی سعی می‌کنم حتی در مورد دقایق بازی هم تعادل را به هم نزنم. ما تا الان ۱۲ گل خورده‌ایم، اما ۷ تا از آن فقط در 2 بازی بوده است.

برای ما مهم است که او دوباره کنار گروه باشد. او در شرایطی دشوار و حساس قرار دارد، سخت‌تر از آنچه از بیرون به نظر می‌رسد. به نظر می‌رسد مقصر نباشد، اما یک نفر از بین رفته و این موضوع روی وجدان انسان سنگینی می‌کند. وظیفه‌ی ماست که از جوزپ حمایت کنیم و او هم باید بپذیرد که زندگی همیشه آن‌طور که می‌خواهیم پیش نمی‌رود.

اگر یاد نگیری چطور ببازی، هیچ‌وقت یاد نمی‌گیری چطور برنده شوی؛ لائوتارو باید بیشتر لبخند بزند

  • راه قانع کردن بازیکنان در مورد فاجعه نبودن یک باخت و بیش از حد هیجانی نشدن به خاطر یک برد؟

 اولین قانون، دانستن چگونگی باختن است. همه چیز از همین‌جا شروع می‌شود، چون اگر یاد نگیری چطور ببازی، هیچ‌وقت یاد نمی‌گیری چطور برنده شوی. باید به نماد و لوگوی روی سینه احترام گذاشت و نام روی پشت پیراهن را کنار گذاشت. فقط این‌طور می‌توانی بپذیری که کمال وجود ندارد و نیاز است در سختی‌ها ایستاد. بعضی‌ها از بیرون انتظارات زیادی دارند، باخت را نمی‌پذیرند یا فکر می‌کنند بردن آسان است، اما این واقعیت ندارد. فوتبالیست‌ها انسان‌اند و دنبال رویایی می‌روند که از کودکی در سر داشته‌اند.

  • راه کاهش فشار لائوتارو وقتی گل نمی‌زند و بیش از حد مسئولیت را بر دوش می‌کشد؟

 به لائوتارو لبخند زدن، شادی و اشتیاق را توصیه کردم. او یک رهبر است. گاهی اوقات سنگینی مسئولیت افکار او را تحت الشعاع قرار می‌دهد. به او گفتم: «تو خودت را می‌شناسی، می‌دانی چقدر زحمت می‌کشی، چه جایگاهی برای ما داری و چقدر تحسینت می‌کنیم. فقط یاد بگیر لبخند بزنی». او باید کمی بیشتر لبخند بزند.