به گزارش اطلاعات آنلاین، پیمان حدادی به عنوان مدیرعامل باشگاه پرسپولیس معرفی شد؛ اتفاقی که از هفته گذشته بسیاری منتظر اعلام رسمی آن بودند.
حدادی که پیش از حضور در پرسپولیس چهره‌ای شناخته‌شده در جامعه ورزش نبود، بدون داشتن سابقه مدیریت ورزشی وارد هیأت‌مدیره باشگاه شد. وی که انتخاب بانکی‌ها برای این مسئولیت بود، آرام‌آرام به هدف بزرگ خود یعنی مدیرعاملی پرسپولیس رسید.
او از منتقدان نحوه مدیریت رضا درویش به شمار می‌رفت، اما طی یک سال گذشته برخی حمایت‌های خاص بیرون از فوتبال از درویش، مانع برکناری او توسط هیأت‌مدیره شده بود. در نهایت برکناری درویش دلایل خاص خود را داشت که یکی از مهم‌ترین آنها، فشار هواداران بر بانک شهر برای تغییر مدیرعامل بود.
اما اینکه پس از درویش چه کسی بر صندلی مدیریت پرسپولیس می‌نشیند، داستان دیگری داشت. در هفته‌های گذشته چندین نام برای این سمت مطرح شده بود و حتی از برخی افراد برنامه کاری نیز گرفته شد؛ چهره‌هایی چون جعفر سمیعی، حمیدرضا گرشاسبی، محمد محمدی و حسین خبیری — که وجه اشتراک همه آنها سابقه حضور در پرسپولیس بود. این افراد خود را آماده پذیرش مسئولیت کرده بودند، اما در نهایت بازی را به فردی باختند که لابی‌های قدرتمندتری بیرون از عرصه ورزش داشت.
بر اساس اطلاعاتی که به دست ما رسیده، حدادی که رقیب جدی علی اینانلو محسوب می‌شد، در نهایت توانست خود را ابتدا به عنوان سرپرست و سپس مدیرعامل باشگاه معرفی کند. جالب آن‌که چند ماه پیش حکم جانشینی درویش برای اینانلو صادر شده بود، اما فشارهای بیرونی و حمایت برخی افراد خاص، پروژه برکناری درویش را به تعویق انداخت و آن حکم نیز باطل شد.
اینکه پیمان حدادی با چه پیشینه و شناخت ورزشی به مدیرعاملی پرسپولیس رسیده، پرسشی است که ذهن بسیاری را درگیر کرده است. با این حال، در همان مدت کوتاه سرپرستی او نیز برخی اقدامات اینانلو و انتصابات بدون اطلاع حدادی، زمینه چالش‌های زیرپوستی میان این دو را فراهم کرده است. باید دید آیا در ادامه می‌توانند به شکلی مسالمت‌آمیز همکاری داشته باشند یا خیر.
درباره پشت‌پرده انتخاب حدادی به‌عنوان مدیرعامل، آنچه به دست ما رسیده نشان می‌دهد که وی از حمایت جدی برخی چهره‌های تأثیرگذار در دولت برخوردار است؛ افرادی که ظاهراً در انتخاب مدیرعامل پرسپولیس، موضوعاتی چون تخصص ورزشی و مقبولیت در جامعه فوتبال را چندان مهم نمی‌دانند و صرفاً «قرمز بودن» و سابقه حضور در ورزشگاه با پرچم پرسپولیس را کافی می‌دانند.
به گزارش اطلاعات آنلاین، پیمان حدادی به عنوان مدیرعامل باشگاه پرسپولیس معرفی شد؛ اتفاقی که از هفته گذشته بسیاری منتظر اعلام رسمی آن بودند.
حدادی که پیش از حضور در پرسپولیس چهره‌ای شناخته‌شده در جامعه ورزش نبود، بدون داشتن سابقه مدیریت ورزشی وارد هیأت‌مدیره باشگاه شد. وی که انتخاب بانکی‌ها برای این مسئولیت بود، آرام‌آرام به هدف بزرگ خود یعنی مدیرعاملی پرسپولیس رسید.
او از منتقدان نحوه مدیریت رضا درویش به شمار می‌رفت، اما طی یک سال گذشته برخی حمایت‌های خاص بیرون از فوتبال از درویش، مانع برکناری او توسط هیأت‌مدیره شده بود. در نهایت برکناری درویش دلایل خاص خود را داشت که یکی از مهم‌ترین آنها، فشار هواداران بر بانک شهر برای تغییر مدیرعامل بود.
اما اینکه پس از درویش چه کسی بر صندلی مدیریت پرسپولیس می‌نشیند، داستان دیگری داشت. در هفته‌های گذشته چندین نام برای این سمت مطرح شده بود و حتی از برخی افراد برنامه کاری نیز گرفته شد؛ چهره‌هایی چون جعفر سمیعی، حمیدرضا گرشاسبی، محمد محمدی و حسین خبیری — که وجه اشتراک همه آنها سابقه حضور در پرسپولیس بود. این افراد خود را آماده پذیرش مسئولیت کرده بودند، اما در نهایت بازی را به فردی باختند که لابی‌های قدرتمندتری بیرون از عرصه ورزش داشت.
بر اساس اطلاعاتی که به دست ما رسیده، حدادی که رقیب جدی علی اینانلو محسوب می‌شد، در نهایت توانست خود را ابتدا به عنوان سرپرست و سپس مدیرعامل باشگاه معرفی کند. جالب آن‌که چند ماه پیش حکم جانشینی درویش برای اینانلو صادر شده بود، اما فشارهای بیرونی و حمایت برخی افراد خاص، پروژه برکناری درویش را به تعویق انداخت و آن حکم نیز باطل شد.
اینکه پیمان حدادی با چه پیشینه و شناخت ورزشی به مدیرعاملی پرسپولیس رسیده، پرسشی است که ذهن بسیاری را درگیر کرده است. با این حال، در همان مدت کوتاه سرپرستی او نیز برخی اقدامات اینانلو و انتصابات بدون اطلاع حدادی، زمینه چالش‌های زیرپوستی میان این دو را فراهم کرده است. باید دید آیا در ادامه می‌توانند به شکلی مسالمت‌آمیز همکاری داشته باشند یا خیر.
درباره پشت‌پرده انتخاب حدادی به‌عنوان مدیرعامل، آنچه به دست ما رسیده نشان می‌دهد که وی از حمایت جدی برخی چهره‌های تأثیرگذار در دولت برخوردار است؛ افرادی که ظاهراً در انتخاب مدیرعامل پرسپولیس، موضوعاتی چون تخصص ورزشی و مقبولیت در جامعه فوتبال را چندان مهم نمی‌دانند و صرفاً «قرمز بودن» و سابقه حضور در ورزشگاه با پرچم پرسپولیس را کافی می‌دانند.