پرسپولیس‌ امروز در هفته ششم از مرحله گروهی رقابت‌های لیگ نخبگان در دوحه به مصاف الشرطه عراق می‌رود تا آخرین بخت‌هایش برای رسیدن به مرحله حذفی این لیگ‌ که امسال اولین دوره‌اش برگزار می‌شود‌ را بیازماید. بدون در نظر گرفتن تعارفات همیشگی که چیزی غیر از آسیب برای ورزش حرفه‌ای ایران در پی نداشته، پرسپولیس در این فصل نشانی از تیم منسجم، متحد و رقابتی‌ در آسیا نشان نداده و این روزها یکی از چهار تیم پایانی جدول 12‌تیمی غرب آسیا‌ست که هنوز بعد از پنج هفته طعم برد را نچشیده است. این آزاردهنده‌ترین گزاره برای هواداران تیمی است که در سال‌های 2018 و 2020 تا پای کسب قهرمانی در بالاترین رقابت‌های آسیایی پیش رفتند و از بالا‌بردن جام بازماندند. سرخ‌پوشان تهرانی که پس از کسب قهرمانی‌های متعدد در لیگ برتر‌ سطح انتظارات را بالاتر برده و افق خواسته‌هایشان را گسترده‌تر کردند، در این فصل به دنبال موفقیت در لیگ نوپای نخبگان آسیا رفتند و امید زیادی داشتند تا خوان کارلوس گاریدوی اسپانیایی بتواند آنها را به چنین خواسته‌ای برساند یا حداقل نزدیک کند. 

خاصه آنکه امسال کسب موفقیت در این لیگ و عبور از یک مرحله به مرحله بالاتر، به لحاظ مالی هم آورده درخوری برای باشگاه خواهد داشت. این اتفاق همان‌طور‌که عنوان شد، فعلا میسر نشده است. پرسپولیس بین 12 تیم حاضر در این مرحله که هشت تای آنها به مرحله بعدی صعود می‌کنند در رده نهم قرار گرفته است. تازه این رده را هم به لطف گل‌های بیشتر به ثمر رسانده در مقایسه با پاختاکور ازبکستان دارند، وگرنه‌ رتبه آنها پیش از آغاز این هفته می‌توانست دو‌رقمی باشد. آنها از پنج بازی گذشته، سه تساوی و دو شکست در کارنامه دارند که باعث تنزل جایگاهشان در جدول کلی شده است. از آنجا که فاصله این تیم با منطقه تیم‌های صعود‌کننده چندان زیاد نیست، روی کاغذ‌ شانس سرخ‌پوشان تهرانی برای رفتن به مرحله بعدی دست‌نخورده باقی مانده است. ولی پرسش کلیدی این است که گاریدو بالاخره می‌تواند پرسپولیس را به اولین برد آسیایی‌اش در این فصل برساند؟ از سوی دیگر، آیا گاریدو انتخاب درستی از سوی پرسپولیسی‌ها برای تحقق رؤیایی آسیایی‌شان است؟ در نگاه نخست و با توجه به بودجه، ستاره و قدرت تیم‌های گردن‌کلفت عربی، به‌ویژه عربستانی‌ها، شاید انتظار موفقیت در آسیا از پرسپولیس، با در نظر گرفتن سقف بودجه و نداشتن مهره تأثیرگذار، خنده‌دار به نظر بیاید ولی برای باشگاهی که پیش از این با چنین شرایطی، نه یک‌ بار، بلکه دو بار توانسته طعم حضور در فینال رقابت‌های مشابه را بچشد، این موضوع نمی‌تواند توجیه درخوری باشد. شاید اگر پرسپولیس یک بار با تیمی ناقص و بدون ستاره به فینال رسیده بود می‌شد آن را پای اتفاق گذاشت ولی وقتی یک بار برانکو با آن پیکره ناقص تیمی و یک بار هم یحیی در جدالی نابرابر با تیم‌های گردن‌کلف عرب‌زبان، توانسته‌اند پرسپولیس را به فینال برسانند، پس دست‌یازیدن به بهانه‌های این‌چنینی که پول و ستاره اثرگذار هستند، دادن آدرس اشتباهی به مخاطب است. این مورد به معنای بی‌اثر‌بودن پول و ستاره نیست، ولی آگاهی‌داشتن نسبت به این بخش که چنین فاکتورهایی شرط کافی نیستند، نکته مهمی است؛ چه‌بسا اگر چنین بود، در‌حال‌حاضر تیمی همچون العین در قعر جدول 12‌تیمی این رقابت‌ها نبود. با‌این‌حال، باز هم داشتن چنین توقعی که تیمی از ایران در شرایط کنونی شانسی برای رسیدن به فینال و رده‌های بالاتر داشته باشد، همچنان سنگین است. در چنین مواردی می‌شود ارزش کار سرمربی و تیم را به سمت دیگری برد و از «بدشانسی» حرف زد. می‌شود مثل جدال بازی نخست پرسپولیس با الاهلی عربستان در همین لیگ‌ درخشید، خوب بازی کرد، خلق موقعیت فراوان داشت و نهایتا با بدشانسی، بردن و کسب سه امتیاز را از دست داد. در این زمینه هم پرسپولیسِ گاریدو به‌شدت دچار مشکل شده است. ماجرا از این قرار است که پرسپولیس تحت هدایت و نظارت این مرد اسپانیایی، این روزها در آسیا نه‌تنها نمی‌برد، بلکه زیبا هم بازی نمی‌کند تا تیغ انتقادات در این زمینه تیزتر شود. پرسپولیس حتی در دو بازی ساده اخیرش مقابل تیم‌هایی همچون الریان و الغرافه هم از رسیدن به پیروزی بازمانده تا مشخص شود‌ مشکل فراتر از چیزی است که بتوان از آن به عنوان بدشانسی یاد کرد. حتی دیگر بهانه‌ای به اسم زیرساخت و کیفیت بد زمین هم وجود ندارد؛ در توفیقی اجباری، نمایندگان ایران که به واسطه اتفاقات سیاسی‌ میزبانی را از دست داده‌اند، چندین هفته‌ است در ‌‌کشور ثالث به مصاف رقبا می‌روند که این یکی هم راه را بر بهانه‌جویی‌های مربیانی که از کیفیت زمین‌های چمن ورزشگاه‌های ایرانی می‌نالیدند، بسته است. همه این موارد عنوان شد تا مشخص شود که خوان کارلوس گاریدو، برای بازی امروز که قرار است از ساعت 17:30 به وقت تهران برگزار شود، دیگر بهانه‌ای ندارد. به‌ویژه اینکه آنها با تیمی ضعیف‌تر از خود، به لحاظ کسب امتیاز، مسابقه دارند که دست بر قضا‌ در عدم رسیدن به موفقیت، با پرسپولیسی‌ها همدرد هستند. الشرطه‌ای‌ها سه مسابقه از پنج دیدار خود را واگذار کرده‌اند و از دو بازی دیگر هم فقط دو امتیاز به‌دست آورده‌اند. دو شکست سنگین 5 بر صفر مقابل الهلال و 5 بر یک مقابل الاهلی عربستان در کنار پذیرش شکست 3 بر یک در جدال با الوصل امارات باعث شده الشرطه با 14 گل خورده و فقط سه گل زده، بدترین تفاضل گل را در میان تیم‌های لیگ نخبگان داشته باشد و با یک امتیاز اختلاف نسبت به العین در رتبه یازدهم جدول این رقابت‌ها در منطقه غرب آسیا‌ست. حالا در چنین شرایطی و با درنظرگرفتن اینکه پرسپولیس پس از این بازی دو جدال بسیار دشوار مقابل الهلال و النصر عربستان خواهند داشت، «گاریدو تایم» بیش از هر زمان دیگری برجسته شده است. این مربی اسپانیایی اگر می‌خواهد از دست شایعاتی که همین روزها بین هواداران پرسپولیس رواج پیدا کرده و زمزمه اخراجش نقل محافل شده‌ رهایی پیدا کند، باید رقیب عراقی که در طول فعالیتش هرگز یک تیم ایرانی را شکست نداده از پیش‌رو بردارد. اگر چنین شود، یکی دو طلسم آزاردهنده برای این مربی و در سطحی بالاتر برای پرسپولیس می‌شکند. گاریدو تا‌به‌الان نتوانسته در مدت‌زمان حضورش در فوتبال آسیا در دو سطح لیگ قهرمانان و لیگ نخبگان‌ بردی به دست بیاورد. پس‌ اگر امروز الشرطه را ببرد، اولین بردش در رقابت‌های آسیایی را کسب می‌کند. بردی که می‌تواند رأی به شکسته‌شدن طلسم سیاه پرسپولیس در این فصل هم بدهد تا آنها بالاخره بتوانند اولین پیروزی‌شان در لیگ نخبگان آسیا را هم جشن بگیرند.