به گزارش "ورزش سه"، آدریانو به بهانه انتشار کتاب زندگی‌نامه‌اش درباره اعتیاد به الکل و افسردگی صحبت کرده و می‌گوید علت افتادنش به دام این معضلات ناراحتی شدید بعد از مرگ پدرش بوده است. او تا جایی درگیر شده بود که باشگاه اینتر می‌خواست او را به کلینیک بفرستد.
آدریانو یکی از استعدادهای بزرگ فوتبال بود که می‌توانست جایگاهی به مراتب بالاتر از آنچه تجربه کرد به دست بیاورد. اما آدریانو همچنان که از محلات فقیرنشین برزیل برخاسته بود و به زندگی سخت عادت داشت در سال‌های فوتبالش هم سختی‌های زندگی را دوباره چشید.
آدریانو می‌گوید: همه چیز از مرگ پدرش آغاز شد. پسر بااستعداد برزیلی به افسردگی دچار شد و به الکل اعتیاد پیدا کرد. این وضعیت باعث شد او در تیمش اینتر هم قدم‌هایی اشتباه بردارد. همه چیز دست به دست هم داد تا او در یک سیاهچاله بیفتد.
آدریانو به بهانه انتشار کتاب زندگی‌نامه‌اش به کوریره دلا سرا گفت دشمن اصلی برای او اعتیاد بوده است. او توضیحات جالبی داده و می‌گوید: در روزهای اول زمانی که با شرایط بسیار بد و با تأخیر به تمرین اینتر می‌رسید، باشگاه برای اینکه موضوع به رسانه‌ها کشیده نشود دست به هر کاری می‌زد. ولی در نهایت اینتر هم از دست رفتار آدریانو خسته شده و به او گفت باید به کلینیک رفته و بستری شود تا اعتیاد را ترک کند.
آدریانو از گفت‌وگویی که با موراتی، رئیس وقت اینتر، داشت پرده برداشت: موراتی صدایم کرد و گفت اول اینکه اتفاقی که برایت پیش آمده و شرایطی که داری نباید باعث شرمندگی‌ات بشود. این اتفاقی است که برای خیلی‌ها می‌افتد. ولی می‌خواهم یک پیشنهاد بدهد. ما تو را به یک کلینیک ویژه در سوئیس می‌فرستیم تا سالم برگردی. ولی من مثل خیلی از فوتبالیست‌ها نپذیرفتم و شاکی شدم. چرا؟ چون افسردگی داشتم. موراتی برای همه یک اسطوره است. او برای من واقعا مثل پدر بود. حیف.
آدریانو در ادامه اشاره کرد که همین حالا هم با مشکل اعتیاد به الکل دست و پنجه نرم می‌کند. او بهانه خود برای این اعتیاد را هم مشخص کرد: ناکام ماندن به عنوان یک استعداد بزرگ فوتبالی: "من الان هر روز درگیر اعتیاد به الکل هستم. چطور شد به یک الکلی تمام‌عیار تبدیل شدم؟ نمی‌خواهم خودم را توجیه کنم ولی اصلا آسان نیست که قبول کنید ناکام‌ترین استعداد فوتبالی دنیا هستید. آن هم در سن من که اوضاع بدتر می‌شود".
او در ادامه به ماجرای زندگی‌‌اش بعد از اینتر پرداخت و گفت: "به ویلا کروزیرو، شهر خودم، برگشتم. جایی که پدرم را در همه کوچه پس‌کوچه‌ها می‌دیدم. ولی هیچکس انگار من را نمی‌دید. قانون شماره یک فاولا (زاغه‌نشین‌های برزیل) این است که دهنت را بسته نگه دار. فکر می‌کنید کسی می‌نشست پشت سر من حرف می‌زد؟ نه، اینجا پر از خبرچین است. روزنامه‌‌های ایتالیایی غوغا کردند و فکر می‌کردند من را گروگان گرفته‌اند. حتی پلیس ریو عملیات انجام داد که مثلا من را نجات بدهد. می‌گفتند به گروگان گرفته شده‌ام".
آدریانو بعد از روزهای خوش خود در اینتر که به پایان رسیده بود دوره‌ای کوتاه در میامی یونایتد آمریکا بازی کرده و در سال 2016 بازنشسته شد. او مصاحبه‌اش را با این حرف‌ها به پایان برد: "من بزرگترین ناکام تاریخ فوتبالم. از این کلمه خوشم می‌آید: استعداد ناکام. چون می‌دانم چطور زندگی خودم را نابود کردم. ولی الان راحتم، چه باک. از اینکه می‌بینم استعداد ناکام صدایم می‌کنند خوشم می‌آید. لکه‌ننگی که حتی شاید برایم جذاب است".