علی فروزانفر در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در خصوص اهمیت مقابله با فراموشی مسئله فلسطین و رژیم اشغالگر قدس گفت: یکی از پایههای شکلگیری این دولت جعلی، ایجاد فراموشی در ذهن مردم است؛ فراموشی اینکه فلسطین کشوری بوده، ملتی داشته و تمدنی به نام فلسطین وجود داشته است. این رژیم با منطق فاسد خود سعی کرده تاریخ و فرهنگ فلسطین و حتی جنایات خود از دوران استعمار انگلیس تاکنون در ذهن مردم دنیا فراموش شود.
وی افزود: از ابتدای انقلاب اسلامی، رهبران و علمای اسلام به خصوص ولی فقیه، همواره تلاش کردهاند؛ ظلم اسرائیل و مظلومیت فلسطین را به دنیا یادآوری کنند. این نقش فرهنگ و هنر است که موضوع فلسطین را در اذهان مردم تثبیت کند. نمایشگاهها، کاریکاتورها، نمایشها، فیلمها، تصاویر و کتابهایی که درباره این موضوع نوشته میشوند، همگی به این هدف خدمت میکنند. ایبنا به عنوان خبرگزاری تخصصی کتاب میتواند نقشی مؤثر در ثبت و گسترش آثار هنری و فرهنگی مرتبط با فلسطین ایفا کند.
فروزانفر در مورد مسئله کتاب و هنر نیز بیان کرد: هنرمندان در سالهای اخیر به تولید آثار مرتبط با فلسطین پرداختهاند، اما از ۷ اکتبر سال گذشته تاکنون، با حجم زیادی از وقایع روبرو بودهایم که هرکدام حادثه قبلی را تحت شعاع قرار دادهاند. این امر موجب فراموشی برخی جزئیات میشود، اما همچنان، مبارزهای روزانه برای روایت حقیقت در جریان است.
او با تأکید بر اهمیت کتاب، ادامه داد: کتاب همچنان یکی از ابزارهای اصلی تثبیت و انتقال محتوا است. هرچند امروز ابزارهای جدیدی مانند نشریههای الکترونیکی، کتابهای صوتی، کلیپها و فیلمهای کوتاه پدید آمدهاند، اما این موضوع از اهمیت کتاب کم نکرده است و رسانههای جدید در کنار کتابها به انتقال محتوا کمک میکنند.
وی با اشاره به چالشهای اقتصادی در حوزه نشر گفت: افزایش قیمتها و گرانی کاغذ، چاپ کتاب را با مشکلات اقتصادی مواجه کرده است. در گذشته، عکاسها از هر نمایشگاه خود کتاب چاپ میکردند، اما اکنون به دلیل هزینههای بالا، این امکان به سختی فراهم است. این به معنای کاهش اهمیت کتاب نیست، بلکه نشاندهنده چالشهای مالی است که بر عهده دستگاههای فرهنگی و متولیان امر است تا با آن مقابله کنند.
فروزانفر افزود: با وجود چالشها، دستگاههای فرهنگی همچنان به اهمیت چاپ کتاب و ثبت آثار در قالب مجلد واقفاند و تلاش میکنند تا این حوزه از اهمیت خود کاسته نشود. دغدغه درباره کتاب، نشان میدهد که این مسئله همچنان زنده است و خدای نکرده به کمتوجهی دچار نمیشود.
∎