محققان علوم فضایی یک سیاره فراخورشیدی (خارج از منظومه شمسی) بسیار داغ با ابرهای فلزی را کشف کرده‌اند که تیتانیوم از آنها می‌بارد.
به گزارش ایرنا، دانشمندان روز دوشنبه از کشف یک جهان داغ و سوزان با دمایی در حد ۲ هزار درجه سانتی‌گراد خبر دادند؛ جایی که سیلیکات‌ها و فلزات شیشه‌مانند می‌جوشند و از بخارات آنها ابرهای فلزی تشکیل می‌شود. این دنیای عجیب و غریب که LTT۹۷۷۹b نام‌گذاری شده، روشن‌ترین سیاره‌ای است که تاکنون در خارج از منظومه خورشیدی کشف شده است و محققان آن را «سیاره‌ای که نباید وجود داشته باشد» توصیف کرده‌اند!
این سیاره به اندازه «نپتون» است و به ستاره مرکزی منظومه خود بسیار نزدیک است بطوری که هر ۱۹ ساعت یک بار به دور ستاره می‌چرخد و به بیان دیگر هر سال آن تنها ۱۹ ساعت است. سمتی از سیاره که رو به روی ستاره آن قرار دارد، دمایی در حد ۲ هزار درجه سانتی‌گراد دارد. این سیاره که حدود ۲۶۰ سال نوری با زمین فاصله دارد در ابتدا در سال ۲۰۲۰ توسط سازمان «ناسا» کشف شده بود اما یافته‌های جدید درباره آن با مطالعات بعدی با استفاده از تلسکوپ فضایی «چیوپس» رصدگر سیارات فراخورشیدی سازمان فضایی اروپا مشخص شده است.
محققان می‌گویند که این سیاره به علت بازتاب‌دهندگی بالای آن از ابتدا هم یک معما بوده است. بسیاری از سیارات و قمرها بازتاب‌دهندگی پایینی دارند زیرا نور را جذب می‌کنند. استثناها در این زمینه شامل جهان‌های یخی مانند قمر «اروپا»ی سیاره «مشتری» یا جهان‌های ابری مانند «زهره» (ونوس) هستند.
هر چند سیاره LTT۹۷۷۹b نور را «مانند آینه» بازتاب می‌دهد، محققان می‌گویند که به نظر می‌رسید این سیاره داغ‌تر از آن است که بتواند ابر داشته باشد حتی اگر ابرها از فلز و شیشه باشند. اما مشخص شد که اتمسفر این سیاره چنان مملو و اشباع‌شده از فلزات و بخارهای سیلیکات است که قطراتی شکل می‌گیرد و قطرات باران تشکیل شده از تیتانیوم می‌بارند.
یک معمای دیگر این بود که سیاراتی با اندازه LTT۹۷۷۹b که اتمسفر دارند، نباید در چنین فاصله نزدیکی به خورشید خود وجود داشته باشند چرا که لایه خارجی (آن سیاره) به سادگی می‌سوزد و از بین می‌رود. «ویوین پارمنتیر» از محققان دست اندر کار این تحقیق می‌گوید: این سیاره‌ای است که نباید وجود داشته باشد. ما انتظار داریم که اتمسفر چنین سیاراتی توسط خورشید آنها منفجر شود و از میان برود و تنها سنگ و صخره بر جا بماند.
پاسخ این معما تا حدی در بازتاب‌دهندگی بالای این سیاره نهفته است و منجر به وجود سیاره‌ای شده است که دانشمندان آن را «صحرای نپتون داغ» نامیده‌اند. «سرجیو هویر» از دیگر محققان می‌گوید: ابرهای موجود نور خورشیدی را بازتاب می‌دهند و مانع از داغ‌شدن بیش از حد و تبخیر سیاره می‌شوند.
از سوی دیگر فلزی بودن بالای جنس این سیاره و اتمسفر آن موجب سنگینی آن شده که منفجر شدن و از بین رفتن آن دشوارتر می‌شود. این محققان امیدوارند با داده‌های جدید از تلسکوپ‌های هابل و جیمز وب به تصویر کامل‌تری از این دنیای عجیب برسند.
