در همین حال الکسیس سیپراس که نتوانسته اولین قسط از وام های کشورش را پرداخت کند، بر لزوم افزایش مالیات ثروتمندان و دفاع از توده های مردم تاکید می کند، اما این شعارها با شرایط فعلی اتحادیه اروپا سازگار نیست.

رهبران اروپا نه می توانند یونان را در اتحادیه نگاه دارند و نه عضویت آن را لغو کنند. از طرفی اگر اروپایی ها به یونان ارفاق کرده و بدهی هایش را تقسیط کنند، کشورهای دیگر این اتحادیه از جمله اسپانیا، پرتغال و ایتالیا مدعی می شوند که باید چنین امتیازی به آنها نیز داده شود اما وضع یونان به قدری بحرانی است که دیگر جای این صحبت ها نیست، زیرا گزارش هایی درباره آغاز مهاجرت شهروندان منتشر می شود.

بدون شک، اتحادیه اروپا چاره ای جز تقسیط بدهی های یونان ندارد و باید تبعات سنگین بخشش بدهی های 130 میلیارد یورویی یونان را بپذیرد. مردم یونان نیز خواهان خروج کشورشان از اتحادیه اروپا نیستند زیرا اکثرا موجودیت خود را در گرو این اتحادیه می دانند.

یونانی ها حتی حاضر به تحمل تدابیر ریاضت طلبانه اقتصادی به جای خروج از اتحادیه اروپا هستند، زیرا ورود به این اتحادیه را افتخاری مهم برای خود می دانند.

اتحادیه اروپا نیز خواهان این نیست که بازار یونان را از دست دهد و ارزش یورو در برابر دلار کاهش پیدا کند البته درست است که اتحادیه اروپا تمام تلاش خود را برای باقی ماندن یونان در این اتحادیه انجام می دهد و اجازه نمی دهد بازار یونان به دست روس ها بیفتد، اما مشکلات اقتصادی در یونان باعث شده ارزهای اروپایی و حتی ارزهای چین و ژاپن کاهش پیدا کند.

از طرفی مسکو علاوه بر داشتن روابط مذهبی با یونان، سوابق درخشانی را در زمینه سرمایه گذاری بعد از اتحادیه اروپا دارد و وام 17 میلیارد دلاری روسیه به آتن به معنای ناکامی سنگین این اتحادیه است. در مجموع باید گفت آینده یونان چندان قابل پیش بینی نیست.

دکتر علی بیگدلی - کارشناس اروپا و استاد دانشگاه شهید بهشتی