به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از Live Science، باستان‌شناسان در استانبول اعلام کردند یک مقبره آجری ۲۳۰۰ساله بدست آوردند که حاوی بقایای سوزانده شده فردی است که احتمالاً جسد او در گور گذاشته و سپس به آتش کشیده شده است. باستان‌شناسان می‌گویند مقبره‌ای این چنینی یک یافته نادر است.

در زمان دفن این شخص، این منطقه به نام کلسدون شناخته می‌شد که در آن زمان شهری پر رونق در دوران هلنیستی بود. این مقبره که حاوی بقایای سوزانده شده حداقل یک نفر است، در ایستگاه قطار حیدرپاشا در استانبول پیدا شد. رحمی عسل (مدیر موزه‌های باستان‌شناسی استانبول) گفت که باستان‌شناسان همچنین یک جام سفالی و یک شیشه عطر را در داخل این قبر پیدا کردند. این یافته یکی از قدیمی‌ترین یافته‌های این منطقه است. کاوش باستان‌شناسان در این منطقه در پی نوسازی و گسترش سیستم راه آهن در منطقه انجام و منجر به کشف بخشی از تاریخ استانبول شده است.

تجزیه و تحلیل اولیه جسد نشان داد اگرچه جسد این فرد در داخل گور سوزانده شده بود، اما برخی از استخوان‌ها و بخش‌هایی از بدن او سالم باقی مانده و می‌توان گفت تمام جسد نسوخته است. عسل در این باره گفت: من هرگز این نوع از مقبره‌های سوزانده شده از دوره هلنیستی را ندیده‌ام.

در حدود ۲۳۰۰ سال پیش کلسدون شهری پر رونق بود و نقش پررنگی در سیاست‌های بین‌المللی داشت. نوآ کایه (استادیار تاریخ در دانشگاه ایالتی میشیگان) دراین باره گفت: بین سال‌های ۲۳۵ و ۲۲۰ قبل از میلاد، کلسدون، همراه با بیزانس (شهری در مجاورت آن) عوارض سنگینی بر کشتی‌هایی و ضع کردند که از تنگه بسفر به سمت دریای سیاه می‌رفتند.

البته برخی از نویسندگان باستان از کلسدون به عنوان «سرزمین نابینایان» یاد می‌کردند، زیرا مناطق دیگری نیز در نزدیکی آن وجود داشت که برای یک شهر مناسب‌تر بودند. در قرن چهارم پس از میلاد، امپراتور روم کنستانتین، قسطنطنیه را تأسیس کرد، شهری که در نهایت بیزانس و کلسدون را دربرگرفت و به مرکز امپراتوری بیزانس تبدیل شد.

فلیکس پیرسون (مدیر شعبه استانبول مؤسسه باستان‌شناسی آلمان) معتقد است: کشف این مقبره ممکن است به روشن کردن چگونگی کارکرد کلسدون کمک کند. بررسی بیشتر این کاوش‌ها می‌تواند اطلاعات بیشتری در مورد آداب و رسوم تدفین و فرهنگ تشییع جنازه و سایر موضوعات از تمایز اجتماعی تا هویت افرادی که در این شهر زندگی می‌کردند را در اختیار ما بگذارد.