گمرک چین اولین واردات نفت خام ایران را در یک سال گذشته با وجود تحریمهای مداوم گزارش داده است و نزدیک به ۴ میلیون بشکه نفت خام ایران را در مخازن نفتی خود تخلیه کرده است.به گزارش جماران؛ به نظر میرسد با توجه به تنشهای ژئوپلیتیکی در خاورمیانه و شرق اروپا قیمت نفت در بازارهای جهانی همچنان صعودی باشد. مهر به نقل از رویترز نوشت: در یک ماه اخیر قیمت نفت ۱۵ درصد افزایش یافت و تنشهای ژئوپلیتیکی در جهان نیز بالا گرفت، با این حال اعضای اوپک تنها ۱۶ دقیقه زمان لازم داشتند تا تصمیم بگیرند که به افزایش تولید خود طبق برنامهریزیهای قبلی پایبند باشند. این ماه یکی از شلوغترین ماهها در عرصه ژئوپلیتیک در سالهای اخیر بوده است به طوری که تنش و جنگ احتمالی بین روسیه و اوکراین بالاگرفته، در قزاقستان ناآرامیهای کمسابقهای به وجود آمده، در مذاکرات هستهای بین ایران و آمریکا نشانههایی از پیشرفت دیدهشده و تأسیسات اماراتی موردحمله پهپادهای یمنی قرار گرفت. اوپک پلاس که سازمان کشورهای صادرکننده نفت و متحدانش به رهبری روسیه است با افزایش اندک تولیدات خود در ماه مارس موافقت کرد و هدف تولید نفت خود را ۴۰۰ هزار بشکه در روز افزایش داد. قیمت نفت خام برنت دریای شمال در ۲۸ ژانویه به بالاترین سطح هفتساله خود یعنی ۹۱.۷۰ دلار در هر بشکه رسید و در حال حاضر حدود ۹۰ دلار معامله میشود.
دلایل افزایش قیمت نفت
برخی از نمایندگان اوپک پلاس گفتند که آخرین مرحله رشد قیمت نفت ناشی از نگرانی در مورد کاهش عرضه به دلیل درگیریهای ژئوپلیتیکی است. یکی از نمایندگان به رویترز گفت: «قیمتهای نفت نه به دلیل عوامل بنیادی بازار، بلکه به دلیل ژئوپلیتیک بالا است». در ماه جاری علاوه بر بحران بینالمللی بر سر اوکراین، یمنیها هواپیماهای بدون سرنشین را روانه امارات متحده عربی کردند. استفان بر نوک، تحلیلگر بازار نفت در این خصوص گفت: «با ادامه بنبست روسیه و اوکراین و تحریک حولی در یمن، یک امتیاز ژئوپلیتیکی در قیمتهای نفت ایجاد میشود. یکی دیگر از نمایندگان اوپک پلاس در پاسخ به سؤالی درباره عامل اصلی افزایش اندک تولید اوپک گفت: «این تصمیم برای همه مناسب است، چه آنهایی که ظرفیت افزایش عرضه خود رادارند و چه آنهایی که این ظرفیت را ندارند».بسیاری از تحلیلگران، ازجمله گلدمن ساکس میگوید که ظرفیت مازاد بسیار کم میتواند قیمت نفت را در اواخر امسال به بالای ۱۰۰ دلار برساند.
اثر تحریم ایران بر قیمت نفت
تحریمهای ایالاتمتحده همچنین میلیونها بشکه تولید نفت در ایران و ونزوئلا را متوقف کرده است. این تصمیم اوپک به گروه زمان بیشتری میدهد تا منتظر جهتگیری مذاکرات هستهای ایران با غرب باشد که راه را برای لغو تحریمهای صادرات نفت از عضو اوپک هموار میکند. یک مقام ارشد وزارت خارجه آمریکا این هفته گفت که مذاکرات غیرمستقیم بین ایالاتمتحده و ایران در حال وارد شدن به "تصمیمات نهایی" است و همه طرفها باید تصمیمات سیاسی سختی اتخاذ کنند. در همین حال، جواد اوجی، وزیر نفت ایران گفته است که تهران آماده بازگشت سریع به بازار نفت است و میتواند عرضه را به میزان ۱.۵ میلیون بشکه در روز افزایش دهد. در ماه جاری، گمرک چین اولین واردات نفت خام ایران را در یک سال گذشته با وجود تحریمهای مداوم گزارش داده است و نزدیک به ۴ میلیون بشکه نفت خام ایران را در مخازن نفتی خود تخلیه کرده است. هرگونه توافق هستهای با ایران بهاحتمالزیاد اوپک پلاس را مجبور خواهد کرد که سهمیههای تولید خود را مجدداً مورد بازبینی قرار دهد تا مانند سالهای گذشته فضا برای صادرات بشکههای نفت ایران باز شود.
آینده خلیجفارس چینی است؟
پایگاه اینترنتی نشنال اینترست در مطلبی نوشته است: در اوایل ماه ژانویه، وزیران امور خارجه عربستان سعودی، کویت، عمان، بحرین و جمهوری اسلامی ایران به منظور تقویت مناسبات خود با حزب کمونیست چین در چارچوب سفری یکهفتهای راهی پکن شدند. اقتصاد آنلاین؛ این رسانه غربی نوشته است: چین، این ابرقدرت نوظهور جهان، به شریک تجاری شماره یک این کشورها تبدیلشده است که درنتیجه آن، نفوذ سیاسی پکن در خاورمیانه عمیقتر خواهد شد. در یک دهه گذشته، چین بهطور متوسط نیمی از نفت خود را از منطقه وارد کرده است. این کشور سال ۲۰۲۰، بالغ بر ۸۲ میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار نفت از کشورهای حاشیه خلیجفارس وارد کرد. برخلاف دموکراسیهای غربی، چین عجلهای برای کنار گذاشتن سوختهای فسیلی ندارد. همچنان که تقاضا برای نفت خلیجفارس در غرب کمرنگ میشود، واردات چین نقش مهمتری در شریان حیات اقتصادی منطقه ایفا میکند. بنا بر اعلام بانک جهانی، اختلافاتی در واردات و صادرات آمریکا، چین و عربستان سعودی وجود دارد آشکارتر میشود. صادرات آمریکا به عربستان سعودی در سال دو هزار از شش میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار به ۱۱ میلیارد و ۱۰۰ میلیون دلار در سال ۲۰۲۰ رسید درحالیکه واردات آن از این کشور از ۱۴ میلیارد و ۴۰۰ میلیون در سال دو هزار به ۹ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۰ رسید. صادرات و واردات چین از عربستان سعودی از کمتر از دو میلیارد دلار در سال دو هزار به ۲۸ میلیارد دلار در بخش صادرات و ۳۹ میلیارد دلار در بخش واردات در سال ۲۰۲۰ رسید. آنچه مشخص است آن است که اقتصاد چین و کشورهای حوزه خلیجفارس هرچه بیشتر در حال یکپارچگی با یکدیگر هستند، حالآنکه منافع اقتصادی منطقه و آمریکا در مسیر دور شدن از یکدیگر قرار دارد. امروز آمریکا بزرگترین تولیدکننده نفت است و کشورهای دموکراتیک غرب در نظر دارند مصرف سوخت فسیلی خود را کاهش دهند. چین از این تحولات برای تقویت قدرت خود بهرهبرداری کرده است. این کشور اکنون وارد توافقنامه همکاری ۲۵ ساله با جمهوری اسلامی ایران شده است و در حال کمک به عربستان سعودی نهتنها با برنامههای اقتصادی بلندپروازانه خود بلکه در زمینه توسعه برنامه هستهای نوپای این کشور است. مضاف بر این، کشورهای حاشیه خلیجفارس ممکن است چین را حامی بهتری بیابند. نظام سیاسی چین در مقایسه با آمریکا به این کشور امکان میدهد تا سیاست خارجی منسجمتری داشته باشد: دولت جو بایدن، رئیسجمهوری آمریکا کمپین " فشار حداکثری " دونالد ترامپ، رئیسجمهوری پیشین این کشور را علیه تهران اگر لغو نکرده باشد متوقف کرده است، حوثیها (انصار الله) را از فهرست گروههای تروریستی آمریکا خارج کرد و فشار علیه ریاض را برای پایان دادن به جنگ یمن افزایش داد. درنتیجه آن متحدان آمریکا که با چنین اقداماتی مخالف هستند در حال تنوع بخشیدن به حامیان خود به ویژه با چین هستند. چنانچه واشنگتن تصمیم بگیرد نقش خود را در خاورمیانه همچنان کمرنگ کند، چین احتمالاً این شکاف را پر خواهد کرد. این منطقه منابع انرژی بینظیری دارد و قدرت فزاینده چین در آنجا به این کشور امکان میدهد تا به اهرم نفوذ سیاسی بیشتری بر دیگر رقبا دست پیدا کند. طرفداران خروج آمریکا از منطقه خلیجفارس اغلب به ضرورت چرخش به سمت آسیا اشاره میکنند. باوجوداین خروج واشنگتن از منطقه ممکن است دقیقاً برخلاف اهداف آمریکا باشد و سرانجام، چین را جسورتر و توانمندتر سازد.
نظر شما