گروه مد و لباس هنرآنلاین: فروغ بروانیا، هنرمند عرصه دوختهای سنتی از استان سیستان و بلوچستان درباره شرایط حاکم بر این عرصه در استان خود به خبرنگار هنرآنلاین گفت: اغلب سوزندوزیهای استان ما قدمتی دیرینه دارند که به دلایل گوناگون برخی به خوبی شهرت یافتهاند اما برخی دیگر آنگونه که باید و شاید نزد مردم معرفی نشدهاند، آحاد جامعه اطلاع چندانی از آنها ندارند و در یک کلام باید گفت مردم ما را نمیشناسند چون شناسانده نشدهایم.
بروانیا افزود: به طور مثال هنر خامه دوزی از همان دوختهای سنتی است که بسیار مهجور بوده و بسیاری از مردم ما شناخت درستی درباره آن ندارند و همین نبود شناخت و آگاهی از جزئیات این دوخت سبب می شود که هنرمندان هم انگیزههای خود را از دست بدهند و مجرایی نیز برای فروش آثار خود نداشته باشند.
هنرمند عرصه دوختهای سنتی استان سیستان و بلوچستان با اشاره به اینکه ما در کشور خودمان قشری ناشناختهایم چه رسد به دیگر کشورها، اظهار داشت: نبود تبلیغات و حمایتهای رسانهای از فعالیت افرادی همچون من و سایر همنوعانم در سراسر کشور سبب میشود که نه تنها هنرمان مظلوم بماند بلکه فرصتی برای ورود به عرصههای ملی و بینالمللی پیدا نکنیم حال آنکه پس از شیوع ویروس کرونا، همان فرصتهای محدود نیز از میان رفت و تمام تمرکز ما برای آموزش و معرفی آثار و محصولات در بستر مجازی پیش برده شد.
او بیان کرد: هرچند بسیاری از سوزندوزیهای ایرانی و هنرهای سنتی در گذشت زمان و به دلایل برخی ضعفهای فرهنگی و اقتصادی به دست فراموشی سپرده شدهاند اما یکی از رسالتهای ما این است که برای گذر از این دوره و رساندن این میراث ارزشمند به دست آیندگان تمام عزم خود را جزم کنیم در نتیجه با وجود محدودیتها و محرومیتهای بسیار دست از تلاش برنخواهیم داشت.
بروانیا با تأکید بر نقش آموزش در توسعه هنرهای سنتی گفت: گسترش بسترهای آموزشی، یکی از مهمترین نکات در راستای حفظ این میراث است و امروز شاهد آنیم که بسیاری از جوانان با انگیزه بسیار پا به این عرصه میگذارند و با درک درست از اهمیت و جایگاه دوختهای سنتی کشورمان، نقش فرهنگی، هنری و اجتماعی خود را به درستی ایفا میکنند.
او در خاتمه بر لزوم افزایش حرکتهای حمایتی بخش دولتی از مظاهر فرهنگی کشور تأکید و تصریح کرد: قطعاً هنر دست زنان و مردان این سرزمین زمانی آنگونه که باید ارج نهاده میشود که متولیان امر به اهمیت حمایت از این افراد در مسیر توسعه و سازندگی کشور پی برده و از ظرفیتهای موجود برای پرورش و تربیت نسلهای هنرمند نهایت بهره را ببرند.