نشریه آمریکایی پولیتکو در گزارشی با عنوان "سه راه حل برای برون رفت از بن بست هسته ای میان دولت بایدن و ایران" نوشت: آمریکا خواستار تعهد کامل ایران به تعهدات خود در چارچوب برجام است تا زمینه اقدام مشابه از جانب واشنگتن فراهم شود اما مقام های ایران می گویند چرا تهران باید اولین گام را بردارد درحالی که این آمریکاست که از برجام خارج شده است.
نشریه پولیتیکو به همین بهانه در نوشتاری آورد: در شرایط سیاسی کنونی، رد پیشنهاد آمریکا از سوی ایران( اینکه اول ایران به تعهداتش عمل کند)، موضوعی قابل درک است.
بر اساس گزارش این نشریه آمریکایی، دولت دونالد ترامپ رئیس جمهوری سابق آمریکا اعتبار دیپلماتیک آمریکا را نه تنها در مورد توافق هسته ای بلکه در ارتباط با طیف وسیعی از توافق های بین المللی از بین برد. حتی آندسته از مقام های ایرانی طرفدار توافق هسته ای نگرانند که دولت بایدن فاقد اراده سیاسی برای اجرای دامنه کامل لغو تحریم های وعده داده شده باشد.
پولیتیکو در ادامه نوشت: در حالی که نه تهران و نه واشنگتن قصد ندارند اولین طرفی باشند که به تعهدات کامل به توافق بازگردند، بایدن باید راهی بیابد که ماهرانه و دشوار باشد، اینکه هر دو طرف را به بازگشت به تعهداتشان در آن واحد سوق دهد. این رویکرد ممکن است خوشایندترین گزینه باشد، اما مستلزم مذاکرات فنی قابل توجه بین دو طرف است.
بایدن باید باب مذاکرات مستقیم را بگشاید. اولین گام وی باید به قدری کافی باشد تا اعتقاد به منطق اولیه «برد-برد» توافق را احیا کند و منطق معتبری پیش روی مقام های ایرانی برای تعامل با آمریکا قرار دهد.
اما اگر بایدن در این مسیر گام نهد، مقام های آمریکا، اروپا و ایران این مساله را بررسی می کنند که اقدام نخست منطقی چه می تواند باشد.
بایدن در این زمینه سه گزینه پیش رو دارد:
نخست، دولت وی می تواند معافیت های موقتی را که به ایران امکان فروش نفت در عین برقرار بودن تحریم های آمریکا را می دهد، مهیا کند.
تولید و صادرات نفت ایران به رغم بحران کووید – ۱۹ و تحریم های آمریکا، سریعتر از آنچه پیش بینی شده، در حال افزایش است.
تلاش دولت بایدن برای ورود مجدد به برجام، با افزایش فروش نفت بار دیگر طبق منطق «برد – برد» توافق هسته ای، نتیجه خواهد داد.
درآمدهای حاصل از این کار از سوی ایران برای تجارت معاف از تحریم با کشوری که وجوهات در آن نگهداری می شود، مورد استفاده قرار می گیرد. چنین اقدامی در جهت حذف تنش با متحدان آمریکا همچون کره جنوبی، ژاپن و هند به کار می آید، کشورهایی که امنیت انرژی شان تحت تاثیر تحریم های آمریکا بر ایران قرار گرفته است.
دوم، دولت بایدن می تواند از درخواست وام ایران از صندوق بین المللی پول حمایت کند.
دولت بایدن باید این وام را به عنوان بخشی از تعهدات خود به پرداختن به تاثیر انسانی تحریم ها و تلاشی گسترده تر برای ترغیب صندوق بین المللی پول جهت استفاده از ظرفیت های مالی اش به منظور توجه به بحران اقتصادی ناشی از همه گیری اعطا کند.
در نهایت اینکه، راه حل سوم می تواند دسترسی ایران به ذخایر ارزی موجودش را تسهیل کند.
در حال حاضر، ایران به حدود ۱۰ درصد از ذخایرش دسترسی آزاد و آماده دارد، شرایطی که فشار زیادی بر پول رایج ایران وارد و تورم شدیدی را ایجاد کرده است که به مردم عادی آسیب می رساند.
ایران با کشورهای بسیاری برای دستیابی به دارایی های مسدود شده اش وارد مذاکره شده است، کشورهایی که به وزارت خزانه داری آمریکا به عنوان تصمیم گیرنده اصلی چشم دوخته اند.
دولت بایدن می تواند موافقت و دستورالعمل های لازم را در اختیار این کشورها از جمله متحدانی چون آلمان و کره جنوبی قرار دهد تا بانک های مرکزی و تجاری را برای پرداخت وجوهات به نمایندگی از دارندگان حساب های ایرانی توانمند کند.
همانند معافیت های نفتی و وام صندوق بین المللی پول، این پرداخت ها می تواند به تجارت معاف از تحریم محدود شود که نتیجه اصلی آن کاهش نرخ تورم است.
پولیتیکو در پایان این نوشتار آورد: اگر بایدن هر یک از این سه گام را بردارد، می توان انتظار داشت که ایران از شدت دادن به برنامه هسته ای اش دست بکشد.
پولیتیکو با عنوان اینکه هیچ کشوری تعهدات خود در چارچوب برجام را به طور کامل عملی نکرده، اما فرصتی برای مذاکرات جدید در قالب روح دیپلماسی «برد – برد» ایجاد شده است، نوشت: تضمینی وجود ندارد که این مذاکرات و روند پیچیده بازگشت به برجام موفقیت آمیز باشد اما بایدن باید تلاش خود را انجام دهد. بعد از چهار سال گذشته، حرکات توام با ترس نتیجه نخواهد داد. اکنون وقت جسور بودن و بی پروایی است.