به گزارش فارس، علی اکبر حقدوست رئیس کمیته اپیدمیولوژی ستاد مبارزه با کرونا گفت:‌ واقعیت این است که تغییرات روزانه را که می‌بینیم نباید فکر کنیم کاهش و افزایش شدیدی را دچار شدیم. وضعیت، وضعیت مطلوبی در کل کشور نیست.گاهی در یک استان دچار وضعیت قرمز و هشدار هستیم؛ نباید فکر کنیم که تفاوت زیادی بین مناطق هشدار و قرمز وجود دارد. همه استانها و شهرها باید مواظب و حساس باشند.

وی ادامه داد: شاخصی داریم یعنی اگر عدد یک باشد یعنی بیماری ثبات دارد، اگر بیش از یک باشد بیماری در حال افزایش و اگر کمتر از یک باشد، یعنی بیماری در حال کاهش است.

رئیس کمیته اپیدمیولوژی ستاد مبارزه با کرونا ما در اردیبهشت توانستیم به حدود 8 دهم برسانیم، گفت: اما متاسفانه از خردادماه کم کم در برخی استان‌ها این شاخص به بالای یک رسید و در دو هفته اخیر تقریبا بالاترین عدد را در کل کشور داشتیم و حول و حوش  1.1 دهم رسید اما در همان موقع  در برخی استانها به 1.4 دهم هم رسد و این میزان تسری ویروس را به دیگران نشان می‌دهد.

حقدوست افزود: اگر در مترو یک نفر آلوده عطسه کند و ماسک نداشته باشد و دیگران هم محافظ نداشته باشند ممکن است 10 نفر را هم آلوده کند. قطعا اکنون مراقبت و حساسیت ها کمتر شده است. این ویروس بسیار چموش است و به محض اینکه ما کنترل خود را کم کرده و رفتار را کنیم ویروس رخنه می‌کند و ویروس در جامعه در حال چرخش است و به هر استان شهرستان و خانواده‌ای که آسوده خاطر شود، حتما حمله می‌کند.

رئیس کمیته اپیدمیولوژی ستاد مبارزه با کرونا درباره اینکه آیا ویروس دچار جهش شده، گفت: هنوز مستندات علمی آنقدر قوی نیست و آنچه این میزان را بالا و پایین کرده رفتار مردم و رفتار اجتماعی است تا جهش ویروس.

 وی درباره اعمال محدودیت‌ها، تأکید کرد: چند کار را باید جدی بگیریم. سه توصیه اصلی است؛ اول محافظت شخصی و در رأس آن استفاده از ماسک است. دوم تجمعات است که بسیار خطرناک است و به صورت تصاعدی خطر بالا می‌رود. یعنی اگر 10 نفر با هم باشند، وقتی به 20 نفر افزایش پیدا کند خطر 5 برابر می‌شود و وقتی از 20 نفر به 100 نفر برسد ممکن است خطر به 50 برابر افزایش پیدا کند.

رئیس کمیته اپیدمیولوژی ستاد مبارزه با کرونا بیان داشت: تا می‌توانیم باید به هرشکلی جلوی تجمعات را بگیریم وسوم رعایت اصولی است که باید در خیابان، مغازه‌ها، مترو و نقاط دیگر رعایت شود و فقط شاه‌کلید این موضوع همین است و هیچ ابزار کنترلی دیگری نخواهیم داشت.

حقدوست درباره میزان اعمال محدودیت‌ها متذکر شد:‌ باید با توجه به شرایط تصمیم بگیریم و یک هفته رصد کنیم و بینیم چه اتفاقی می‌افتد. حتما ظرف یک هفته به یک کنترل مطلوب نخواهیم رسید.

وی اضافه کرد: از یک طرف نیز باید کشش جامعه را هم ببینیم و همه باید زندگی کنند و باید به این نکته هم توجه کرده و یک بالانسی ایجاد کنیم. هرچقدر رفتار فردی و خانوادگی را اصلاح کنیم محدودیت های اجتماعی کمتر خواهد شد.