به گزارش الف "کیانگا-یاماهتا  تیلور" در مقاله ای  در نیویورک تایمز نوشت آمریکا بعد از بحران کرونا، به تدریج به حالت عادی  بازمی گردد، و کشتن یک سیاه پوست و  تظاهرات گسترده پس از آن نیز بخشی از زندگی عادی در آمریکا است.

وی افزود در شرایطی که بسیار از مقامات دولتی مدعی هستند که با خشم عمومی در میناپولیس همراهی می کنند، تظاهر کنندگان با گاز اشک آور و دیگر سلاح های پلیس مواجه  شده اند. این سیاست دوگانه بخشی از آن چیزی است که مینه پولیس را خشمگین کرده و البته نشان می دهد که چرا چنین ناآرامی هایی هر شهر دیگر آمریکا را به صورت بالقوه دربر گرفته است.

<<آماده باشید یا خیر، زندگی در آمریکا به نوعی در حال بازگشت به شکل عادی است، و بخشی از این عادی بودن، شامل کشتن یک مرد سیاه پوستِ زندانی به دست افسران پلیس و متعاقب آن تظاهرات است... اما این مساله که جورج فلوید به بهانه "جنایت" کم اهمیتی مانند "تقلب" بازداشت شد  - چه رسد به این که کشته شده است – آن هم در شرایطی که کرونا از میان هر 2 هزار آمریکاییِ آفریقایی تبار، یک نفر را کشته، تاییدی است دل سرده کننده بر این مساله که جان سیاه پوستان در آمریکا  اهمیت ندارد. >>

نویسنده با اشاره به حضورنژادهای مختلف از جمله سفید پوستان در تظاهرات میناپولیس در محکومیت قتل فلوید، نوشت این  مساله نشان می دهد که بی عدالتی های بین نژادی در آمریکا، برای آنها آشکار است. << در بهار امسال  دستکم 23  هزار مورد مرگ مرتبط با کرونا در آمریکایی های سیاه پوست رخ داد. این  ویروس راه خود را در جوامع سیاه پوست یافته که این مساله بیانگر و تشدید کننده نابرابری های اجتماعی است که آمریکایی های آفریقایی تبار را به آسیب پذیرترین افراد در قبال کرونا تبدیل کرده است. این رقم غیرقابل  قبول از مرگ و میر در شرایطی رخ داده است که محدودیت های تردد و نیز رعایت فواصل اجتماعی در بالاترین سطح قرار داشت.>>

 << تنها میزان بالاترِ مرگ و میر بین سیاه پوستان نیست که آتش این خشم را شعله ور میکند، بلکه محرومیت آمریکایی های آفریقایی تبار از خدمات درمانی که علنی هم شده است، در این مساله نقش دارد، زیرا پرستاران و پزشکان به شکایات آنها درباره علایم  بیماری کرونا اعتقاد نداشتند. این مساله به  اندازه همان فرضیه ای دیوانه کننده است که می گوید آمریکایی های آفریقایی تبار، خود شخصا مسئول تعداد نامتناسب ازمرگ و میر بین خودشان هستند.>>

<< عوامل مسلح به جای استفاده از این بحران عظیم برای تغییر شرایط موثر در نرخ سریع مرگ و میر سیاهان، همچنان به سیاست پلیسی بی ارزش و نامسئولانه شان ادامه می دهند. حتی قوانین مربوط به  رعایت فواصل اجتماعی در مقابله با کرونا به بهانه ای جدید تبدیل شده است تا پلیس، آمریکایی های آفریقایی تبار را آزار و اذیت کند. مثلا در نیویورک 93 درصد از موارد بازداشتی های مرتبط با کرونا، مربوط به سیاه پوستان است.  اوضاع در شیکاگو نیز نابرابر است. در زمانی که پلیس قول داده است برای مقابله با شیوع کرونا در زندان های محلی و حفظ بهداشت عمومی، افراد کمتری را بازداشت کند، آمریکایی های آفریقایی تبار در تیررس پلیس هستند...>>

نویسنده این مقاله با اشاره به موارد مشابه قتل رنگین پوستان آمریکایی و همچنین "تهدیدات تظاهر کنندگان تا دندان مسلح علیه مقامات منتخب آمریکایی" افزود رئیس جمهور، این افراد را "مردم بسیار خوب" می خواند که عموما تنها رها نمی شوند. آنها  اطمینان دارند (که مانند جورج فلوید) خفه و کشته نمی شوند. << اما آنچه در اعتراضات تلخ میناپولیس و اطراف آن به وضوح دیده می شود، این حس است که حکومت یا (در این جنایت) هم دست است و یا اینکه قادر نیست تغییرات اساسی اعمال کند.>>

<< سقوط هم زمان سیاست و حکومت، مردم را مجبور کرده است به خیابان ها بریزند – آن هم در شرایطی که سلامت خود و دیگران را به خطر می اندازند – تا خواستار اساسی ترین ضروریات  زندگی شوند، از جمله حق آزاد بودن  از آزار  و یا قتل به دست پلیس. در شرایطی که حکومت نمی  تواند به وظایف اصلی خود عمل  کند و زمانی که افسران قانون شکن پلیس به خاطر ارتکاب جنایات به هیچ وجه تنبیه نمی شوند، آن هم در شرایطی که چنین جرمی برای شهروندان عادی سال ها زندان در پی دارد، چه گزینه های دیگری برای اعتراض وجود دارد؟>>

<<... بیماری همه گیری که بیشتر سیاه پوستان را می کشد، ناتوانی دولت در حمایت از سیاه پوستان، و تبدیل آنها به "شکار" همگی تاکیدی است بر این نکته آشنا: اگر ما و طرفدارانمان برای دفاع از خود بسیج نشویم، هیچ تشکیلات مسئولی نخواهد شد...>>