علی‌رغم ادامه روند ناکامی جودوکاران ایران در رویدادهای بین‌المللی و فقدان پشتوانه‌سازی سازمان یافته در این رشته، اما رئیس فدراسیون جودو با عزل و انتصاب‌های فراوان و ابداع برخی پست‌های جدید، رکورد جالب توجهی از خود بر جای گذاشته است.
محمد درخشان ۴ مهرماه سال گذشته، پس از ۹ سال دوری از جودو بار دیگر به عنوان رئیس فدراسیون جودو انتخاب شد. انتخاب درخشان به عنوان رئیس فدراسیون جودو در حالی صورت گرفت که وی با وعده دگرگونی در شرایط اسفبار این رشته و بازگشت جودوی ایران به دوران افتخارآمیز با استخدام برترین مربیان خارجی و استفاده حداکثری از پتانسیل جودو موفق به جلب رای اعتماد اعضای مجمع شد.
اما نگاهی به عملکرد درخشان طی ۱۵ ماه گذشته نشان می دهد نه تنها خبری از استخدام مربیان خارجی طراز اول در تیم‌های ملی نشد، بلکه تیم‌های ملی جودو با همان شیوه و سیاق قدیمی که استفاده از مربیان وطنی امتحان پس داده بود به کار خود ادامه داد که نتیجه آن دلخوش کردن به مدال‌های برنز سعید ملایی و جواد محجوب در رویدادهای بین‌المللی بوده است.
در این میان نه تنها خبری از پشتوانه‌سازی و معرفی چهره‌های جوان و با آتیه به تیم ملی نبود، بلکه تعداد مشخصی از جودوکاران ایران با صرف هزینه‌های هنگفت راهی تورنمنت‌های مختلف در سراسر جهان شدند که حاصل آن به غیر از معدود مدال‌های ملایی، چیزی جز حذف زودهنگام از این رقابت‌ها نبود. اینکه چرا علی‌رغم این نتایج و ادامه ناکامی جودوکاران ایران، کادر فعلی تیم ملی علی‌رغم انتقادها کماکان مورد حمایت جدی رئیس فدراسیون است، جای تامل دارد.
علاوه بر ابداع پست‌های جدید که به نظر تنها باعث هدررفتن بیت‌المال می‌شود، تغییر مکرر افراد در پست‌های مختلف و بعضا انتصاب مجدد، نشان‌دهنده بی‌برنامگی و عدم شناخت کافی رئیس فدراسیون هنگام تصمیم‌گیری است. در همین خصوص روز گذشته یکی از خبرگزاری‌ها مدعی شد که در طی این 15 ماه جودو 70 عزل و نصب داشته است!