ایسنا نوشت، نگاهی به عملکرد درخشان طی 15 ماه گذشته نشان می‌دهد نه‌تنها خبری از استخدام مربیان خارجی طراز اول در تیم‌های ملی نشد، بلکه تیم‌های ملی جودو با همان شیوه و سیاق قدیمی که استفاده از مربیان وطنی امتحان پس داده بود به کار خود ادامه داد که نتیجه آن دلخوش کردن به مدال‌های برنز سعید ملایی و جواد محجوب در رویدادهای بین‌المللی بوده است.
در این میان نه‌تنها خبری از پشتوانه‌سازی و معرفی چهره‌های جوان و با آتیه به تیم ملی نبود، بلکه تعداد مشخصی از جودوکاران ایران با صرف هزینه‌های هنگفت راهی تورنمنت‌های مختلف در سراسر جهان شدند که حاصل آن غیر از معدود مدال‌های ملایی، چیزی جز حذف زودهنگام از این رقابت‌ها نبود. این‌که چرا باوجود این نتایج و ادامه ناکامی جودوکاران ایران، کادر کنونی تیم ملی کماکان مورد حمایت جدی رئیس فدراسیون است، جای تامل دارد. رئیس فدراسیون جودو با وجود این‌که بارها درباره علل تعلل در استخدام مربیان خارجی طراز اول، تاکید کرده «نمی‌خواهد با عجله در این کار باعث هدررفتن پول بیت‌المال شود» اما علاقه بیش از حد وی در عزل و انتصاب افراد در پست‌های مختلف و حتی ابداع سمت‌های جدید آن هم در رشته‌ای در سطح جودو که به هیچ وجه نتوانسته انتظارات را برآورده کند، خلاف این ادعا را ثابت می‌کند و مشخص نیست صرف هزینه‌های زیاد برای استخدام این افراد چه نتایجی برای جودوی ایران جز ادامه همان روند سابق به دنبال داشته است؟
علاوه بر ابداع پست‌های جدید که به نظر فقط سبب هدررفتن بیت‌المال می‌شود، تغییر مکرر افراد در پست‌های مختلف و بعضا انتصاب مجدد، نشان‌دهنده بی‌برنامگی و عدم شناخت کافی رئیس فدراسیون هنگام تصمیم‌گیری است.