40 سال از پایان سقوط دیکتاتوری ژنرال فرانکو و استقرار دموکراسی در اسپانیا در سال ۱۹۷۵می‌گذرد اما تنها دیروز بود که رقابتی‌ترین و هیجان‌انگیزترین انتخابات سراسری را تجربه کرد.
بیش از 36 میلیون اسپانیایی واجد رأی دادن دیروز این فرصت را داشتند تا از میان کاندیداهای چهار حزب اصلی شامل حزب راست میانه مردمی، سوسیالیست، حزب سیودادانوس (شهروندان) و پودموس نمایندگان مورد نظر خود را به پارلمان بفرستند و ترکیب تازه‌ای در مجلس 350 نفری نمایندگان و سنای 205 نفری ایجاد کنند. اما رقابت شانه به شانه احزاب باعث شد تا حتی در نظرسنجی‌ها نیز حزب برنده مشخص نشود و احتمال تشکیل یک دولت ائتلافی قوت بگیرد. انتخابات و عرصه سیاسی به طور سنتی در اختیار سوسیالیست‌ها و حزب مردمی بود و در حدود چهار دهه گذشته همواره قدرت میان آندو دست به دست شده است. اما با افزایش محبوبیت دو حزب سیودادانوس (شهروندان) در طیف راست میانه و پودموس از جناح چپ افراطی این انحصار شکسته شده است. محور اصلی مبارزات انتخاباتی که دو هفته به طول انجامید عمدتاً اقتصاد و سیاست‌های ریاضتی بود.
ë شکست انحصار احزاب سنتی
ماریانو راخوی، نخست‌وزیر اسپانیا و نامزد و رهبر حزب مردمی، به دنبال انتخاب مجدد است و تأکید کرده که اسپانیا در چهار سال حضور دولت وی به بهبودی اقتصادی دست یافته است اما احزاب مخالف می‌گویند این بهبودی تأثیر ملموسی بر خانوارهای اسپانیایی نداشته و در عین حال پرونده‌های فساد مالی حزب مردمی افزایش یافته است. نظرسنجی‌ها حاکی است که راخوی و حزب مردمی بیشترین آرا را در مقایسه با سایر احزاب کسب خواهند کرد اما اکثریت آرا را به دست نخواهند آورد. در انتخابات سال ۲۰۱۱ حزب مردمی به رهبری ماریانو راخوی توانست با کسب ۴۵ درصد آرا اکثریت کرسی‌های پارلمان را به دست بیاورد اما نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که محبوبیت این حزب بشدت کاهش پیدا کرده و به نظر نمی‌رسد در این انتخابات بتواند بیش از ۳۰ درصد آرا را از آن خود کند. بر اساس نظرسنجی‌ها، سوسیالیست به رهبری پدرو سانچز نیز قادر به کسب اکثریت آرا نیست و تنها صاحب 30 درصد آرا خواهد شد. اگرچه پدرو سانچز تجربه کمی در دنیای سیاست دارد اما گفته می‌شود به دلیل جذابیت ظاهرش توانسته است نظر رأی دهندگان را جلب کند. یک سال از انتخاب او به رهبری سوسیالیت‌های اسپانیا می‌گذرد. سانچز ۴۳ ساله در تبلیغات انتخاباتی اعلام کرده است می‌خواهد کسی باشد که باعث بازنشستگی ماریانو راخوی می‌شود. پدرو سانچز طرفدار ظهور یک نسل جدید در عرصه سیاست است.
ë جاذبه احزاب نوپا
حزب سیودادانوس (شهروندان) به رهبری آلبرت ریورا که 10سال پیش در ایالت کاتالونیا به عنوان یک گروه مدنی مخالف با جدایی‌طلبی این ایالت تأسیس شد، می‌تواند 19 درصد آرا را کسب کند. این حزب به رهبری آلبرت ریورا در انتخابات محلی ماه مه ‌سال‌جاری بود که به شهرت سراسری رسید. ریورا، وکیل ۳۶ ساله و قهرمان شنا، در سال ۲۰۰۶ حزب سیودادانوس را تأسیس کرد.
حزب پودموس به رهبری پابلو ایگلسیاس نیز که به دلیل جنبش‌های شهروندان خشمگین در سال 2011 تأسیس شد می‌تواند 17 درصد رأی گرفته و 49 نماینده به پارلمان بفرستد. پابلو ایگلسیاس ۳۷ ساله است که شلوار جین می‌پوشد، موی دم‌اسبی دارد. ایگلسیاس گفته برای ریشه‌کن کردن فقر باید مالیات بیشتری از ثروتمندان گرفت و می‌خواهد فیلیپ، پادشاه اسپانیا را وادار به شرکت در انتخاباتی کند که هدفش تعیین شخص اول مملکت است.
ë سناریوهای ائتلافی
در صورتی که حزب مردمی با اکثریت ساده پیروز انتخابات شود، راخوی نیاز به حمایت حزبی دیگر برای حفظ قدرت به عنوان نخست‌وزیر خواهد داشت. ریورا در این مورد در طول تبلیغات انتخاباتی تأکید کرده که به عنوان یک حزب راست میانه از راخوی که او هم از راست میانه است حمایت نخواهد کرد و به ائتلاف با آن تن نخواهد داد. احتمال دیگری که می‌تواند در این صحنه سیاسی پرابهام رخ دهد، ائتلاف سیاسی سوسیالیست‌ها، شهروندان و پودموس علیه حزب مردمی است. هر دوی این گزینه‌ها، امری بی‌سابقه در اسپانیا خواهند بود زیرا در دولت‌های اخیر اسپانیا، هیچوقت دو حزب اصلی ملی برای رسیدن به قدرت ائتلاف نکردند.