به گزارش سرویس سیاسی پانا، متن سیاستهای کلی محیط زیست که پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام تعیین شده، به این شرح است:
بسم‌ الله‌ الرّحمن ‌الرّحیم
سیاست‌های كلی محیط زیست

1ـ مدیریت جامع، هماهنگ و نظام‌مند منابع حیاتی(از قبیل هوا، آب، خاك و تنوع زیستی) مبتنی بر توان و پایداری زیست‌بوم بویژه با افزایش ظرفیت‌ها و توانمندی‌های حقوقی و ساختاری مناسب همراه با رویكرد مشاركت مردمی.
2ـ ایجاد نظام یكپارچه ملّی محیط زیست.
3ـ اصلاح شرایط زیستی به منظور برخوردار ساختن جامعه از محیط زیست سالم و رعایت عدالت و حقوق بین نسلی.
4ـ پیشگیری و ممانعت از انتشار انواع آلودگی‌های غیرمجاز و جرم‌انگاری تخریب محیط زیست و مجازات مؤثر و بازدارنده آلوده كنندگان و تخریب كنندگان محیط زیست و الزام آنان به جبران خسارت.
5ـ پایش مستمر و كنترل منابع و عوامل آلاینده هوا، آب، خاك، آلودگی‌های صوتی، امواج و اشعه‌های مخرب و تغییرات نامساعد اقلیم و الزام به رعایت استانداردها و شاخص‌های زیست محیطی در قوانین و مقررات، برنامه‌های توسعه و آمایش سرزمین.
6ـ تهیه اطلس زیست‌بوم كشور و حفاظت، احیاء، بهسازی و توسعه منابع طبیعی تجدید پذیر (مانند دریا، دریاچه، رودخانه، مخزن سدها، تالاب، آبخوان زیرزمینی، جنگل، خاك، مرتع و تنوع زیستی بویژه حیات وحش) و اعمال محدودیت قانونمند در بهره‌برداری از این منابع متناسب با توان اكولوژیك (ظرفیت قابل تحمل و توان بازسازی) آنها بر اساس معیارها و شاخص‌های پایداری، مدیریّت اكوسیستم‌های حساس و ارزشمند (از قبیل پارك‌های ملّی و آثار طبیعی ملّی) و حفاظت از منابع ژنتیك و ارتقاء آنها تا سطح استانداردهای بین‌المللی.
7ـ مدیریّت تغییرات اقلیم و مقابله با تهدیدات زیست محیطی نظیر بیابان‌زایی، گرد و غبار بویژه ریزگردها، خشكسالی و عوامل سرایت دهنده میكروبی و رادیواكتیو و توسعه آینده‌نگری و شناخت پدیده‌های نوظهور زیست محیطی و مدیریّت آن.
8 ـ گسترش اقتصاد سبز با تأكید بر:
1ـ8 ـ صنعتِ كم كربن، استفاده از انرژی‌های پاك، محصولات كشاورزی سالم و ارگانیك و مدیریّت پسماندها و پساب‌ها با بهره‌گیری از ظرفیّت‌ها و توانمندی‌های اقتصادی، اجتماعی، طبیعی و زیست محیطی.
2ـ8 ـ اصلاح الگوی تولید در بخش‌های مختلف اقتصادی و اجتماعی و بهینه‌سازی الگوی مصرف آب، منابع، غذا، مواد و انرژی بویژه ترویج مواد سوختی سازگار با محیط زیست.
3ـ8 ـ توسعه حمل و نقل عمومی سبز و غیرفسیلی از جمله برقی و افزایش حمل و نقل همگانی بویژه در كلان شهر‌ها.
9ـ تعادل بخشی و حفاظت كیفی آب‌های زیرزمینی از طریق اجرای عملیات آبخیزداری، آبخوان‌داری، مدیریّت عوامل كاهش بهره‌برداری از آب‌های زیرزمینی و تبخیر وكنترل ورود آلاینده‌ها.
10ـ استقرار نظام حسابرسی زیست محیطی در كشور با لحاظ ارزش‌ها و هزینه‌های زیست محیطی (تخریب، آلودگی و احیاء) در حساب‌های ملّی.
11ـ حمایت و تشویق سرمایه‌گذاری‌ها و فناوری‌های سازگار با محیط زیست با استفاده از ابزارهای مناسب از جمله عوارض و مالیات سبز.
12ـ تدوین منشور اخلاق محیط زیست و ترویج و نهادینه سازی فرهنگ و اخلاق زیست محیطی مبتنی بر ارزش‌ها و الگوهای سازنده ایرانی ـ اسلامی.
13ـ ارتقاء مطالعات و تحقیقات علمی و بهره‌مندی از فناوری‌های نوآورانه زیست محیطی و تجارب سازنده بومی در زمینه حفظ تعادل زیست بوم‌ها و پیشگیری از آلودگی و تخریب محیط زیست.
14ـ گسترش سطح آگاهی، دانش و بینش زیست محیطی جامعه و تقویت فرهنگ و معارف دینیِ مشاركت و مسؤولیت‌پذیری اجتماعی بویژه امر به معروف و نهی از منكر برای حفظ محیط زیست در تمام سطوح و اقشار جامعه.
15ـ تقویت دیپلماسی محیط زیست با:
1ـ15ـ تلاش برای ایجاد و تقویت نهادهای منطقه‌ای برای مقابله با گرد و غبار و آلودگی‌های آبی.
2ـ15ـ توسعه مناسبات و جلب مشاركت و همكاری‌های هدفمند و تأثیرگذار دوجانبه، چندجانبه، منطقه‌ای و بین‌المللی در زمینه محیط زیست.
3ـ15ـ بهره‌گیری مؤثر از فرصت‌ها و مشوق‌های بین‌المللی در حركت به سوی اقتصاد كم كربن و تسهیل انتقال و توسعه فناوری‌ها و نوآوری‌های مرتبط.