هر روزي كه ميگذرد، كسب سه امتياز بازي با گوام براي كرش و يارانش مهمتر ميشود. نه فقط چون اين سه امتياز جايگاه آنها را در جدول تثبيت كرده و ميتواند اقتدارشان را به رخ بكشد بلكه به اين دليل كه پيروزي در اين ديدار بهترين و كوبندهترين جواب به گواميهايي است كه پرونده كارشكنيهايشان حتي بعد از ورود تيم ملي ايران به اين جزيره نيز بسته نشد.
جزيره 160 هزار نفري گوام اين روزها ميزبان شاگردان كرش است. آنها دو روز پيش بعد از يك سفر طولاني 24 ساعته وارد گوام، جزيرهاي واقع در اقيانوس آرام غربي شدند تا براي مسابقه سهشنبه با اين كشور در ديدار برگشت مرحله مقدماتي جام جهاني آماده شوند. اين در حالي است كه مليپوشان فوتبال ايران با مشكلات مختلفي در اين جزيره كه توسط دولت ايالات متحده اداره ميشود، ولي جزو خاك ايالات متحده بهشمار نميآيد، روبهرو شدند. از چمن مصنوعي زميني آماتور گرفته تا گرماي سوزان هوا كه آنها را واداشته تا به سبك سرخپوستها با شرايط جوي به مقابله بپردازند.
خشم مرد پرتغالي از موكت ورزشگاه آماتوري دِدِدو
نه كرش توان هضم آنچه را ميديد، داشت و نه شاگردانش. آنها در واقع تصور ميكردند با ورود به خاك جزيره 541/3 كيلومتر مربعي گوام داستان كارشكنيهاي اين تيم تمام شده و ميتوانند خود را مهياي مصافي عادلانه براي كسب سه امتياز برگشت اين بازي كنند، اما وقتي چشم مرد پرتغالي نيمكت تيم ملي ايران به چمن زمين ورزشگاه «دِدِدو» افتاد، تازه فهميد گذشتن از سد اين تيم چون گذر از هفت خوان رستم است. خشم را ميشد در چشمان سرمربي تيم ملي ديد. به طوريكه اگر مربي با سياستي نبود، حتماً واكنشي تند به زميني كه بيشتر شبيه به موكت بود، نشان ميداد و شاگردانش را با سر و صداي زياد به هتل بازميگرداند و اجازه تمرين كردن به آنها را نميداد. كرش در تمام طول دوران مربيگري خود با چنين زميني مواجه نشده بود؛ زميني پوشيده از چمن مصنوعي كه بيشتر به موكت شبيه بود و ميتوانست تهديدي جدي براي ساقهاي بازيكنان او باشد. هرچند كه وضعيت مليپوشان هم بهتر از كرش نبود. آنها آنچه را كه ميديدند، باور نداشتند. اينكه بايد در اين زمين تمرين و بازي كنند، برايشان قابل قبول نبود، اما چارهاي هم نبود.
زمين اين ورزشگاه به تأييد فيفا رسيده بود، اما نه براي انجام بازيهاي رسمي. در تقسيمبنديهاي فدراسيون جهاني فوتبال چمن ورزشگاه دددو براي برگزاري ديدارهاي محلي، دوستانه و آماتور مورد تأييد است نه براي ميزباني از رويدادهاي بينالمللي، اما شايد كرش و شاگردانش كه سرانجام بعد از كلي كلنجار رفتن با خود حاضر به تعويض لباسهايشان و تمرين در اين زمين شدند، تنها به يك چيز ميانديشيدند؛ به شكست مقتدرانه تيمي كه براي كارشكني برابر شاهزادگان پارسي از هيچ كوششي كم نگذاشت.
ترفندي براي بالا بردن روحيه
ديدن زمين بيكيفيت ورزشگاه دددو كرش را بر آن داشت تا هر طور كه شده شاگردانش را مهياي ديداري سهمگين با تيمي كند كه تمام تاكتيكهايش را براي رسيدن به نتيجه بيرون از زمين پياده كرده بود. موكت بيكيفيت ورزشگاه محل تمرين تيم ملي، اما تنها مشكل مرد پرتغالي و ياران جوانش نبود. شرايط جوي هم با آنها سر ناسازگاري داشت. به طوريكه گرماي آفتاب سوزان طاقت بازيكنان را براي انجام تمريني منسجم طاق كرده بود. اما كرش كه خوب ميدانست هدف گواميها از اجراي اين برنامهها به هم ريختن روحيه شاگردان اوست، مشكل آفتاب سوزان و انعكاس آن در چشم بازيكنان را با يك قوطي واكس حل كرد. او با كشيدن خطي كوتاه نه فقط باعث شد تا انعكاس آفتاب در چشم مليپوشان تا حد زيادي حل شود كه موجي از خنده و شادي را هم به تمرين اضافه كرد؛ چراكه اين پيشنهاد و عملي كردن آن بازيكنان را شبيه شخصيتهاي فيلمهاي سرخپوستي كرده بود و همين ترفند توانست از عصبانيت شاگردان كرش كم كند و باعث ايجاد تنوع و شوخيهاي خندهدار و بازگرداندن روحيه از دست رفته به مليپوشان شود. ضمن اينكه بارش باران در اواخر تمرين ديروز و سپس پديدار شدن رنگين كماني زيبا، جو تمرين را كاملاً تغيير داد.
راهكار مبارزه
اين بازي براي كرش بيشتر شبيه يك مبارزه است. هرچند گفته ميشود ايران ميتواند به زمين بازي اعتراض كند و از به ميدان رفتن برابر گوام به دليل آماتور بودن چمن ورزشگاه سرباز زند، اما سرمربي تيم ملي خود را قاطي اين مسائل نميكند و سعي دارد تا در اين فرصت باقيمانده ترفندها و تاكتيكهاي بازي روي چمن مصنوعي را به شاگردانش گوشزد كند تا به هدفش در اين بازي كه چيزي جز برد نيست، دست يابد.
∎
جزيره 160 هزار نفري گوام اين روزها ميزبان شاگردان كرش است. آنها دو روز پيش بعد از يك سفر طولاني 24 ساعته وارد گوام، جزيرهاي واقع در اقيانوس آرام غربي شدند تا براي مسابقه سهشنبه با اين كشور در ديدار برگشت مرحله مقدماتي جام جهاني آماده شوند. اين در حالي است كه مليپوشان فوتبال ايران با مشكلات مختلفي در اين جزيره كه توسط دولت ايالات متحده اداره ميشود، ولي جزو خاك ايالات متحده بهشمار نميآيد، روبهرو شدند. از چمن مصنوعي زميني آماتور گرفته تا گرماي سوزان هوا كه آنها را واداشته تا به سبك سرخپوستها با شرايط جوي به مقابله بپردازند.
خشم مرد پرتغالي از موكت ورزشگاه آماتوري دِدِدو
نه كرش توان هضم آنچه را ميديد، داشت و نه شاگردانش. آنها در واقع تصور ميكردند با ورود به خاك جزيره 541/3 كيلومتر مربعي گوام داستان كارشكنيهاي اين تيم تمام شده و ميتوانند خود را مهياي مصافي عادلانه براي كسب سه امتياز برگشت اين بازي كنند، اما وقتي چشم مرد پرتغالي نيمكت تيم ملي ايران به چمن زمين ورزشگاه «دِدِدو» افتاد، تازه فهميد گذشتن از سد اين تيم چون گذر از هفت خوان رستم است. خشم را ميشد در چشمان سرمربي تيم ملي ديد. به طوريكه اگر مربي با سياستي نبود، حتماً واكنشي تند به زميني كه بيشتر شبيه به موكت بود، نشان ميداد و شاگردانش را با سر و صداي زياد به هتل بازميگرداند و اجازه تمرين كردن به آنها را نميداد. كرش در تمام طول دوران مربيگري خود با چنين زميني مواجه نشده بود؛ زميني پوشيده از چمن مصنوعي كه بيشتر به موكت شبيه بود و ميتوانست تهديدي جدي براي ساقهاي بازيكنان او باشد. هرچند كه وضعيت مليپوشان هم بهتر از كرش نبود. آنها آنچه را كه ميديدند، باور نداشتند. اينكه بايد در اين زمين تمرين و بازي كنند، برايشان قابل قبول نبود، اما چارهاي هم نبود.
زمين اين ورزشگاه به تأييد فيفا رسيده بود، اما نه براي انجام بازيهاي رسمي. در تقسيمبنديهاي فدراسيون جهاني فوتبال چمن ورزشگاه دددو براي برگزاري ديدارهاي محلي، دوستانه و آماتور مورد تأييد است نه براي ميزباني از رويدادهاي بينالمللي، اما شايد كرش و شاگردانش كه سرانجام بعد از كلي كلنجار رفتن با خود حاضر به تعويض لباسهايشان و تمرين در اين زمين شدند، تنها به يك چيز ميانديشيدند؛ به شكست مقتدرانه تيمي كه براي كارشكني برابر شاهزادگان پارسي از هيچ كوششي كم نگذاشت.
ترفندي براي بالا بردن روحيه
ديدن زمين بيكيفيت ورزشگاه دددو كرش را بر آن داشت تا هر طور كه شده شاگردانش را مهياي ديداري سهمگين با تيمي كند كه تمام تاكتيكهايش را براي رسيدن به نتيجه بيرون از زمين پياده كرده بود. موكت بيكيفيت ورزشگاه محل تمرين تيم ملي، اما تنها مشكل مرد پرتغالي و ياران جوانش نبود. شرايط جوي هم با آنها سر ناسازگاري داشت. به طوريكه گرماي آفتاب سوزان طاقت بازيكنان را براي انجام تمريني منسجم طاق كرده بود. اما كرش كه خوب ميدانست هدف گواميها از اجراي اين برنامهها به هم ريختن روحيه شاگردان اوست، مشكل آفتاب سوزان و انعكاس آن در چشم بازيكنان را با يك قوطي واكس حل كرد. او با كشيدن خطي كوتاه نه فقط باعث شد تا انعكاس آفتاب در چشم مليپوشان تا حد زيادي حل شود كه موجي از خنده و شادي را هم به تمرين اضافه كرد؛ چراكه اين پيشنهاد و عملي كردن آن بازيكنان را شبيه شخصيتهاي فيلمهاي سرخپوستي كرده بود و همين ترفند توانست از عصبانيت شاگردان كرش كم كند و باعث ايجاد تنوع و شوخيهاي خندهدار و بازگرداندن روحيه از دست رفته به مليپوشان شود. ضمن اينكه بارش باران در اواخر تمرين ديروز و سپس پديدار شدن رنگين كماني زيبا، جو تمرين را كاملاً تغيير داد.
راهكار مبارزه
اين بازي براي كرش بيشتر شبيه يك مبارزه است. هرچند گفته ميشود ايران ميتواند به زمين بازي اعتراض كند و از به ميدان رفتن برابر گوام به دليل آماتور بودن چمن ورزشگاه سرباز زند، اما سرمربي تيم ملي خود را قاطي اين مسائل نميكند و سعي دارد تا در اين فرصت باقيمانده ترفندها و تاكتيكهاي بازي روي چمن مصنوعي را به شاگردانش گوشزد كند تا به هدفش در اين بازي كه چيزي جز برد نيست، دست يابد.