داریوش سعیدی- خبرگزاری خبرآنلاین: باور برانکو اما از روزی که به ایران آمد، این باور سنتی  نسبت به خود را شکست. برانکوی تیم ملی فوتبال ایران دو ویژگی داشت که باعث ترس بود، اول اینکه محتاط بود و دفاعی بازی می کرد و دیگری اینکه تحت تاثیر ستاره ها قرار می گرفت. او  10 سال پیرتر شده اما این گذر عمر  کار مربیگری اش را ترسوتر نکرده است. او خیلی شجاع تر از گذشته شده. حالا جسورانه تر از قبل فعالیت می کند. شاید دو اتفاق باعث شده برانکو متفاوت از گذشته اش باشد. روزگاری که او روی نیمکت تیم ملی بود ، با ستاره هایی کار می کرد که نام هایی بزرگ داشتند و البته او را قبل از هدایت تیم ملی ، به عنوان دستیار بلاژویچ دیده بودند. نگاه شان به او ، در همه آن سال ها ، نگاه به یک دستیار بود ، حتی زمانی که برانکو مرد اول نیمکت بود. 
برانکو اینجا در پرسپولیس اما یک مجموعه جوان و کم سن و سال دارد که ستاره نیستند. او رئیس تیمش است و وزن نامش روی بازیکنان سایه می اندازد و اینگونه است خیلی راحت وزنش روی تیم می افتد. وقتی با قاطعیت صادقیان و خانزاده را از تیمش بیرون می اندازد یعنی دیگر خیلی نسبت به آن مربی تحت تاثیر نام علی کریمی یا علی دایی تفاوت دارد.
برانکو در پرسپولیس یک ویژگی دیگر هم دارد. او که تیمش در زمان مربیگری تیم ملی مبتنی بر بازی دفاعی بود ، در پرسپولیس به کلی عوض شده است و رو به جلو بازی می کند. خودش می گوید: «اینجا ابزار بازی هجومی را دارم. شرایطم طوری است که می توانم چنین فوتبالی را به نمایش بگذاریم.» و او به خوبی از این داشته اش استفاده کرده تا اینگونه پرسپولیسش به رغم نتایج ضعیفی که می گرفت، روز به روز محبوب تر شود. او سال قبل هم با همین جوان ها و همان اکسیر شجاعت که به مربیگری اش اضافه کرده است توانست پیروز دربی باشد. حالا هم در آستانه دربی، امید خیلی از هواداران تیم قرمزپوش به سبک مربیگری اوست.
4141