به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از فارس، نخستین شب بدون حضور امام حسین(ع) برای خاندان آلالله سپری شد. شبی که دل سوخته زینب(س) بعد از گذشت روزی سخت و جانسوز، تنها با عبادت و راز و نیاز خدا آرامش مییافت.
به راستی چه کسی میتواند درک کند که در یک روز داغ 17 نفر از عزیزان و بهترین کسان خود را دیدن، چه دردی دارد؟ تنها یک اسوه صبر میتواند در میان این همه غم و مصیبت، قد برافراشته کند و رسالت خاندان خود را ادامه دهد.
آری! اگر زینب(س) نبود، کربلا در کربلا میماند و از این واقعه عظیم تاریخی هیچ اثری نبود و این صبر، شجاعت و شهامت زینب(س) بود که توانست نهضت عاشورا را تا ابد در طول تاریخ جاری و ساری کند زیرا خداوند خوب میداند که چگونه حجتهای خود را انتخاب کند.
این دل سوخته زینب(س) بود که اجازه نداد یزیدیان زمان به اهداف خود که همان از بین بردن دین اسلام بود، دست یابند و تمام نقشههای آنان را نقش بر آب کرد. یزید به وسیله تفرقهافکنی، شایعهپراکنی، دروغ پردازی، تزویر و ریا به خوبی توانسته بود نقشههای خود را اجرا کند و در شام غریبان به خیال خود گمان میکرد که تمام موانع بر سر راه او برداشته شده است اما فکر یک جای کار را نکرده بود و آن دل سوخته زینب(س) بود.
اما شیعیان و رهپویان مکتب حسین(ع) هیچگاه این حقایق و آن همه عظمت و زیبایی را که در عاشورا و شام غریبان تجلی یافت را فراموش نمیکنند و همین است که عاشورا تا قیامت زنده است و هیچگاه کهنه و یا تکراری نمیشود چنانچه این مسئله را میتوان هر ساله در ایام محرم و صفر در نقاط مختلف دنیا مشاهده کرد.
سوگواریهای حسینی در نقاط مختلف با توجه به فرهنگ و آداب و رسوم هر منطقه کمی با هم متفاوت است اما همه آنها در یک شب یکسان میشوند و آن سوگواری شام غریبان است.
سوگواران در این شب، بعد از قرائت دعا و نوحهخوانی، شمعهایی به یاد دلهای سوخته بازماندگان عاشورا روشن میکنند و همنوا با خاندان آلالله به راز و نیاز با خداوند مشغول میشوند.
در سومین حرم اهل بیت(ع) ایران اسلامی نیز همگام و همراه با نقاط مختلف دنیا، شام غریبانی با رنگ هزاران شمع برپا شد و در آن سوختهدلان به یاد غربت و مظلومیت خاندان اهل بیت(ع) اشک ریختند.
در آیینی با حضور خادمان سومین حرم اهل بیت(ع) و خیل عظیمی از مشتاقان حسینی، آیین شام غریبان اباعبدالله الحسین(ع) همزمان با دیگر نقاط فارس در صحن مطهر حرم حضرت احمدبن موسی شاهچراغ(ع) نیز برگزار شد.
وجود کودکان به همراه خانوادههایشان که شمع و فانوسها و همچنین پلاکاردهایی مزین به نام حضرت زینب(س) و دیگر اسرای حادثه جانگداز کربلا را با خود حمل میکردند، ویژگی خاصی به این آیین بخشیده بود.
در این آیین پرفیض و معنوی مداحان اهل بیت(ع) عظمت و غربت خاندان عصمت و طهارت(ع) را تبیین و عزاداران نیز در سوگ مصائب خامس آل عبا(ع) عزاداری کردند.
همچنین در میان حزن و اندوه شام غریبان حسینی، زائران بارگاه منور حضرت سیدعلاءالدین حسین(ع) نیز مسیر حرم مطهر را تا انتهای خیابان حسینی در قالب دسته عزاداری پیمودند.
در این مسیر جمع کثیری از زائران و مجاوران حرم مطهر با کاروان خادمان همراه شدند و به منظورعرض تسلیت شام غریبان حسینی، دراین آستان قدس حسینی گرد آمدند.
در ضلع غربی حرم مطهر، فضای وسیعی فراهم شده بود تا زائرین و متوسلین به اباعبداللهالحسین(ع)، به یاد کاروان اسیر و ماتم زده بنی هاشم در چنین شبی، شمعی روشن سازند و حاجت خویش را از این خاندان با کرامت، طلب کنند.