به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، کوچه پر بود از عطر کربلا، هرچه به حرم خوشید هشتم نزدیکتر می‌شدی، عطر نینوا بیشتر به مشام می‌رسید، صدای مداح همه وجود را در بر می‌گرفت، اباالفضل(ع) گفتن‌ها و پاکوبیدن‌های دسته عزاداران بر زمین، گویی ترکی روی سنگ فرش‌ها می‌نهد.

شلوغی جمعیت مجبورت می‌کند، آهسته گام برداری، به حرم که می‌رسی، می‌فهمی آنچه تاکنون در وجودت حس کردی تنها آماده‌سازی بوده و اینک غوغای دلت تازه آغاز می‌شود...

چه جمعیتی است که سیاه‌پوش شده‌اند، چه همه کودک که سربند به سر دارند و چه چه عظمتی دارد عزاداری حسین(ع) پس از قرن‌ها، دیگر ازدحام را نمی‌بینی، تو خودت جزئی از ازدحام هستی و حال و هوای حرم تمام وجود هرفرد را فرا گرفته است.

اینجا قلب را تسخیر می‌کند، یا حسین(ع)ها و یا اباالفضل(ع) ها، زینب(س) گفتن‌ها و فریادهای هر دسته عزاداری که برای عرض تسلیت آمده‌اند، تو را با خود همراه می‌کنند، ناخودآگاه تو هم زیر لب، هم نوا می‌شوی، می‌روی تا ساحت خوبی‌ها و شاید مهر تأییدی که از طرف امام رضا(ع) روی نامه دسته می‌خورد، شامل حال تو هم شود.

حرم مطهر امام رضا(ع) همزمان با شب تاسوعای حسینی غرق در غم و ماتم بود، زائران و مجاوران از جای جای جهان خود را در این شب به بارگاه هشتمین نور رسانده بودند تا در کنار ملائکه به عزاداری در سوگ سید و سالار شهیدان بپردازند.

حرم امام رضا(ع) یکپارچه سیاه است و حزن امام رضا(ع) از شهادت جدشان دل تو را نیز غمگین می‌کند، هر گوشه دلی شکسته دارد و از هر صحن نوایی می‌آید، هرگام آهسته، شتابی دارد و حرم تا پاسی از شب اینگونه است، شب تاسوعای حسینی(ع) شیعه را آرام نمی‌گذارد.

برای دلت دعا کن، برای دلی که امشب شکسته و از خدا بخواه این دلشکستگی باشد تا زمانی که پرچم حضرت مهدی(عج) به میان آمده و تو بتوانی زیر پرچم به خونخواهی شهیدان کربلا برآیی، تاسوعا همیشه زنده است و شیعیان همیشه آماده، این را از حرم امام رضا(ع) می‌توان فهمید که عطر حسینی(ع) به پا کرده‌اند و نوای حسین(ع) سر می‌دهند.

معصومه فروغ