به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از گلستان، «علی اکبر مرزبان»استاد دانشگاه و مدرس درس آشنایی با علوم و معارق دفاع مقدس در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی استان گلستان، در سالروز شهادت آیت الله دکتر محمد مفتح و روز وحدت حوزه و دانشگاه در یادداشتی نوشت.

۲۷ آذرماه، در تقویم انقلاب اسلامی، تنها یادآور شهادت عالمی مؤمن و اندیشمند نیست، بلکه نقطه ی عطفی در مسیر همگرایی علم و ایمان، و نمادی از پیوند روحانیت مجاهد با جامعه ی دانشگاهی و روشنفکران ملت ایران است. این روز، به یاد آیت الله دکتر محمد مفتح، استاد برجسته، روحانی ژرف اندیش و اندیشه ورزی الهی «روز وحدت حوزه و دانشگاه» نامگذاری شده است؛ روزی که بازتاب رسالت بزرگ او در تاریخ معاصر ایران محسوب می شود.

دکتر مفتح از معدود روحانیانی بود که با شناخت دقیق از نیاز‌های معرفتی نسل جوان، با گام‌هایی شجاعانه پا به عرصه ی دانشگاه نهاد و حلقه ی گمشده ی جامعه را در اتصال علم و دین جست‌و‌جو کرد. او باور داشت که اسلام راستین، دینی عقل گرا و جامعه ساز است و برای تحقق تمدن نوین اسلامی، باید میان معرفت دینی حوزه و دستاورد‌های علمی دانشگاه پیوندی عمیق برقرار شود.

در دورانی که برخی جریان‌ها می کوشیدند دانشگاه را از هویت دینی جدا کنند و از سوی دیگر، حوزه را در حصار سنت گرایی محدود نگاه دارند، شهید مفتح با منش وحدت طلب خود، راه گفت‌و‌گو و همدلی را گشود. تلاش‌های علمی و فرهنگی او، از تدریس در دانشگاه تا منبر‌های روشنگرانه ی مسجد قبا، به بسترسازی برای تولد نسلی منتهی شد که هم عالم دینی بود، هم دانشمند اجتماعی، نسلی که بعد‌ها در شکل گیری انقلاب اسلامی و تداوم راه آن نقش کلیدی ایفا کرد.

شهادت مظلومانه ی آیت الله دکتر مفتح در ۲۷ آذر ۱۳۵۸، توسط گروهک‌های ضدانقلاب، شکاف میان حوزه و دانشگاه را به مسئل‌های ملی بدل کرد و امام خمینی (ره) با درایت و آینده نگری، این روز را روز وحدت حوزه و دانشگاه نامید؛ تا یاد او همواره در مسیر رشد علمی و اعتقادی کشور زنده بماند. این نامگذاری، نشانه ی آن است که وحدت حوزه و دانشگاه هدفی نمادین نیست، بلکه راهبردی تمدنی است؛ ضرورتی برای جامع‌های که میخواهد بر پایه ایمان، عقلانیت و دانایی پیشرفت کند.

امروز در گام دوم انقلاب، تحقق این وحدت بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد. وحدت حوزه و دانشگاه باید فراتر از تعامل اداری یا همکاری پژوهشی دیده شود؛ این وحدت یعنی هم افزایی معرفت الهی با دانش بشری، امتداد جهاد علمی در سایه ایمان و معنویت، و پیوند نخبگی با مردمی بودن، چنین پیوندی است که میتواند استعداد‌های جوانان را در مسیر خدمت به کشور و تحقق تمدن اسلامی فعال سازد.

حوزهای علمیه باید با حفظ اصالت فقهی و معنوی، نیاز‌های فکری و اخلاقی جامعه ی علمی را پاسخ دهد و دانشگاه باید با تقویت باور دینی و روحیه ی خودباوری، دانش را از وابستگی به الگو‌های غربی آزاد سازد. وقتی این دو نهاد در کنار هم قرار گیرند، محصول آن، نسلی پرورش یافته از دانشمندان مؤمن، مدیران متعهد و مجاهدان آگاه خواهد بود؛ نسلی که شهید دکتر مفتح آرزوی تربیت آن را در دل داشت.

امروز، یاد و راه او الهام بخش همه ی کسانی است که در مسیر علم و ایمان، جهاد میکنند. ۲۷ آذر تنها یک یادآور تاریخی نیست، بلکه میثاقی ابدی است میان حوزه و دانشگاه، برای تداوم راه روشن انقلاب اسلامی و ساخت آیند‌های مبتنی بر عقلانیت، معنویت و پیشرفت.

انتهای پیام/