شناسهٔ خبر: 76336527 - سرویس علمی-فناوری
نسخه قابل چاپ منبع: ایرنا | لینک خبر

وحدت حوزه و دانشگاه مسیری برای تولید دانش بومی و تقویت هویت ملی اسلامی است

تهران- ایرنا- جهاددانشگاهی در آستانه روز وحدت حوزه و دانشگاه، با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد: این نهاد باور دارد که وحدت حوزه و دانشگاه، صرفاً یک شعار یا مناسبت تقویمی نیست، بلکه یک مسیر مستمر برای تولید دانش بومی، تقویت هویت ملی ـ اسلامی و پاسخ‌گویی علمی و فرهنگی به نیازهای جامعه امروز است. 

صاحب‌خبر -

به گزارش گروه علمی ایرنا، سازمان جهاددانشگاهی، روز چهارشنبه و در آستانه ۲۷ آذرماه، روز وحدت حوزه و دانشگاه بیانیه‌ای صادر کرد.

در این بیانیه آمده است:

۲۷ آذرماه، یادآور اندیشه‌ای بنیادین در مسیر تعالی انقلاب اسلامی است؛ اندیشه‌ای که با مجاهدت‌های علمی و فرهنگی شهید آیت‌الله دکتر محمد مفتح (ره) معنا یافت و بر پیوند عمیق میان معرفت دینی و دانش دانشگاهی تأکید دارد. «وحدت حوزه و دانشگاه» نمادی از هم‌افزایی عقلانیت علمی و معنویت دینی برای ساختن جامعه‌ای پیشرفته، مستقل و متکی بر ارزش‌های الهی است.

انقلاب اسلامی ایران، انقلابی برخاسته از ایمان، آگاهی و مسئولیت‌پذیری اجتماعی است؛ انقلابی که از آغاز، علم و دین را نه در تقابل، بلکه در تکامل متقابل تعریف کرد. تجربه تاریخی ایران اسلامی نیز گواه آن است که درخشان‌ترین دوره‌های علمی این سرزمین، زمانی رقم خورده که اندیشه دینی و پژوهش علمی در کنار یکدیگر رشد یافته‌اند و عالمانِ متعهد، هم مرجع دانش بوده‌اند و هم پرچمدار اخلاق و معنویت.

از منظر بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی(ره)، وحدت حوزه و دانشگاه یک ضرورت راهبردی برای حفظ استقلال فکری و مصونیت جامعه اسلامی در برابر سلطه و انحراف است. رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای (مدظله‌العالی) نیز این وحدت را شرط حرکت هم‌زمان «علم و دین» و پیش‌نیاز شکل‌گیری تمدن نوین اسلامی دانسته‌اند؛ وحدتی که نه به معنای یکسان‌سازی تخصص‌ها، بلکه به مفهوم همدلی، همکاری، اعتماد متقابل و حرکت در یک مسیر مشترک است.

در چنین منظومه‌ای، جهاددانشگاهی به‌عنوان یکی از نهادهای برخاسته از انقلاب فرهنگی، با تکیه بر هویت «علم، ایمان و تلاش»، همواره کوشیده است پیوندی مؤثر میان مبانی نظری و ارزشیِ تولیدشده در حوزه‌های علمیه و دانش تخصصی و کاربردیِ پرورش‌یافته در دانشگاه‌ها برقرار سازد.

ایجاد الگوی عینی «تعهد و تخصص»، تربیت پژوهشگران متدین و مسئله‌محور، تلاش برای تحول و بومی‌سازی علوم انسانی و تلفیق پژوهش علمی با دغدغه‌های فرهنگی و اخلاقی، از جمله عرصه‌هایی است که جهاددانشگاهی در آن‌ها نقش‌آفرینی کرده است.

همچنین فعالیت‌های رسانه‌ای و فرهنگی تخصصی این نهاد، به‌ویژه در بهره‌گیری از ابزارهای نوین ارتباطی برای ترویج معارف دینی، نمونه‌ای روشن از هم‌نشینی ظرفیت‌های دانشگاهی و محتوای اصیل حوزوی است.

جهاددانشگاهی باور دارد که وحدت حوزه و دانشگاه، صرفاً یک شعار یا مناسبت تقویمی نیست، بلکه یک مسیر مستمر برای تولید دانش بومی، تقویت هویت ملی ـ اسلامی و پاسخ‌گویی علمی و فرهنگی به نیازهای جامعه امروز است. این وحدت می‌تواند زمینه‌ساز پیشرفت متوازن، مقابله هوشمندانه با تهاجم فرهنگی و تحقق گام‌به‌گام تمدن نوین اسلامی باشد.

این نهاد انقلابی، ضمن گرامیداشت ۲۷ آذرماه، بر عزم راسخ خود برای تعمیق تعامل میان حوزه و دانشگاه، حمایت از اندیشه‌ورزی مشترک و تقویت پیوند علم و ایمان در مسیر پیشرفت ایران اسلامی تأکید دارد و این راه را رسالتی ماندگار برای جهادگران عرصه علم، فرهنگ و فناوری می‌داند.

به گزارش ایرنا، از آنجا که شهید آیت‌الله دکتر محمد مفتح از پیشگامان ایده وحدت حوزه و دانشگاه بود و در دهه ۱۳۵۰ با برگزاری نشست‌های مشترک میان دانشجویان و روحانیون در قم، اولین گامهای اجرایی را در این زمینه برداشت، سالروز شهادت وی؛ ۲۷ آذرماه به عنوان روز وحدت حوزه و دانشگاه در تقویم جمهوری اسلامی ایران به ثبت رسیده است.

شهید محمد مفتح در سال ۱۳۰۷ در خانواده‌ای روحانی در روستای کله سر‍‍ در بخش فامنین از توابع شهر همدان متولد شد و در همدان نزد افرادی چون آخوند ملا علی، دروس اولیه فقه را فرا گرفت و در سال ۱۳۲۲ و در ۱۵ سالگی برای ادامه تحصیل راهی شهر قم شد.

در آنجا در محضر درس: سید روح‌الله خمینی، سید حسین طباطبایی بروجردی، سید محمدرضا گلپایگانی، سید محمدحسین طباطبایی، داماد و حاج آقا رحیم ارباب حضور یافت و به آموختن درس آنان همت گماشت.

اما علاقه او باعث شد تا به تحصیلات جدید نیز بپردازد. با گذشت زمان، علاوه بر این که یکی از مدرسین معروف حوزه علمیه شد، درجه دکتری در رشته فلسفه را نیز کسب کرد. در طول این مدت در دبیرستانها تدریس می‌کرد و مدتی نیز مدرس حوزه بود.

آیت‌الله مفتح در ۲۷ آذر ۱۳۵۸ هنگام ورود به دانشگاه تهران توسط اعضای گروه فرقان ترور شد و به همراه دو محافظش جواد بهمنی و اصغر نعمتی در مقابل دانشکده الهیات دانشگاه تهران با رگبار گلوله به شهادت رسید.